Ο μοναδικός υπουργός που παραιτήθηκε είναι ο Μαυρογιαλούρος! Ο μοναδικός υπουργός που παραιτήθηκε από φιλότιμο είναι ο Μαυρογιαλούρος!

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Η αληθινή Δημοκρατία και όχι η κοινοβουλευτική ολιγαρχία που έχουμε


Η δημοκρατία είναι πέντε πράματα όλα κι όλα. Η νομοθετική και η δικαστική εξουσία ασκείται άμεσα και από όλους. Οι άρχοντες επιλέγονται με κλήρωση, εκτός από κάτι λίγους που η θέση τους απαιτεί κατάρτιση και οι οποίοι αναδεικνύονται με εκλογή. Καμμιά θητεία παραπάνω από έτος. Παντού υπάρχουν επιτροπές ελεγκτών-πολιτών που συγκροτούνται πάλι με κλήρωση, ελέγχουν και διαλύονται. Ολοι οι πολίτες είναι οπλίτες. Στήριγμα του πολιτεύματος είναι η μικρή ιδιοκτησία και η μικρή επιχείρηση. Οι δημοκρατίες των προγόνων μας έβαζαν όριο στον πλούτο (πλαφόν) ώστε να μην απειληθούν από την συγκέντρωσή του. Ο υπερβάλλον πλούτος ξαναγύριζε μέσω χορηγιών και λειτουργιών στην κοινωνία.


Παραλλαγές στην πατέντα υπήρξαν, αλλά ο βασικός σκελετός είναι αυτός. Και είναι απλός, απλούστατος, και ταυτόχρονα αποτελεσματικός. Αποτελεσματικός στο να οδηγεί κοινωνίες στην άνθησή τους. Ας σκεφτούμε ποια είναι η κορυφαία περίοδος στην ανθρώπινη ιστορία, σχετικά με την εξέλιξή της κοινωνίας, και πότε και που εμφανίστηκαν οι μεγάλες μορφές του πνεύματος, της επιστήμης και της τεχνολογίας: στις ελεύθερες ελληνικές δημοκρατικές πόλεις της Μεσογείου, στο στενό χρονικό παράθυρο των 2-3 αιώνων που έζησε η δημοκρατία. Μια περίοδος στην ανθρώπινη ιστορία, τόσο πυκνή σε πνευματικά γεννήματα, που μένει από τότε οδηγός των κοινωνιών μας. Δεν είναι καθόλου τυχαία όλα αυτά.
Η δημοκρατία νικήθηκε από τους εχθρούς της και θανατώθηκε το 322 πχ. Εχθρός της δημοκρατίας στάθηκε πάντα το πνεύμα της Ολιγαρχίας και οι υπηρέτες του. Κι αυτοί είναι ακόμη και σήμερα οι τωρινοί εχθροί της δημοκρατίας. Που φοβούνται και τρέμουν στην ιδέα της παλινόρθωσής της. Που έχουν αναπτύξει και με την βοήθεια της επιστήμης και της τεχνολογίας, τεχνικές και πρακτικές για να εμποδίσουν την αναγέννησή της. Και που βρήκαν σαν τελειότερο μέσο πολέμου την παραπλάνηση των λαών. Ονομάζοντας “δημοκρατία” ένα πολίτευμα, τον κοινοβουλευτισμό, που μόνο δημοκρατία δεν είναι. Ενα πολίτευμα που δίνει την υπερεξουσία σε λίγα πολιτικά πρόσωπα, πίσω από τα οποία στέκουν κρυμμένοι οι ίδιοι αρχαίοι εχθροί που πολέμησαν τις δημοκρατίες των μακρινών εκείνων παππούδων μας. Οι ίδιοι αρχαίοι εχθροί των κοινωνιών. Οι διψασμένοι για εξουσία και πλούτο.

Οι τωρινοί εχθροί της δημοκρατίας έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά και τον ίδιο βασικό θεωρητικό εξοπλισμό εκείνων των παλαιών νικητών της. Ολα γίνονται για να επιτρέπεται η χωρίς όριο συγκέντρωση πλούτου σε λίγα χέρια. Και μαζί η συγκέντρωση της εξουσίας. Σημερινοί δεξιοί και αριστεροί οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι θα μας έλεγαν πως πρόκεται για ταξική πάλη. Εγώ λέω πως πρόκειται για κάτι περισσότερο. Κάτι πολύ οικουμενικώτερο. Πρόκειται για μια πάλη ανάμεσα στην βαρβαρότητα και τον πολιτισμό. Ανάμεσα στην ζούγκλα του ισχυρού και τον εκπολιτισμό της κοινωνίας. Τον εξανθρωπισμό της κοινωνίας.

Ο πολίτης-ελεύθερος άνθρωπος, που διδάσκεται την δημοκρατία και την πολιτική τέχνη ως μάθημα στο δημόσιο σχολείο, όπως πρότειναν οι έλληνες σοφιστές, και στον συγχρωτισμό με τους συμπολίτες του, αν αφεθεί ελεύθερος να συναποφασίσει με τους συμπολίτες του αυτούς σε ένα αληθινά δημοκρατικό πολίτευμα, δυναμικά αυτοθεσμιζόμενο, δεν θα πάρει αποφάσεις ενάντια στα συμφέροντά του. Σαν σύνολο εννοώ. Θα πάρει αποφάσεις προς όφελος όλης της κοινωνίας. Θα οδηγήσει την κοινωνία, με τον άγρυπνο έλεγχό του, και την συνεχή αυτοθέσμιση, στην εξυγίανση από αρρώστιες όπως η επιθυμία του υπερβολικού πλούτου και της εξουσίας. Θα ξανατοποθετήσει το εγώ μέσα στο εμείς, εκεί όπου ανήκει. Αυτό είναι το ελληνικό ιδανικό.

Το ιδανικό που έκανε τον πλούσιο έλληνα, με τα πολλά κτήματα και εργαστήρια, να μπαίνει στην πρώτη γραμμή της ελληνικής φάλαγγας, όπως όριζε ο νόμος, διότι ήταν αυτός που είχε να χάσει τα πιο πολλά. Και που το θεωρούσε και μέγιστη τιμή του. Το ιδανικό που έκανε τον πολύτεκνο πατέρα, να μπαίνει στην πρώτη γραμμή της ελληνικής φάλαγγας, όπως όριζε ο νόμος, διότι ήταν αυτός που είχε να υπερασπίσει τα περισσότερα. Και που το θεωρούσε και μέγιστη τιμή του. Της ελληνικής φάλαγγας των ελεύθερων πολιτών της δημοκρατίας, ενός στρατού τεχνιτών, εμπόρων, αγροτών, επαγγελματιών, επιστημόνων και καταστηματαρχών, ενός στρατού εφέδρων οπλιτών, που στάθηκε ο βράχος πάνω στον οποίο τσακίστηκαν στρατοί και στρατοί υπέρτεροι. Το ελληνικό ιδανικό που ολόκληρος ο πλανήτης θαυμάζει ακόμη και σήμερα. Της αρετής του πολίτη της δημοκρατίας.

Σήμερα έχουμε μόνο θλίψη. Συγκέντρωση της εξουσίας σε λίγα χέρια, έλεγχο του παραγόμενου πλούτου από τους λίγους, υποδούλωση των κοινωνιών σε έναν αντεστραμμένο κώδικα αξιών που θέτει στην κορυφή του την εγωϊστική επιθυμία, τον υπερβολικό πλούτο, την δημοσιότητα και την προβολή, την ματαιοδοξία. Που καταστρέφει ζωές, ψυχές και κοινωνίες σαν μεταδιδόμενη ασθένεια. Και που είναι κοντά στο να μας καταβάλλει κι εμάς.

Η πρόταση και η εφαρμογή της δημοκρατίας στις κοινωνίες μας είναι επαναστατική πράξη. Η πρόταση και η εφαρμογή αυτών των τεσσάρων-πέντε απλών δημοκρατικών όρων είναι η επανάσταση. Και γι’ αυτό οι σημερινοί “επαναστάτες” δεν χρειάζονται ούτε το κόκκινο, ούτε το πράσινο βιβλίο κάποιου σοφού της επανάστασης ή μακροσκελείς θεωρητικές αναλύσεις. Ούτε ινδάλματα πέρα από τους ήρωες της δημοκρατίας, σαν τον Εφιάλτη, τον Θρασύβουλο ή τον Δημόφιλο τον Θεσπιέα και όσους άλλους ξεχνάω.

Κι αυτός ή αυτοί, πρόσωπο, πρόσωπα ή φορέας, που θα ξαναπροτείνει την δημοκρατία στην απελπισμένη, γηρασμένη και σταφιδιασμένη κοινωνία μας, θα την κάνει να ξανανιώσει και να ονειρεύεται σαν ασυγκράτητη έφηβη τον μεγάλο της έρωτα.

Ενας έρωτας που θα γεννήσει μέσα στον καθένα μας, στον κάθε πολίτη, τον έλληνα ήρωα. Τον διπλανό μας συστρατιώτη στην ελληνική φάλαγγα της δημοκρατίας. Για μια ακόμα μάχη. Για τον εαυτό μας, τις οικογένειές μας, την πατρίδα μας και την οικουμένη όλη. Τον ήρωα, το σφαχτάρι και τον άγιο. Που κύλησαν πάλι οι καιροί και όλη η ανθρωπότητα τον αναμένει και τον χρειάζεται.

Ο έρωτας για την δημοκρατία θα γεννήσει τον ήρωα μέσα στον καθένα μας.

Θραξ Αναρμόδιος
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

Εσχάτη προδοσία!



Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών διέταξε την διενέργεια για υποψία εσχάτης προδοσίας κατά της κυβερνήσεως και των βουλευτών που ψήφισαν το μνημόνιο!

Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Η Ισλανδία γελάει, η Ιρλανδία κλαίει...


Στην Ισλανδία έγινε δημοψήφισμα και οι πολίτες ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ να μην πληρώσουν τους ξένους δανειστές και τοκογλύφους. Στην Ελλάδα ο ΓΑΠ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ να υποθηκεύσει την χώρα στους ξένους τοκογλύφους υπογράφοντας το προδοτικό μνημόνιο με την τρόικα. Τα θετικά αποτελέσματα για την Ισλανδία ήδη φαίνονται, για την Ελλάδα τα χειρότερα ακόμα δεν τα έχουμε δει...

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Θεαματική είναι η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας μετά την επιβλητική αντίσταση του λαού της, ο οποίος με δημοψήφισμα συνέτριψε την ψοφοδεή πολιτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης που είχε υποκύψει στους ξένους δανειστές και την εξανάγκασε να μην πληρώσει στους ξένους καταθέτες τις οφειλές των ιδιωτικών ισλανδικών τραπεζών, αφήνοντας τες να χρεοκοπήσουν. «Η ύφεση αποδείχθηκε λιγότερο βαθιά από όσο προβλεπόταν», ομολογεί ο Μαρκ Φλάνιγκαν, επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στην Ισλανδία, δηλώνοντας εντυπωσιασμένος από το γεγονός ότι οι Ισλανδοί κατόρθωσαν να διαφυλάξουν «το πολύτιμο σκανδιναβικό μοντέλο κοινωνικής προστασίας».


Η Ισλανδία, η οποία δεν ανήκει στην ευρωζώνη, αντιμετώπισε τη χρεοκοπία της χώρας με μια συνολική πολιτική.

Πρώτον, υποτίμησε το εθνικό νόμισμα, την ισλανδική κορώνα, και επέβαλε ελέγχους και περιορισμούς στην κίνηση κεφαλαίων. Αρχικά η κορώνα υποτιμήθηκε έναντι του δολαρίου κατά 50%, αλλά ήδη η υποτίμηση έχει περιοριστεί στο 30% και συρρικνώνεται. Η χαμηλότερη ισοτιμία της κορώνας οδηγεί αμέσως στην αύξηση των εξαγωγών και στη μείωση των εισαγωγών, αντικαθιστώντας ένα τμήμα τους με τοπικά προϊόντα, με αποτέλεσμα το εμπορικό ισοζύγιο της Ισλανδίας να παρουσιάζει ήδη πλεόνασμα από ελλειμματικό που ήταν.

Το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε κατά 1,2% το τρίτο τρίμηνο του 2010. Ο πληθωρισμός, ο οποίος είχε εκτιναχθεί στο 18,6%, έπεσε ήδη κοντά στο 2,5%, που είναι ο στόχος της ισλανδικής κεντρικής τράπεζας. Το έλλειμμα του προϋπολογισμού θα είναι 6,3% φέτος, και ταχύτατα, ίσως και μέσα στο 2011, θα οδηγηθεί σε πλεόνασμα. Το δημόσιο χρέος, το οποίο έχει εκτιναχθεί στο 115% του ΑΕΠ, θα μειωθεί σταδιακά στο 80% του ΑΕΠ μέχρι το 2015.

Το δεύτερο μέτρο που πήραν οι Ισλανδοί ήταν ότι άφησαν τις ιδιωτικές τράπεζες να χρεοκοπήσουν. Κατόπιν τις εθνικοποίησαν, αλλά υπό τους εξής όρους:

Πρώτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες αναγνώρισαν όλες τις καταθέσεις των Ισλανδών πολιτών ώστε κανένας Ισλανδός να μη χάσει ούτε μία κορώνα από τις καταθέσεις του.

Δεύτερον, τα δάνεια που είχαν πάρει οι Ισλανδοί μεταφέρθηκαν στις εθνικοποιημένες τράπεζες, αλλά επειδή το νόμισμα είχε υποτιμηθεί, μειώθηκε και το ονομαστικό ύψος των δανείων, πέρα από τις σοβαρές άλλες διευκολύνσεις αποπληρωμής που έκανε το κράτος στους Ισλανδούς οφειλέτες για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες που προκάλεσε η κρίση, ιδίως τον πρώτο καιρό (πάγωμα της πληρωμής δόσεων για μήνες κ.λπ.).

Τρίτον, οι εθνικοποιημένες τράπεζες δεν αναγνώρισαν καμιά υποχρέωση των ιδιωτικών χρεοκοπημένων τραπεζών σε χώρες του εξωτερικού. Ετσι οι Ισλανδοί φορολογούμενοι φορτώθηκαν τα βάρη διάσωσης των καταθέσεων των δικών τους και των συμπατριωτών τους, ενώ φόρτωσαν στους ξένους επενδυτές και καταθέτες τον λογαριασμό των συναλλαγών τους με τις ιδιωτικές ισλανδικές τράπεζες που χρεοκόπησαν. Απολύτως σωστό.

Η ανάκαμψη της ισλανδικής οικονομίας, γράφει το βρετανικό περιοδικό «Εκόνομιστ», δείχνει ότι «το έξτρα κόστος για μια χώρα που δεν στηρίζει τις τράπεζές της μπορεί να είναι εκπληκτικά μικρό. Η Ισλανδία άφησε τις τράπεζές της να χρεοκοπήσουν και το ΑΕΠ της έπεσε αθροιστικά κατά 15% από το ανώτατο στο κατώτατο σημείο πριν αρχίσει να ανακάμπτει. Η Ιρλανδία ”έσωσε” τις τράπεζές της και είδε το ΑΕΠ της να πέφτει 14%».

Αν συνυπολογίσει κανείς ότι το έλλειμμα του προϋπολογισμού της Ιρλανδίας απογειώθηκε στο ασύλληπτο 32% του ΑΕΠ και το δημόσιο χρέος της εκτινάχθηκε από το 25% του ΑΕΠ το 2007 στο 100% φέτος και θα φτάσει στο 120% του ΑΕΠ το 2013, με την ανεργία να ανέρχεται στην Ιρλανδία στο 14,1% έναντι 7,3% στην Ισλανδία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η «υπάκουη» Ιρλανδία βρίσκεται σε πολύ χειρότερη μοίρα από την «απείθαρχη» Ισλανδία.

«Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι αν το σοκ μιας υποτίμησης μπορεί να πυροδοτήσει μια βίαιη κρίση και πολύ επώδυνη, μια πολιτική λιτότητας και αποπληθωρισμού εξαιτίας του χρέους καταλήγει να προκαλεί περισσότερες ζημιές» συμπεραίνει η βρετανική εφημερίδα «Ντέιλι Τέλεγκραφ».

«ΕΚΟΝΟΜΙΣΤ»
Οταν το ευρώ γίνεται παγίδα

Ενα μάθημα των αντίθετων επιλογών Ισλανδίας και Ιρλανδίας είναι ότι «τα οφέλη τού να ανήκει μια μικρή χώρα σε μια μεγάλη νομισματική ένωση δεν είναι καθόλου αυτά που κάποτε εκθειάζονταν ότι είναι» γράφει το περιοδικό «Εκόνομιστ» και συνεχίζει: «Οταν πανικόβλητοι επενδυτές εγκατέλειπαν τα μικρά νομίσματα το φθινόπωρο του 2008, το ευρώ φαινόταν καταφύγιο. Δύο χρόνια μετά, το ευρώ μοιάζει περισσότερο με παγίδα για χώρες που αγωνίζονται να ξανακερδίσουν εξαγωγική ανταγωνιστικότητα. Η Ελλάδα και η Ιρλανδία έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, παρόλο που και οι δύο εκδίδουν ομόλογα σε ευρώ». Οσο για τους Ισλανδούς, που αρχικά θεώρησαν το ευρώ σωτηρία, τώρα δεν θέλουν ούτε να το ακούσουν!

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Η ελπίδα μας είναι η ελληνικότητά μας


Ζούμε την εποχή της απόλυτης παρακμής στη χώρα μας.Όλοι το αισθάνονται κι όλοι το βιώνουν εκτός από μια κλειστή ομάδα που προσπαθεί και συνεχίζει να αλλάξει το DNA της ψυχοσύνθεσης αυτού του λαού.
Εν μέρει το έχουν καταφέρει κι έχουν εκμαυλίσει την ελληνική κοινωνία όμως δεν έχουν καταφέρει να αλλοιώσουν ακόμα το μοναδικό περιουσιακό στοιχείο αυτού του λαού που είναι η γλώσσα του και ο πολιτισμός του.Κι αν οι φελλοί ακόμα επιπλέουν αυτός ο πλούτος δεν θα χαθεί και θα έρθει η ώρα που θα τους πνίξει.Γιατί αυτός ο λαός άντεξε σε δυσκολότερες καταστάσεις.Δεν απεθνικοποιήθηκε, δεν έχασε τον πλούτο του παρά την πενία του.
Απολαύστε κι ακούστε τον καθαρό ελληνικό λόγο του Οδυσσέα Ελύτη και να αισιοδοξείτε …. όσο διατηρείτε την ελληνικότητά σας.


«…Κάποτε θα ερχόταν η στιγμή για την Ευρώπη να συνειδητοποιήσει τις ρίζες της, αφού δεν μπορεί να υπάρξει σαν αυτόνομη μονάδα, χωρίς κάποιο θεωρητικό υπόβαθρο. Αλλά και για την Ελλάδα η στιγμή, να αποφασίσει αν θα μείνει απομονωμένη στις δικές της αξίες ή θα ενταχτεί σε ένα ευρύτερο σύνολο με οφέλη πρακτικής φύσεως αναμφισβήτητα, αλλά και με τον κίνδυνο να αλλοιωθεί η φυσιογνωμία της.
Απ’ αυτή την άποψη, το ομολογώ, είμαι απομονωτικός. Μια ζωήν ολόκληρη αγωνίστηκα για αυτό που λέμε Ελληνικότητα και που δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας τρόπος να βλέπεις και να αισθάνεσαι τα πράγματα. Είτε στην κλίμακα τη μεγάλη, είτε στην ταπεινή. Θέλω να πω, είτε σ’ ένα Παρθενώνα, είτε σ’ ένα λιθάρι. Το παν είναι η ευγένεια, η ποιότητα, σε αντίθεση με το μέγεθος και την ποσότητα που χαρακτηρίζουν τη Δύση.
Γιατί, εκεί βρίσκεται η διαφορά. Οι Ευρωπαίοι, αντλήσανε από τις Ελληνικές αξίες για να φτάσουν στην Αναγέννηση. Αλλά, η Αναγέννηση η δική τους είναι κάτι πολύ διαφορετικό απ’ αυτό που θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει εμείς, εάν δεν μας σταματούσε η τουρκοκρατία. Το βλέπουμε αυτό στην ταπεινή κλίμακα, τη μόνη άλλωστε όπου μπορούσαμε ακόμα να εκδηλωνόμαστε. Από την άποψη ότι, μια εσωτερική αυλή νησιώτικου σπιτιού, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ή ένας περίβολος μοναστηριού, είναι, σαν αντίληψη εννοώ, πολύ πιο κοντά στο πνεύμα που έκανε τους Παρθενώνες και τις Θεομήτορες, παρά όλες οι κολόνες κι οι μετώπες των ευρωπαϊκών ανακτόρων. Που σημαίνει ότι, αν συνέχισε κάποιος την αισθαντικότητα την ελληνική και τη διατήρησε, είναι αποκλειστικά ο λαϊκός μας πολιτισμός. Μόνον που και αυτός στις ημέρες μας κινδυνεύει.
Οι αστοί στην πλειοψηφία τους, βέβαια υπήρξαν και εξαιρέσεις, μιμήθηκαν τους ευρωπαίους. Δηλαδή την παραποιημένη αίσθηση της Ελληνικότητας και στη συνέχεια οι ανερχόμενοι από το λαό μιμήθηκαν τους αστούς. Έτσι φτάσαμε σ’ ένα σημείο που αναρωτιέται κανείς σε τι πια μπορεί να ωφελεί η απομόνωση, τι πάει να προστατέψει. Και με κίνδυνο να φανώ αντιφατικός, οδηγούμαι στο άλλο άκρο: Λέω μήπως είναι σωφρονέστερον να μην αντιταχτούμε στο ρου της ιστορίας. Μήπως μια διαφορετική στρατηγική θα μας βοηθούσε να διακριθούμε από έναν άλλο δρόμο.
Ο ελληνισμός, έδειξε ανέκαθεν μια καταπληκτική ικανότητα να αφομοιώνει, να προσαρμόζεται και να δραστηριοποιείται μέσα στα ξένα σύνολα. Έχουμε μια πλειάδα ελλήνων που διακρίθηκαν την εποχή της διασποράς στα μεγάλα κέντρα του εξωτερικού και στην Ευρώπη και στην Ανατολή. Και πότε αυτά; Την εποχή που η Ευρώπη ήταν στην ακμή της και τα κράτη ήταν ισχυρά και σκληρά. Πόσο μάλλον σήμερα, που όπως και να το κάνουμε, είναι γηρασμένα, είναι εξασθενημένα και θα έλεγα ότι έχουμε ανάγκη από το σφρίγος νεοτέρων αιώνων. Αυτό με κάνει λοιπόν, να κατασιγάζω μέσα μου τον αισθηματία Έλληνα που κρύβω και να σκέπτομαι ότι ίσως είναι πιο σωστό, να μη φοβηθούμε τη σύγκριση και την άμιλλα, αλλά να προχωρήσουμε φυσικά πάντοτε με την προοπτική να διακριθούμε στην ποιότητα, που σημαίνει στο πνεύμα. Γι’ αυτό επιμένω πολύ στο θέμα της Παιδείας. Χρειαζόμαστε Παιδεία σοβαρή, βαθιά, όχι αυτή την τεχνική που συχνάζει στις ημέρες μας, γιατί μόνο μ’ αυτή θα μπορέσουμε και να διακριθούμε και να πορευτούμε σ’ ένα καινούργιο δρόμο αλλά και να διατηρήσουμε τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φυσιογνωμίας μας…»
[Απόσπασμα από συνέντευξη του Οδυσσέα Ελύτη το 1980 στην τηλεοπτική παραγωγή της ΕΡΤ «Εδώ γεννήθηκε η Ευρώπη» των Γιώργου & Ηρώς Σγουράκη].

Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Εκπληκτικό προφητικό άρθρο για την προδοσία του ΓΑΠ


Δημοσιεύτηκε στην Κυριακάτικη Καθημερινή, στις 27/9/2009. Μια εβδομάδα πριν τις εθνικές(;) εκλογές του Οκτωβρίου του 2009. Διαβάστε και κλάψτε...

«Μηδέν στο πηλήκιο»!
Tου Χρήστου Γιανναρά

Ναι, το είπε ο ανελλήνιστος: «Και τι κατάφεραν οι αντίπαλοί μας; Μηδέν στο πηλήκιο»!

Υπήρξε υπουργός Παιδείας, υπουργός Εξωτερικών, ετοιμάζεται να είναι αυριανός πρωθυπουργός των Ελλήνων. Και δεν ξέρει να ξεχωρίσει το «πηλίκον» (αποτέλεσμα της διαίρεσης δύο αριθμών) από το «πηλήκιο» (στρατιωτικό κάλυμμα της κεφαλής).


Η Ελλάδα δεν είναι ούτε γεωγραφία ούτε Ιστορία αλλοτριωμένη σε ιδεολόγημα. Είναι στάση ζωής και νόημα ζωής σαρκωμένα και τα δύο στη γλώσσα. Οσο υπήρχαν Ελληνες, πρώτη ανάγκη είχαν: «Ελευθερία και γλώσσα» (Σολωμός). Ελευθερία είναι η κατακτημένη ετερότητα, η ανάγκη να είσαι ο εαυτός σου, να αυτοκαθορίζεσαι, όχι να σε διαφεντεύουν άλλοι. Και η γλώσσα σαρκώνει την ετερότητα, καθιστά τον αυτοκαθορισμό κοινή, κοινωνούμενη πράξη.

Ο ανελλήνιστος πολιτικός αρχηγός δεν ξέρει να ξεχωρίσει το «πηλίκον» από το «πηλήκιο». Πώς να εμπιστευθούμε ότι καταλαβαίνει πού βρίσκονται τα γλωσσικά σύνορα της ελληνικής ετερότητας: ποια η διαφορά (βιωματικού φορτίου αιώνων) ανάμεσα στην «κοινωνία» και στη «societas», στη «δημοκρατία» και στη «respublica», στον «λόγο» και στη «ratio», στην «αλήθεια» και στη «veritas», στο «πρόσωπο» και στην «persona», στον «νόμο» και στη «lex». Και αν στις διαφορές αυτές δεν έχει ριζωμένα παιδικά βιώματα πατρίδας, τι θα υπερασπίσει σαν πρωθυπουργός; Το ακαθάριστο εθνικό προϊόν και την κατά κεφαλήν καταναλωτική ευχέρεια; Αλλά τότε ας δικτυωθεί καλύτερα η οικογένειά του να τον κάνει πρωθυπουργό σε κράτος με γλώσσα (και συνείδηση) δίχως ετερότητα - σε κανένα Βέλγιο ή Λουξεμβούργο.

Οι επερχόμενες εκλογές, στις 4 Οκτωβρίου 2009, θυμίζουν κάτι από τις αποφράδες εκείνες του Νοεμβρίου 1920, τότε που οι Ελληνες, ασυλλόγιστα και φανατισμένα, όδευαν προς τη συμφορά. Σαν οσμή και τώρα στην ατμόσφαιρα η ανατριχίλα από το κακό που συνοδεύει πάντα την αλογία και την τυφλότητα. Και μάλιστα χωρίς να υπάρχει σήμερα αμφιλεγόμενος ηγέτης, δίλημμα για τον λαό. Μια παράδοση στόχων αλήθειας και ποιότητας ζωής τρεισήμισι χιλιάδων χρόνων παραδίνεται (από αμηχανία, αγανάκτηση ή απερισκεψία) στα χέρια ενός ανθρώπου που δεν ξέρει να ξεχωρίσει το «πηλίκον» από το «πηλήκιο».

Δεν φταίει που είναι ανελλήνιστος ο μεθοδικά κατασκευασμένος «ηγέτης». Δεν είχε παιδικά βιώματα πατρίδας στην Ελλάδα ούτε γλώσσα μητρική τα ελληνικά. Το κρίμα και η ιστορική ευθύνη είναι των παραιτημένων από τη σκέψη και την κρίση τους ψηφοφόρων. Ο ίδιος απέδειξε απροσχημάτιστα πόσο έτοιμος είναι να απεμπολήσει κοιτίδες της ελληνικής πρότασης πολιτισμού, όταν προπαγάνδιζε, δίχως αιδώ ή λύπη, την εξωφρενική πλεκτάνη του Σχεδίου Ανάν για την Κύπρο. ΄Η, πριν από λίγες μέρες, με τις δηλώσεις του εκπροσώπου του για το Σκοπιανό.

Στην προεκλογική του εκστρατεία μιλάει μόνο για λεφτά, πώς θα μπουκώσει τον Ελλαδίτη της παρακμής με ψευδαισθητική ευζωία. Ούτε λέξη για τις τουρκικές έμπρακτες (καθημερινής βίας) απαιτήσεις κυριαρχίας στο Αιγαίο, για τα πολιτικά καμώματα του «κομμουνιστή» (αλλά νατοϊκής ποδηγέτησης) προέδρου της Κύπρου να νεκραναστήσει, μαζί με τον Ταλάτ, την εκτρωματική πανουργία του Ανάν. Ούτε σχολίασε ποτέ (όπως και κανένας Ελλαδίτης πολιτικός) τον προγραμματικό αφελληνισμό της παιδείας και των θεσμών στην Κύπρο από το καθεστώς Χριστόφια.

Το ορθολογικό συμπέρασμα είναι αδυσώπητο: Η ελληνικότητα της Κύπρου, η ελληνικότητα του ονόματος Μακεδονία αφήνουν παγερά αδιάφορο τον αυριανό πρωθυπουργό της Ελλάδας. Τι φυσικότερο να τον αφήνει αδιάφορο και η ελληνικότητα του Αιγαίου, της Θράκης, του Καστελλόριζου, της Λήμνου, της Μυτιλήνης. Με ανελλήνιστη ηγεσία, βουβή και άλαλη για τα εθνικά θέματα, ο ορθολογισμός μεταγγίζει τον φόβο της σαφέστατα επαπειλούμενης συμφοράς. Γι' αυτό και οι επερχόμενες εκλογές θυμίζουν κάτι από τις αποφράδες εκείνες του 1920, έχουν μια πρόγευση φόβου προσφυγιάς, ξεριζωμού, ίσως αίματος. Τα σημάδια της πολιτικής «σταδιοδρομίας», ώς τώρα, του γλωσσικά ανελλήνιστου μάλλον βεβαιώνουν ότι, αν γίνει πρωθυπουργός, η «λύση» του Κυπριακού, του Σκοπιανού, της μοιρασιάς του Αιγαίου θα επιβληθεί μέσα σε εβδομάδες ή ελάχιστους μήνες. Ομως Θρακιώτες, Καστελλοριζιοί, Μυτιληνιοί, μέσα στο περίπου 40% των Ελλαδιτών ψηφοφόρων, χοροπηδάνε, με πράσινες σημαιούλες, κάτω από το μπαλκόνι του ξενότροπου κομματάρχη διαδηλώνοντας την ίδια εκείνη επιλογή του 1920: «Μικράν Ελλάδα», συρρικνωμένη, και ούτε λόγος για «έντιμον» - σήμερα τη θέλουμε «πάροχον καταναλωτικής ευχέρειας».

Εναλλακτική λύση; Μα είναι φανερό πως δεν υπάρχει, ο ανελλήνιστος δεν έχει αντίπαλο. Η «Νέα Δημοκρατία» έχει τελειώσει πολιτικά, ήταν είκοσι χρόνια ανύπαρκτη ως αντιπολίτευση και πέντε χρόνια ανύπαρκτη ως κυβέρνηση. Σίγουρα δεν μπερδεύει το «πηλίκον» με το «πηλήκιο», αλλά έχει πια αποδείξει, επί είκοσι έξι χρόνια, ότι είναι το ίδιο ή και πιο θεαματικά ανελλήνιστη: στα μπλα-μπλα που με στόμφο εκφέρει και στα αυτοκτονικής ατολμίας διαχειριστικά της ενεργήματα. Δεν πιστεύει αυτό το κόμμα σε τίποτα, το μόνο που ήθελε, και προσπάθησε υστερικά, ήταν να γίνει ΠΑΣΟΚ. Και δεν τα κατάφερε. Αποδείχτηκε, εκτός από εξωφρενικά ανίκανη, και ανήκεστα φαύλη.

Μένει ακόμα μία εβδομάδα ώς τις εκλογές. Η πορεία της χώρας είναι προδιαγεγραμμένη, όσοι οσφραίνονται τα επερχόμενα νιώθουν ανήμποροι να αναχαιτίσουν την αλογία. Για την εξαφάνιση των «εθνικών» θεμάτων και της άμυνας από την προεκλογική ατζέντα θα μπορούσε να έχει υπάρξει κάποια παρήγορη παρέμβαση (συμβολική αντίσταση συλλογικής αξιοπρέπειας) της Ακαδημίας Αθηνών, της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, της ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Εχει μάλλον χαθεί η επίγνωση ότι μπροστάρηδες στην κοινωνία δεν μπορεί να είναι μόνο οι ανυπόληπτοι επαγγελματίες της εξουσιαστικής μονομανίας και ιδιοτέλειας.

Τουλάχιστον, στην εβδομάδα που απομένει, ας μπορούσε να εμφανιστεί ένας τίμιος και ανυστερόβουλος «εκλογολόγος» από αυτούς που σπουδάζουν την σε βάρος μας πανουργία των εκλογικών νόμων, να μας συμβουλέψει: Ποια είναι η αποτελεσματικότερη οδός για να αποτραπεί η αυτοδυναμία του ανελλήνιστου: Η αποχή; Η υπερψήφιση εξωκοινοβουλευτικών κομματιδίων «της πλάκας»; Το λευκό; Το άκυρο;

Στη δεκαετία του 1950 ή '60, αν ένας πολιτικός μιλούσε για «μηδέν στο πηλήκιο» θα είχε τελειώσει αυθημερόν την καριέρα του μέσα στον γενικό καγχασμό. Η γλωσσική ευαισθησία ήταν τέτοια, που επέτρεπε στο χιούμορ του Μποστ να λειτουργεί καθολικά στην ελληνική κοινωνία και να σπάζει κόκαλα. Σήμερα, μια σατυρική ιδιοφυΐα με τη γλώσσα του Μποστ δεν θα προκαλούσε ούτε μειδίαμα. Μέσα σε πενήντα χρόνια οι Ελληνες ξεριζώθηκαν μεθοδικά από τη συνέχεια της γλώσσας τους, από την κοινή σάρκα και κοινωνούμενη πράξη του αυτοκαθορισμού τους, της ετερότητάς τους.

Αυτή η απώλεια φαίνεται πως πρέπει να μετρηθεί και με εδαφική συρρίκνωση. Το ιστορικό τέλος ιστορικών λαών πάντοτε εντοπίζεται και χαρτογραφημένο.

Διαβάστε περισσότερα...

Ανήγγειλαν…πτώχευση!


Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή

«Η Ελλάδα έγινε και πάλι αξιόπιστος συνομιλητής, κάτι που κατορθώσαμε με σκληρή και συστηματική δουλειά. Ξέραμε ότι η κρίση στη χώρα μας είχε βασικά αίτια και ρίζες σε αντιλήψεις και πρακτικές που χρειάζονταν να αλλάξουν. Και αυτό κάνουμε. Αλλάζουμε την Ελλάδα». Τα παραπάνω δήλωσε ο πρωθυπουργός λίγο μετά τη λήξη της Συνόδου Κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. την περασμένη Πέμπτη και Παρασκευή στις Βρυξέλλες...


Λίγες ημέρες μετά, η Fitch Ratings ανακοίνωσε ότι η πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας δεν πρόκειται απλώς να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο, αλλά ουσιαστικά θα μηδενιστεί. Αυτό θα συμβεί μέσα στις επόμενες έξι εβδομάδες, αφού οι ειδικοί της εξετάσουν την «πολιτική θέληση και την ικανότητα του ελληνικού κράτους» να προωθήσει τα μέτρα λιτότητας. Η Fitch είναι η μόνη που διατηρεί την Ελλάδα σε ΒΒΒ- βαθμό πιστοληπτικής ικανότητας, ο οποίος είναι ο χαμηλότερος στην κλίμακα της εταιρείας. Οι άλλες δύο εταιρείες που βαθμολογούν την πιστοληπτική ικανότητα των κρατών, η Moody’s Investors Service και η Standard & Poor’s, έχουν ήδη ουσιαστικά μηδενίσει την Ελλάδα. Αυτό σημαίνει ότι οι πόρτες των διεθνών αγορών κεφαλαίου είναι και θα παραμείνουν κλειστές για την κυβέρνηση.

Με άλλα λόγια, η χώρα τελεί υπό απόλυτη διεθνή απομόνωση. Αυτό εννοεί ο κ. πρωθυπουργός όταν λέει ότι η Ελλάδα έγινε και πάλι «αξιόπιστος συνομιλητής»; Η απομόνωση της χώρας θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, μια και οι αγορές θα πιέζουν όλο και περισσότερο για την ένταξη στον «μηχανισμό στήριξης» της Πορτογαλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου και των άλλων θυμάτων του κερδοσκοπικού παροξυσμού με τον διεθνή δανεισμό.

Την ίδια ώρα, οι δανειακές ανάγκες της ελληνικής κυβέρνησης για το 2011 ανέρχονται σε πάνω από 92 δισ. ευρώ, με τις δόσεις από την τρόικα να ανέρχονται σε 44 δισ., σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό της δανειακής σύμβασης. Αν και η τελευταία έκθεση του ΔΝΤ ανεβάζει το σύνολο των δόσεων σε 46,5 δισ. για το 2011, χωρίς να εξηγεί κανείς πόθεν η συγκεκριμένη αύξηση. Όπως και να έχει, υπολείπονται τουλάχιστον 45 - 46 δισ. για τη χρηματοδότηση της ελληνικής κυβέρνησης, τα οποία πρέπει να βρεθούν από νέο δανεισμό μέσα στο 2011. Η κυβέρνηση στον προϋπολογισμό που έχει καταθέσει θεωρεί ότι τα 22 δισ. από αυτά θα βρεθούν από βραχυπρόθεσμο δανεισμό, δηλαδή eurocommercial paper, τρίμηνα και εξάμηνα έντοκα γραμμάτια. Τα υπόλοιπα 23 με 24 δισ. πόθεν;

Προϋπολογισμός φαλιμέντου
Μήπως μ’ αυτά και μ’ αυτά στήνεται το σκηνικό της επίσημης πτώχευσης της Ελλάδας περίπου στις αρχές της άνοιξης, όταν θα είναι πλέον αδύνατο να χρηματοδοτηθούν οι δημοσιονομικές ανάγκες της χώρας; Επίσημα ο κρατικός προϋπολογισμός εκτιμά τακτικά έσοδα της τάξης των 55,6 δισ. ευρώ, όταν τα φετινά υπολογίζεται ότι μόλις θα ξεπεράσουν τα 51 (από 55,2 που προϋπολογίζονταν αρχικά). Η αλήθεια είναι ότι με βάση την κάθετη πτώση της εγχώριας κατανάλωσης, αλλά και του βαθμού απόδοσης των εισπρακτικών μέτρων μέσα στο 2010, τα τακτικά έσοδα του προϋπολογισμού για το 2011 είναι πολύ συζητήσιμο αν θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τα 50 δισ. ευρώ.

Από την άλλη μεριά, οι βασικές τακτικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού μέσα στο 2011 προβλέπεται να είναι 21,6 δισ. ευρώ σε μισθούς και συντάξεις του Δημοσίου. Επίσης άλλα 16 δισ. προβλέπονται για δαπάνες σε ασφάλιση και Υγεία, από τις οποίες τα 10,7 είναι η κρατική επιδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και 1,65 η επιδότηση του ελλείμματος των κρατικών νοσοκομείων. Έτσι, οι καθαρές κρατικές δαπάνες για την Υγεία προβλέπεται για το 2011 να φτάσουν γύρω στα 3,65 δισ., όταν μέχρι και το 2009 ανέρχονταν τουλάχιστον στο διπλάσιο. Επομένως, η χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας φτάνει - δεν φτάνει μέχρι και τα μέσα του 2011.

Το ίδιο μπορεί να παρατηρήσει κανείς και για τις δαπάνες για Παιδεία, οι οποίες υπέστησαν μείωση πάνω από 9,2% το 2010 συγκριτικά με το 2009 και θα υποστούν περαιτέρω μείωση 3% το 2011. Οι δαπάνες αυτές προβλέπεται να φτάσουν τα 6,2 δισ. ευρώ το 2011, από 7,1 το 2009.

Τέλος, στον προϋπολογισμό εξακολουθεί να υπάρχει ένα εντελώς αδιευκρίνιστο κονδύλι που αποκαλείται «γενικές κρατικές δαπάνες», το μόνο που γνωρίζει σημαντική αύξηση μέσα στο 2011 κατά 7,4%. Οι «γενικές κρατικές δαπάνες» θα ανέλθουν στα 11,2 δισ. ευρώ και αποτελούν κονδύλια που διαχειρίζεται η κυβέρνηση χωρίς επίσημη αιτιολογία, χωρίς δηλαδή να προϋπολογίζονται για συγκεκριμένο σκοπό.

Το ότι το 22% των τακτικών εσόδων του προϋπολογισμού ξοδεύεται μέσα από αδιευκρίνιστες «γενικές κρατικές δαπάνες» σηματοδοτεί τον παρασιτικό και εντελώς αδιαφανή χαρακτήρα της δημοσιονομικής διαχείρισης.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι προβλεπόμενες δαπάνες για τόκους και λοιπές δαπάνες του δημόσιου χρέους το 2011 θα ανέλθουν στα 15,9 δισ. ευρώ ή στο 7% του προβλεπόμενου ΑΕΠ. Αν σ’ αυτό προσθέσουμε 3 δισ. προβλεπόμενες δαπάνες εξυπηρέτησης της δημόσιας πίστης πλην τόκων, χρεολυσίων και λοιπών δαπανών δημόσιου χρέους για το 2011, τότε οι συνολικές δαπάνες για τον ετήσιο δημόσιο δανεισμό προβλέπεται να ανέλθουν στα 18,9 δισ. Δηλαδή περίπου όσα προβλέπεται να πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο για τακτικές αμοιβές και συντάξεις το 2011, οι οποίες θα ανέλθουν στα 19,8 δισ. Κι όλα αυτά χωρίς να συνυπολογίζουμε τα χρεολύσια του δημόσιου χρέους που θα κληθούμε να πληρώσουμε το 2011 και θα ανέλθουν – σύμφωνα με τον προϋπολογισμό – στα 28,1 δισ. ευρώ.

Υπέρ τοκογλύφων
Τι είναι αυτά τα 3 δισ. ευρώ δαπάνες δημόσιας πίστης; Πρόκειται για τα «μεσιτικά» των τραπεζών που μεσολαβούν για την έκδοση και πώληση στις αγορές των ελληνικών ομολόγων και εντόκων γραμματίων. Οι δαπάνες αυτές είναι πραγματικά υπέρογκες, μια και ανέρχονται στο 1,3% του ΑΕΠ της χώρας, όταν στις υπόλοιπες χώρες κινούνται γύρω στο 0,2% έως 0,5% του ΑΕΠ τους. Είναι μια ακόμη εκδήλωση της κερδοσκοπικής - τοκογλυφικής σχέσης που συντηρεί το ελληνικό κράτος με τις μεγάλες ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες που ελέγχουν το δημόσιο χρέος της χώρας.

Το μέγεθος της επίσημης τοκογλυφίας εναντίον της χώρας, με την ενεργό συμμετοχή των εκάστοτε κυβερνήσεων, φαίνεται και από την υπόθεση των swap χρέους, με βάση τα οποία αναθεωρήθηκαν πρόσφατα και τα στοιχεία του δημόσιου χρέους της χώρας από την Eurostat. Τι περιλαμβάνουν αυτές οι συμβάσεις swap; Πόσες είναι και τι ακριβώς προβλέπουν; Εμπεριέχουν εμπράγματες εγγυήσεις σε περίπτωση αθέτησης πληρωμής ή μήπως συμπεριλαμβάνουν δεσμεύσεις τακτικών εσόδων του κράτους; Με ποιους έγιναν και τι στοίχισαν στο ελληνικό Δημόσιο; Κανένα από αυτά τα ερωτήματα δεν έχει απαντηθεί επίσημα. Η κυβέρνηση ποιείται την νήσσα, ενώ τα όργανα της Ε.Ε. και η ΕΚΤ ακολουθούν τη γνωστή τακτική τής ομερτά, για να μην ξεσκεπαστεί η άμεση συμμετοχή τους στην όλη ιστορία. Οι συμβάσεις αυτές συνήφθησαν μεταξύ 2001 και 2007 με σκοπό να μετατεθεί μέρος του δημόσιου χρέους για κάποια στιγμή στο μέλλον.

Δεν είναι η πρώτη φορά που οι ελληνικές κυβερνήσεις μεταχειρίστηκαν τα swap χρέους για να μεταθέσουν στο μέλλον τις υποχρεώσεις τους. Η κυβέρνηση Σημίτη υπήρξε πρωταθλήτρια αυτού του είδους και πριν από την είσοδο της χώρας στο ευρώ. Ούτε βέβαια είναι μόνο οι ελληνικές κυβερνήσεις που αξιοποίησαν αυτού του είδους την τακτική για να «μειώσουν» προσωρινά το ύψος του δημόσιου χρέους.

Απλώς οι ελληνικές κυβερνήσεις, με την προτροπή και την υποστήριξη της Κομισιόν, αλλά πρωτίστως της ΕΚΤ, έκαναν ευρύτατη χρήση αυτής της τακτικής προκειμένου να εμφανιστεί τα προηγούμενα χρόνια η ευρωζώνη ως προνομιακός χώρος νηνεμίας και ομαλότητας, παρά την έξαρση των δημόσιων και ιδιωτικών χρεών. Το ευρώ υπηρετεί εκ φύσεως τις πλασματικές αγορές κεφαλαίων και επομένως το «φαίνεσθαι» παίζει πολύ πιο σημαντικό ρόλο από κάθε έννοια της πραγματικότητας.

Όμως, με δεδομένη την εγγενή κρίση του ευρώ και την κατάσταση χρεοκοπίας που βιώνει η ευρωζώνη, στις αγορές εκτυλίσσεται μια άγρια πάλη για το ποιος θα επιβάλει τους όρους του στις υπό πτώχευση χώρες. Έτσι έχουν αυξηθεί δραματικά οι πιέσεις προς τους επικεφαλής της ΕΚΤ να αποκαλύψουν τις λεπτομέρειες των swap της Ελλάδας. Πριν από ενάμιση μήνα, το Bloomberg απαίτησε από τον Ζαν Κλοντ Τρισέ να δημοσιοποιήσει αυτές τις συμβάσεις swap. O Τρισέ απάντησε ότι αδυνατεί να το κάνει, για να μην προκληθεί αναταραχή στις αγορές. Σε επιστολή που απέστειλε ως απάντηση στην αίτηση του Bloomberg την 21η Οκτωβρίου έγραφε: «Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στα δυο έγγραφα (σ.σ.: που αρνείται να αποκαλύψει) θα υπονομεύσουν την εμπιστοσύνη του κοινού όσον αφορά την αποτελεσματική εφαρμογή της οικονομικής πολιτικής… [Η δημοσιοποίηση] θα επιφέρει, στο παρόν ιδιαίτερα ασταθές περιβάλλον των αγορών, ουσιαστικούς και οξείς κινδύνους προσθέτοντας στην αστάθεια και την αβεβαιότητα».


Κρύβουν οι ένοχοι τα στοιχεία του εγκλήματος
Γιατί όμως να προκληθεί αναταραχή στις αγορές; Γιατί να «υπονομευθεί η εμπιστοσύνη του κοινού»; Μήπως διότι θα αποκαλυφθεί με τι κριτήρια παρέχεται ο δανεισμός και τι σόι λαμόγια και κερδοσκόποι διευθύνουν τράπεζες και κυβερνήσεις; Μήπως διότι θα φανεί ότι πρόκειται για προκλητικά προνομιακές συμβάσεις υπέρ συγκεκριμένων τραπεζών, που κερδοσκόπησαν όχι μόνο σε βάρος του ελληνικού κράτους, αλλά και σε βάρος άλλων επενδυτών της αγοράς; Μήπως διότι θα φανεί ότι ο ίδιος ο κ. Τρισέ και άλλοι προύχοντες της ΕΚΤ και της Ε.Ε. ενέχονται χοντρά στις συμβάσεις αυτές με σκοπό τη χειραγώγηση της αγοράς και την παράνομη κερδοσκοπία; Μήπως διότι θα φανεί η εμπλοκή πρωθυπουργών και υπουργών των δυο μεγάλων κομμάτων σε ένα χρηματοπιστωτικό σκάνδαλο που ίσως αποδειχτεί τεράστιο; Μήπως διότι δεν πρέπει να φανεί η εμπλοκή κορυφαίων πολιτικών άλλων χωρών και από τις δυο όχθες του Ατλαντικού που λειτούργησαν ως μεσίτες και με το αζημίωτο υπέρ συγκεκριμένων μεγάλων ευρωπαϊκών και αμερικανικών τραπεζών;

Μήπως, εν τέλει, διότι οι συμβάσεις αυτές, όπως και όλες οι συμβάσεις χρέους φυλάσσονται σαν επτασφράγιστο μυστικό, μην τυχόν και διαρρεύσει ποιος έστησε και ποιος επωφελήθηκε από τον χορό των εκατοντάδων δισ. ευρώ που συνιστά ο δημόσιος δανεισμός όλα αυτά τα χρόνια;

Συγκλονιστικό σκάνδαλο
Φαίνεται όμως ότι οι συμβάσεις swap της Ελλάδας θα αποτελέσουν το αμέσως επόμενο διάστημα ίσως ένα από τα πιο συγκλονιστικά χρηματοπιστωτικά σκάνδαλα διεθνώς, με άγνωστες προς το παρόν προεκτάσεις και απόνερα. Η Bloomberg Finance LP ανακοίνωσε στις 22.12 ότι μηνύει την ΕΚΤ με σκοπό να εξαναγκάσει τη διοίκησή της να δημοσιοποιήσει όλα τα στοιχεία που αποκαλύπτουν τον τρόπο που οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν την αγορά παραγώγων για να κρύψουν τα δημοσιονομικά ελλείμματα και το δημόσιο χρέος. Η μήνυση που κατατέθηκε στο Γενικό Δικαστήριο της Ε.Ε. στο Λουξεμβούργο ζητά να ανατραπεί η απόφαση της ΕΚΤ να μη δημοσιοποιηθούν δυο εσωτερικές εκθέσεις που συντάχθηκαν για την εξαμελή εκτελεστική επιτροπή αυτόν τον χρόνο. Οι εκθέσεις παρουσιάζουν με ποιον τρόπο οι ελληνικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν τα swap για να κρύψουν τον δανεισμό τους.

Φυσικά, αν εξελιχθεί αυτή η μήνυση σε σκάνδαλο ολκής, θα ακούσουμε από την ντόπια κυβέρνηση τις γνωστές εθνοκορόνες για μισητούς εχθρούς της Ελλάδας, που απειλούν την εθνοσωτήρια προσπάθεια του κ. Παπανδρέου και της τρόικας και όλα τα συναφή. Βέβαια, όλα αυτά είναι στάχτη στα μάτια του κόσμου. Διότι δεν πρέπει να γνωρίζει τίποτε ο Έλλην πολίτης. Του αρκεί να πληρώνει τη λυπητερή, όλα τα άλλα πρέπει να τα εναποθέσει στην κακή του τη μοίρα και στους σωτήρες του από την ημεδαπή και την αλλοδαπή που δουλεύουν άγρυπνα για το δικό του καλό κι ας μην το καταλαβαίνει.

Το απλό όμως ερώτημα γιατί δεν δημοσιοποιούνται οι συμβάσεις και οι αναλυτικοί λογαριασμοί του δημόσιου χρέους, γιατί δεν ανοίγουν όλοι οι δημόσιοι λογαριασμοί για να δούμε πού πήγαν τα χρήματα και ποιος επωφελήθηκε, δεν πρόκειται να απαντηθεί ποτέ. Διότι οι κυβερνώντες τρέμουν τον δημόσιο έλεγχο και την αληθινή διαφάνεια μέσα από την κατάργηση κάθε είδους στεγανών και απορρήτων.

Η ομολογία του Τόμσεν
Ειδικά τώρα που οδηγούν τη χώρα στην επίσημη πτώχευση υπό καθεστώς ΔΝΤ και ευρωπαϊκού μηχανισμού. Αυτό ομολόγησε σε συνέντευξή του ο επικεφαλής των ελεγκτών του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν στο «IMF Survey Magazine» (17.12), λέγοντας τα εξής: «Ο διευθύνων σύμβουλος του ΔΝΤ έχει πει ότι είναι πρόθυμος να προτείνει τη μετατροπή του υπάρχοντος Stand-By Arrangement (SBA) σε Extended Fund Facility (EFF) προς την εκτελεστική επιτροπή του ΔΝΤ. Αυτό θα επιμηκύνει την περίοδο αποπληρωμής του δανείου από 5 σε 10 χρόνια. Για να είναι κάτι τέτοιο αποτελεσματικό, οι εταίροι από τις χώρες της ευρωζώνης θα πρέπει να συμφωνήσουν σε μια παρόμοια επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής και για το δικό τους μερίδιο των δανείων προς την Ελλάδα».

Εκκαθαριστικές
Το ενδιαφέρον με αυτήν τη δήλωση δεν είναι η επιμήκυνση αυτή καθαυτή, για την οποία έχουμε μιλήσει, αλλά ο μηχανισμός που προτείνεται. Μέχρι σήμερα ο μηχανισμός με βάση τον οποίο κατέβαλλε τις δόσεις του δικού του δανείου το ΔΝΤ ήταν ο SBA, που στην πράξη χρησιμοποιείται όταν πρόκειται να αντιμετωπιστεί κατάσταση αφερεγγυότητας μιας χώρας. Με άλλα λόγια, όταν μια χώρα αντιμετωπίζει προσωρινές δυσκολίες στην εξυπηρέτηση των δανείων της, το ΔΝΤ προσέρχεται ως «σύμβουλος» για να διευκολύνει προσωρινά τη φερεγγυότητα της χώρας με ένα τμηματικό δάνειο διαμέσου του SBA.

Η προσφυγή στον μηχανισμό EFF του ΔΝΤ όμως γίνεται όταν η προσωρινή δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων έχει μετατραπεί σε πλήρη αδυναμία πληρωμής. Κι αυτό σημαίνει πτώχευση, είτε το δηλώνει ανοιχτά η χώρα είτε όχι. Προκειμένου η αδυναμία πληρωμής να μη μετεξελιχθεί σε επίσημη αθέτηση πληρωμών και οι δανειστές χάσουν τα λεφτά τους, το ΔΝΤ επεμβαίνει με τον μηχανισμό EFF, με βάση τον οποίο παρέχει μακροπρόθεσμο δάνειο τμηματικά ή άπαξ και αναλαμβάνει τα ηνία της χώρας. Το ΔΝΤ με τον μηχανισμό αυτόν δεν είναι πλέον τυπικά «σύμβουλος» της χώρας, αλλά επίσημα κηδεμόνας της. Σαν τον εκκαθαριστή μιας πτωχευμένης επιχείρησης.

Δεν θα περιμένουν
Τον μηχανισμό αυτόν χρησιμοποίησε το ΔΝΤ και την περίοδο 1998-2000 στην Αργεντινή για να οδηγηθεί η χώρα στην καταστροφική πτώχευση του 2001. Επομένως, το ΔΝΤ δεν συζητά απλώς την επιμήκυνση του δανείου. Κάτι τέτοιο θα μπορούσε να γίνει και χωρίς αλλαγή μηχανισμού. Συζητά αλλαγή μηχανισμού για ακόμη αυστηρότερη και μακροβιότερη επιτήρηση της χώρας. Ο EFF είναι ο μηχανισμός που διαθέτει το ΔΝΤ για ελεγχόμενες πτωχεύσεις των υπό χρεοκοπία χωρών. Κι αυτόν τον μηχανισμό επιθυμεί να επιβάλει και στην Ελλάδα μέσα στο 2011.

Το αν αυτός ο μηχανισμός θα συνοδευτεί από αντίστοιχο μηχανισμό της ευρωζώνης είναι ακόμη ανοιχτό. Σίγουρο είναι ότι το ΔΝΤ δεν είναι διατεθειμένο να περιμένει μέχρι το 2013, όταν επισήμως οι Γερμανοί και τα όργανα της Ε.Ε. θεωρούν ότι θα έχουν ετοιμάσει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό ελεγχόμενης πτώχευσης που αποφάσισαν την περασμένη εβδομάδα.

Το ερώτημα φυσικά είναι το εξής: Πώς μπορεί να αποφύγει την επίσημη πτώχευση η χώρα; Υπάρχει κάποιο πολιτικό σχέδιο ικανό – σήμερα και όχι αύριο – να αποτρέψει μια ολοκληρωτική καταστροφή τύπου Αργεντινής; Έχει κάποιος να προτείνει κάτι για το σήμερα, που να μην παραπέμπει σε σοσιαλιστικές χίμαιρες και όνειρα ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, που αποδείχτηκαν οι πιο φρικτοί εφιάλτες;

Η κυβέρνηση και γενικά το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα έχει δρομολογήσει τις εξελίξεις της επίσημης πτώχευσης, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον λαό και τη χώρα. Υπάρχει κανείς που να ενδιαφέρεται να αποτραπεί εδώ και τώρα η πτώχευση; Ή δεν πειράζει να πάνε ο λαός και η χώρα σαν το σκυλί στο αμπέλι προκειμένου κάποιοι να κρατήσουν την καθαρότητα των συνθημάτων και της ιδεολογίας τους;

Πηγή: blogpress-gr.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Εσχάτη προδοσία



Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 23 Δεκεμβρίου 2010

ΚΙΝΗΘΗΚΕ ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΩΞΗ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΑΠO ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΕΦΕΤΩΝ

Θρίαμβος! Ιστορική ημέρα. Ο Εισαγγελέας Εφετών Αθηνών κίνησε ποινική δίωξη για Εσχάτη Προδοσία (ΠΚ 134) κατά της Κυβέρνησης και των «Βουλευτών» που ψήφισαν το Μνημόνιο, μετά από την από 27-05-2010 μήνυσή μου.

Οι προδότες έχουν ήδη κληθεί να καταθέσουν με την κατηγορία της ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ. Αυτή είναι η Εκδίκηση του Λαού. Εγώ καταθέτω την 11-01-2011 στην Χαλκίδα. Αυτή είναι η νέα μας Εθνική Εορτή. Η πολιτική κηδεία των Προδοτών άρχισε. Σύντομα και ο Ενταφιασμός των.

Συμπατριώτες: Η Ελλάδα «κυβερνάται» από «ανθρωποειδή υπό κατηγορία για εσχάτη προδοσία». Αυτός είναι ο «τίτλος» των παρασιτοβιούντων στην Βουλή κι όσων τους ακολουθούν.
Αυτός είναι ο πυθμένας της παρακμής και του εκφυλισμού της φυλής μας. Γι αυτό το μόνο που μας αναμένει είναι η Αναγέννηση στα χέρια σας.
Δημ. Αντωνίου (http://www.zoidosia.blogspot.com)

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Περισσότερες πληροφορίες για το πως μπορείτε να κάνετε μήνυση εδώ

Δείτε τα βίντεο της συνέντευξης με τις απόψεις του κ. Αντωνίου ο οποίος κατέθεσε την μήνυση για εσχάτη προδοσία εδώ

Πηγή:olympia.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Η συγκλονιστική ομιλία του Πάνου Καμμένου


Από τα πρακτικά της Βουλής η αποκαλυπτική και συγκλονιστική αγόρευση του Βουλευτή Π. Καμμένου που επιβεβαίωσε τους χειρότερους φόβους μας. "Θάφτηκε" συστηματικά από τα "ανεξάρτητα" και "αδέσμευτα" ΜΜΕ που αποδεικνύουν καθημερινά το πόσο ξεπουλημένα είναι...
ΔΕΕ

Αναφέρει ότι η πραγματική επίθεση δεν είναι η οικονομική αλλά αυτή εναντίον της εδαφικής μας ακεραιότητας. Ο πραγματικός λόγος είναι ο διαμελισμός της Ελλάδος!

Είναι συγκλονιστικό να ακούγονται στην Βουλή, αυτά πού στην ουσία όλοι λέμε στις μεταξύ μας παρέες. Και παρόλα αυτά να μην γίνεται τίποτα!

Το λόγο έχει τώρα ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στη Β’ Αθήνας κ. Παναγιώτης Καμμένος.


ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: «Τον προηγούμενο μήνα ήρθαν να πάρουν τον Εβραίο γείτονά μου. Δεν φώναξα. Δεν ήμουν Εβραίος. Την προηγούμενη εβδομάδα ήρθαν και πήραν τον κομμουνιστή γείτονά μου. Δεν φώναξα. Δεν ήμουν κομμουνιστής. Εχθές ήρθαν και πήραν τον ομοφυλόφιλο γείτονά μου. Δεν φώναξα γιατί δεν ήμουν ομοφυλόφιλος. Σήμερα ήρθαν να πάρουν εμένα, αλλά δεν υπήρχε κανένας να φωνάξει.» Με αυτά τα λόγια του Μπρεχτ σήμερα μπορούμε να δούμε την ελληνική πραγματικότητα, γιατί όσοι και αν φωνάζουν πια, δεν ακούγονται. Η Βουλή των Ελλήνων από τις 4 Ιουνίου του 2010 βρίσκεται υπό κατοχή. Έχουν περάσει ένα μνημόνιο, για το οποίο συζητούμε στο ναό της Δημοκρατίας, που είναι αντισυνταγματική συμφωνία, είναι παράνομη ψηφοφορία με λιγότερους από εκατόν ογδόντα Βουλευτές, διότι έτσι παραχωρεί εθνική κυριαρχία.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πρέπει κάποια στιγμή να ακούσουμε τις τελευταίες φωνές θεσμικών παραγόντων, οι οποίες θάβονται από τα εξαρτώμενα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης που προβάλλουν άλλου είδους πρότυπα. Μόνο στο ιστολόγιο, στα μπλογκς και στις φωνές στους δρόμους ακούγονται οι αλήθειες έως ότου σταματήσουν και εμάς να φωνάζουμε και να μιλάμε σε αυτή εδώ τη Βουλή.
Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δημήτρης Παξινός με ανακοίνωσή του με τίτλο «Αμετάκλητα και άνευ όρων» στις 16 Δεκεμβρίου είπε ότι με το άρθρο 14 παράγραφος 5 της σύμβασης η Ελλάδα παραιτείται αμετάκλητα και άνευ όρων από τις ασυλίες προστασίας της εθνικής κυριαρχίας. Τέτοιος πρωτόγνωρος όρος δεν συναντάται ούτε σε αποικιοκρατικές συμβάσεις, ένας όρος που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του δικαίου σε όλα τα επίπεδα, του διεθνούς δικαίου, του ευρωπαϊκού δικαίου, του εθνικού δικαίου. Εν συνεχεία, ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου κλείνει λέγοντας: «Καλούμε την Ελληνική Βουλή να τοποθετηθεί επί της δανειακής σύμβασης, η οποία από τις 4 Ιουνίου έχει κατατεθεί σε αυτήν. Χωρίς κάποιο προηγούμενο παραδώσαμε με μόνη μια υπογραφή την εθνική μας κυριαρχία, ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας. Από της συστάσεως του νεοελληνικού κράτους είμαστε συνηθισμένοι να δανειοδοτούμαστε»
Καταθέτω τη συγκεκριμένη ανακοίνωση που αναρτήθηκε στο μπλογκ «portocali». Οι εφημερίδες δεν τη φιλοξένησαν.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Ακόμη, καταθέτω από την Ιερά Σύνοδο τη φωνή αγωνίας των Πατέρων της Συνόδου που λέει: «Δηλώνουμε ότι είμαστε μια χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυρίαρχων δανειστών μας.» Αυτά δεν τα λέει κανένας φανατικός. Τα λέει η Ιερά Σύνοδος, οι Έλληνες ιεράρχες. Και αυτή είναι ακόμα μια φωνή που και επίσης δεν ακούστηκε.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Το πρόγραμμα που έχει οργανωθεί από ξένα κέντρα προκειμένου να απωλεσθεί η εθνική κυριαρχία προχωρεί κανονικά. Συζητούμε εδώ μόνο για τα οικονομικά του Προϋπολογισμού αυτού. Συζητούμε για την επίθεση που γίνεται σε εργαζόμενους, σε συνταξιούχους, σε μικρομεσαίους επιχειρηματίες, στην ελληνική οικογένεια και δεν συζητούμε γι’ αυτά που παράλληλα συμβαίνουν στα εθνικά μας θέματα, γιατί εκεί είναι ο στόχος. Ο στόχος είναι η απώλεια της εθνικής κυριαρχίας!


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, την εβδομάδα που ήρθε ως έπαρχος ο Στρος Καν να μιλήσει στην Επιτροπή της Βουλής, μη δεχόμενος ερωτήσεις παρά μόνο από συγκεκριμένους που θα υποδεικνύοντο, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δίπλα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με τη σύμφωνη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έγινε δεκτή η μη κυβερνητική οργάνωση «Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων της Δυτικής Θράκης» ως συνδυασμένη μη κυβερνητική οργάνωση με την Ευρωπαϊκή Ένωση! Αυτό δε, έγινε δεκτό και από τον Έλληνα αντιπρόσωπο!
Τι σημαίνει αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι; Σημαίνει ότι καταργείται η Συνθήκη της Λωζάννης, ξεκινά ο αγώνας για την αυτονόμηση της Θράκης, ξεκινά ο αγώνας, προκειμένου να παραδοθεί η Θράκη σε ένα αυτόνομο κράτος τύπου Κοσσόβου! Έτσι ξεκίνησε το Κόσσοβο. Και μάλιστα –προσέξτε- το καταστατικό αυτό είναι ένα καταστατικό, το οποίο γίνεται με τις ευλογίες των Γερμανών και κατατίθεται στο Ειρηνοδικείο του Γκίσσεν της Γερμανίας.
Καταθέτω το σύνολο του καταστατικού αυτής εδώ της οργάνωσης, η οποία είναι συνδυασμένη πλέον με την Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι ο προάγγελος της προσπάθειας αυτονόμησης της ελληνικής Θράκης, δηλαδή της απώλειας εθνικού εδάφους, που η Ελληνική Κυβέρνηση συνομολόγησε και όσοι ψηφίσουν αυτόν τον Προϋπολογισμό συνεχίζουν να συνομολογούν.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο Αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής).
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τις προσπάθειες που ξεκινούν σε εθνικά θέματα για τη δημιουργία δήθεν μειονοτικών θεμάτων και σε άλλες περιοχές. Έχουμε την αναφορά στη λεγόμενη «αρβανίτικη μειονότητα». Βγαίνει μια εφημερίδα της Ηπείρου ο ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, η οποία πριν από μια εβδομάδα –την εβδομάδα που επισκέφθηκε ο Στρος – Καν τη Βουλή- ανέφερε ότι οι δήθεν τσάμηδες, δηλαδή οι σφαγείς των Ελλήνων Ηπειρωτών, οι συνεργάτες των Ναζί και των Ιταλών φασιστών, αυτοί οι οποίοι αιματοκύλησαν την Ήπειρο, βγαίνουν και στις 24 Ιουνίου, που είναι η μέρα της γενοκτονίας τους, και θα κάνουν αυτή τη γιορτή του μίσους όχι στους Αγίους Σαράντα, που καταπίεζαν επί χρόνια τον ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου, αλλά στην Ηγουμενίτσα!
Την ίδια εβδομάδα μέσω αυτής της Ομοσπονδίας Τούρκων Δυτικής Θράκης βγαίνει τσιτάτο, το οποίο καταθέτω και στο οποίο ουσιαστικά προαναγγέλλεται το ξεκίνημα μίας προσπάθειας για δημιουργία μειονοτικού θέματος και αποκατάστασης των περιουσιών των συνεργατών των Ναζί στην περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Και εμείς δεν ασχολούμαστε με αυτά, αλλά κατευθυνόμαστε εκεί που μας οδηγούν οι δανειστές και οι τοκογλύφοι, δηλαδή να συζητούμε για την επίθεση που γίνεται στον ελληνικό λαό. Είναι μεγάλη επίθεση. Όμως, η παράλληλη επίθεση είναι αυτή που θα πρέπει να μας απασχολήσει.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Την ίδια στιγμή αναφέρεται σε μακεδονική μειονότητα και σε βλάχικη μειονότητα και ξεκινάει ο αγώνας για τη μείωση της εθνικής μας κυριαρχίας. Καταθέτω, επίσης, σχετικό δημοσίευμα.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Έχουμε μια επίθεση, η οποία γίνεται από τη Γερμανία και από τους τοκογλύφους σε όλα τα επίπεδα. Πριν από μια εβδομάδα, η COSMOTE χρηματοδότησε διαφημιστική καμπάνια της NOKIA, όπου ουσιαστικά απαλείφονται από τους χάρτες των κινητών τηλεφώνων της NOKIA οι χάρτες της Κύπρου. Μάλιστα μας απαντούν στο blog «Olympia.gr» ότι η NOKIA σέβεται το διεθνές δίκαιο και θα μας απαντήσει καταλλήλως ως υπεύθυνη. Ποιος το υπογράφει; Το υπογράφει η εταιρεία CIVITAS. Καταθέτω την απάντησή τους στα Πρακτικά.
(Στο σημείο αυτό ο Βουλευτής κ. Παναγιώτης Καμμένος καταθέτει για τα Πρακτικά το προαναφερθέν έγγραφο, το οποίο βρίσκεται στο αρχείο του Τμήματος Γραμματείας της Διεύθυνσης Στενογραφίας και Πρακτικών της Βουλής)
Η εταιρεία CIVITAS είναι η διαφημιστική εταιρεία που είναι σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η εταιρεία που είναι σύμβουλος της SIEMENS, η εταιρεία που αυτή τη στιγμή πλήρωσε 1,5 εκατομμύριο ευρώ.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Τελειώνω, κυρία Πρόεδρε.


Η Εξεταστική της SIEMENS βρήκε τις απάτες που είχε κάνει στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία με off-shore εταιρείες του Ο.Τ.Ε. στην Κύπρο. Πρόκειται για την ίδια εταιρεία που έχει το Κόμμα της κυρίας Μπακογιάννη. Βλέπουμε, λοιπόν, ότι η επίθεση πλέον είναι γενικευμένη. Είναι επίθεση εθνική. Χθες το βράδυ πήγε στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά το περίφημο υποβρύχιο ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ. Μάδαγε στο δρόμο. Έφευγαν όλα τα προστατευτικά καλύμματα και έχασε το σόναρ σε μία φουρτούνα 8 μποφόρ. Το συγκεκριμένο υποβρύχιο είναι αυτό που με τη μεσολάβηση του Νίκου Παπανδρέου πήγε μέσω Κατάρ να πουληθεί -και θα πουληθεί- με ενδιάμεσο γνωστό από τα παλιά του ΠΑΣΟΚ δανειστή στο Πακιστάν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.
Αυτά όλα γίνονται ταυτόχρονα και η επίθεση που δέχεται η πατρίδα μας είναι μια επίθεση που απαιτεί -η τελευταία ευκαιρία για το Κοινοβούλιο- να αντιδράσουμε όλοι μαζί, να ενώσουμε τις φωνές μας, να αφήσουμε στο πλάι τις ιδεολογικές μας διαφορές και να πούμε: «Όχι, η πατρίδα μας δεν παραδίδεται! Η Ελλάδα δεν σκλαβώνεται. Δεν υποκύπτουμε στους τοκογλύφους που δανείζουν με τα μισά επιτόκια τις υπόλοιπες χώρες, χωρίς να διεκδικούν παράδοση της εθνικής κυριαρχίας!»
Εάν δεν γίνει αυτό, το μόνο που απομένει είναι η ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος, δηλαδή ότι η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων.

Ευχαριστώ, κυρία Πρόεδρε.

Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Ο δικτάτορας Μεταξάς υπερασπίζεται το συμφέρον του λαού και ο 'δημοκράτης' ΓΑΠ τα συμφέροντα των τραπεζών



Στην προσφυγή της η Βελγική Κυβέρνηση κατηγορούσε την Ελλάδα ότι αθετεί τις διεθνείς της υποχρεώσεις. Το Ελληνικό Κράτος (η δικτατορική φασιστική κυβέρνηση Ιωάννη Μεταξά), απάντησε με υπόμνημα στο οποίο ανέφερε:

«Η Κυβέρνηση της Ελλάδος, ανήσυχη για τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού λαού και για τη διοίκηση, την οικονομική ζωή, την κατάσταση της υγείας και την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας, δεν θα μπορούσε να προβεί σε άλλη επιλογή. Όποια κυβέρνηση κι αν ήταν στην θέση της, θα έκανε το ίδιο»
(Yearbook of the International Law Commission, 1980, τομ. ΙΙ, μέρος Α., σελ. 25, 26)

Η δική έγινε το 1938 και ο νομικός εκπρόσωπος του Ελληνικού Κράτους (της φασιστικής κυβέρνησης Ιωάννη Μεταξά), κατέθεσε νέο υπόμνημα στο οποίο ανέφερε:
«Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον Λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατον να πληρώσει μια Κυβέρνηση το χρέος, και την ίδια στιγμή να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και φυσικά, το καθήκον του Κράτους να εξασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημοσίων υπηρεσιών, ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ έναντι της πληρωμής των χρεών της. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, αν αυτό ΘΕΤΕΙ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ τη λειτουργία των δημοσίων υπηρεσιών του, κι έχει σαν αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους».
Με βάση αυτά τα επιχειρήματα, το Διεθνές Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου της Κοινωνίας των Εθνών δικαίωσε την...Ελλάδα.

Το σπουδαιότερο όμως είναι το εξής: Σε αυτό το νομικό δεδομένο (Νομικά Επιχειρήματα, Δικαστική Απόφαση), στηρίχθηκε το 2003 ο Πρόεδρος της Αργεντινής Νέστωρ Κίρσνερ, για να διαγράψει το μεγαλύτερο μέρος του Δημόσιου Χρέους της Αργεντινής και να σώσει την χώρα του από τα νύχια του ΔΝΤ.
Αυτά είναι τα Ιστορικά γεγονότα και δυστυχώς το συμπέρασμα εξάγεται εντελώς αβίαστα: «Σύντροφοι», είναι κατάντια… είστε χειρότεροι και από τον Μεταξά!

Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Κόμματα: Ο θάνατος της Δημοκρατίας


Στην δημοκρατία, την ελληνική δημοκρατία, όπως προβλέπεται από την πατέντα των προγόνων μας, και όχι από αυτη την σαξωνική απομίμηση δημοκρατίας που μας φόρεσαν σαν φέσι, έλληνές μου, ο βουλευτής είναι κληρωτός. Μένει ένα χρόνο, το πολύ στο αξίωμά του, και ούτε σύνταξη έχει, ούτε μεγαλεία. Κάνει τη δουλειά που τον βάλαμε και φεύγει. Φεύγει και ΔΕΝ ξανάρχεται. Κι έρχεται άλλος πολίτης στη θέση του, κι άλλος πολίτης, κι άλλος πολίτης. Οσοι δεν το ξέρετε, σας βεβαιώνω, ότι ΜΟΝΟ αυτό είναι δημοκρατία.


Ε, λοιπόν, αν εμείς σήμερα επιλέγαμε τους βουλευτές μας με κλήρωση, όπως οι καχύποπτοι εκείνοι μακρινοί παππούδες μας, υπήρχε περίπτωση να ψηφίσουν οι βουλευτές μας μια σύμβαση σαν το Μνημόνιο; Οχι φυσικά. Ούτε που θα τους περνούσε από το μυαλό κατ’ αρχή να κάνουν κάτι τέτοιο, χωρίς να μας ρωτήσουν. Δεν θα τολμούσαν. Χωρίς ένα δημοψήφισμα. Διότι θα ήταν σάρκα εκ της σαρκός μας. Αίμα μας θα ήταν. Σαν και σένα και σαν και μένα. Εσύ κι εγώ, θα ήταν. Οχι επαγγελματίες της πολιτικής, μ’ όλο το σόϊ διορισμένο. Συντεταγμένοι σαν διμοιρία πεζοναυτών. Διότι δεν θά χανε “αρχηγό”, άκου “αρχηγό”, για να τους διατάζει και να τον υπακούνε. Μονοκούκι. Και τάχα μου ιδεολογίες. Τάχα μου λέω. Τάχα μου ξαναλέω. Διότι, έλληνές μου, τότε και μόνον τότε, θα ήταν βουλευτές του ελληνικού λαού.
Τώρα είναι βουλευτές των κομμάτων.

Σαφώς και δεν γίνεται να καταργήσουμε τα κόμματα με τη μία. Ούτε σε επιστημονική φαντασία δεν γίνονται αυτά. Δεν είμαστε έτοιμοι οι πολίτες, ούτε παιδεία πολιτική έχουμε όπως πρέπει. Μπορούμε όμως να το προσπαθήσουμε να τα καταργήσουμε, και να αρχίσουμε βάζοντας ΣΦΙΧΤΟ ΛΟΥΡΙ στην λειτουργία των κομμάτων και στενή λαιμαριά, ΡΥΘΜΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ το πολίτευμα. Κι όπου τα καταφέρουμε, να αντικατασταθούν στα αξιώματα οι επαγγελματίες, από κληρωτούς πολίτες (το υπερόπλο της δημοκρατίας).

Και σιγά σιγά και εμείς και τα κόμματά μας θα εκπαιδευτούμε. Τι ακριβώς να κάνουμε; Εχω 5-6 χιλιάδες ιδέες. Κι εσύ άλλες τόσες. Κι άλλος άλλες. Θα βρούμε τι να κάνουμε και τι να μην κάνουμε. Κι ας βρούμε έναν φτηνό και γρήγορο και άμεσο τρόπο να παίρνουμε αποφάσεις ολοι μαζί. Δίκτυα υπάρχουνε, αριθμό ταυτότητας έχουμε. Να εκεί στα ΑΤΜ πας με μια κάρτα και σου δίνουνε λεφτά. Αρα τα συστήματα είναι ασφαλή. Και στο προπατζίδικο, στη γωνία, παίζει όλη η ελλάδα ΚΙΝΟ online. Online σε λέω. Κάθε μέρα. Τι περιμένουμε, να μας τα προτείνουν ευγενικά οι “αρχηγοί” των κομμάτων αυτά; Οι “αρχηγοί” των κομμάτων κιόλας…

Αλλά ας πάψουμε πρώτα να πιστεύουμε πως δεν υπάρχει ζωή χωρίς κόμματα.

Πηγή: olympia.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Ακούστε το οπωσδήποτε!

Κάντε κλικ εδώ και ακούστε την συγκλονιστική ραδιοφωνική εκπομπή που εξηγεί τον μοναδικό τρόπο πού έχουμε για να βγούμε από την κρίση!

Το έχουν κάνει άλλες χώρες στο παρελθόν και μπορούμε να το κάνουμε και εμείς!

Φυσικά είναι κάτι πού το κομματικό σύστημα προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρύψει!
Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Έφυγε η τελευταία φιλέλλην, Ζακλίν ντε Ρομιγί



H Jacqueline de Romilly, έφυγε σε ηλικία 93 ετών.
H Ζακλίν ντε Ρομιγί, ίσως η τελευταία μεγάλη φιλέλληνας, έφυγε χθες πλήρης ημερών σε ηλικία 93 ετών.
Γεννήθηκε στη Chartres το 1913 και σπούδασε Λατινικά και Αρχαία ελληνικά στο lycée Molière.

Ήταν μια ....


εξέχουσα ελληνίστρια της εποχής μας με διεθνή αναγνώριση.

Ανάλωσε τη ζωή της στη μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.
Καρπός αυτής της αφοσίωσης ήταν περισσότερα από είκοσι βιβλία για τα μεγάλα κλασικά κείμενα, το αρχαίο θέατρο και τους τραγικούς, τον Όμηρο και τους σοφιστές, τα προβλήματα της ελληνικής δημοκρατίας, τον ανθρωπισμό στην ελληνική σκέψη και την εξέλιξη του νόμου στα κλασικά κείμενα.
Το κύριο όμως αντικείμενο των μελετών της ήταν πάντα ο Θουκυδίδης, στον οποίον, εκτός από τη μετάφραση του έργου του, αφιέρωσε πολλές μελέτες, οι οποίες την ανέδειξαν σε διεθνές επίπεδο.
Η ζωή της ήταν μια αδιάκοπη σειρά συγγραφής και διδασκαλίας. Ήταν ομότιμος καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης και επί σειρά ετών, δίδαξε στο College de France. Ήταν μέλος της Academie des Inscriptions et Belles Lettres.
Επιστέγασμα όλων, η εκλογή της, το 1989, στη Γαλλική Ακαδημία. Η αδιάκοπη προσφορά της στα ελληνικά γράμματα αναγνωρίστηκε με την εκλογή της στην Ακαδημία Αθηνών. Τιμήθηκε με το Βραβείο Ωνάση 1995 και, σε ειδική τελετή, ονομάστηκε δημότης Αθηναίων.

Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1995 με Προεδρικό Διάταγμα η Jacqueline de Romilly πολιτογραφήθηκε Ελληνίδα. Το 2001 ανακηρύχθηκε πρέσβειρα του Ελληνισμού.

Η πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στο Collège de France, και η πρώτη γυναίκα μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres στην οποία και προήδρευσε κατά το έτος 1987.

http://kanena2010.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα...

Ένα παραμύθι για γερά νεύρα


Για να καταλάβουμε που οδηγεί η σημερινή οικονομική κρίση και να έχουμε μια γενικευμένη εικόνα περί τίνος πρόκειται πρέπει να ανατρέξουμε στο όχι και πολύ πρόσφατο παραλθόν……


Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης

Ας τα πάρουμε….. λοιπόν από την αρχή…..και κάντε τις συγκρίσεις μόνοι σας…..
Το 1906 οι Τράπεζες στις Η.Π.Α. αρχίζουν να δίνουν αφειδώς δάνεια δημιουργώντας ένα τεχνητό κλίμα οικονομικής ευμάρειας με ένα όρο στις συμβάσεις δανείων…Όταν η Τράπεζα απαιτούσε το υπολειπόμενο ποσό όφειλαν οι δανειολήπτες να το επιστρέψουν στο ακέραιο…..Έτσι λοιπόν το 1908 μια ωραία πρωία όλες οι Τράπεζες κάνουν χρήση του όρου αυτού…..Τα χρήματα έπρεπε να επιστραφούν στις Τράπεζες μαζί με την ευμάρεια που τους είχε προσφερθεί…..Αφού πέρασαν λίγα χρόνια δυστυχίας και η Κυβέρνηση έφτασε σε απόγνωση λόγω της φτώχειας στην οποία είχαν περιέλθει οι Πολίτες κάλεσε τους Τραπεζίτες για να βρούν μια λύση…..Και οι Τραπεζίτες είπαν να δημιουργηθεί μια Ομοσπονδιακή Τράπεζα (η πασίγνωστη FEDERAL RESERVE) η οποία «κρατάει» και τα κρατικά ομόλογα των Η.Π.Α…
Πέρασαν τα χρόνια κι ερχόμαστε λίγο μετά το 1925…..Αρχίζει πάλι μια φοβερή ευμάρεια για τους πολίτες….Οι Τράπεζες χρηματοδοτούν και το χρηματιστήριο ανεβαίνει….(Επιγραμματικά για τη λειτουργία του Χρηματιστηρίου αν αγοράζουμε ταυτόχρονα πολλοί ο δείκτης ανεβαίνει…Αν πουλάμε ταυτόχρονα πολλοί ο δείκτης πέφτει)… Με την άνοδο του Χρηματιστηρίου καθώς όλο και περισσότεροι ήταν διαθέσιμοι να επενδύσουν λόγω της τεχνητής ευμάρειας που πρόσφεραν τα λεφτά των Τραπεζών δημιουργήθηκαν ειδικά δάνεια…Ο δανειολήπτης αρκούσε να διαθέτει το 1/10 του ποσού που ήθελε να δανειστεί και η Τράπεζα θα του έδινε τα υπόλοιπα 9/10 με σκοπό να τα επενδύσει στο Χρηματιστήριο…..Μαντέψτε όμως…..Είχαν ένα όρο….Τη ρήτρα με την ονομασία ΜARGIN που προέβλεπε ότι αν απαιτηθούν τα χρήματα από τη Τράπεζα έπρεπε να επιστραφούν εντός 48 ωρών….Πάλι μια ωραία πρωία λοιπόν οι Τράπεζες ενεργοποίησαν τη ρήτρα αυτή….Και να που για να επιστρέψουν τα δανεικά οι καημένοι πούλησαν Μετοχές όντας ήσυχοι ότι η υπεραξία των Μετοχών τους υπερκαλύπτει τα δανεικά που είχαν λάβει…….Την ίδια στιγμή λειτουργούσε όμως και η μεγαλύτερη παγίδα που είχε γνωρίσει ο κόσμος μέχρι τότε…..Πουλώντας μαζικά οι Μετοχές «έσκαγαν»
σα μπουρμπουλήθρες προκαλώντας τη κατάρρευση του Χρηματιστηρίου…..Τα χρόνια που ακολούθησαν ήταν σκοτεινά…..Ανεργεία και φτώχεια….Το βιοτικό επίπεδο καταρρακωμενο…..Οπότε πάλι η Κυβέρνηση κάλεσε τους Τραπεζίτες στην απόγνωσή της…Κι εκείνοι είπαν να νομοθετήσει να μαζευτεί όλος ο χρυσός από τη χώρα και να «κοπεί» νέο νόμισμα με πραγματικό αντίκρυσμα…..Έτσι λοιπόν μαζεύτηκε ο χρυσός και φυλάχτηκε στο Φόρτ Νόξ ως υποθήκη για τα δάνεια που θα λάμβανε το Αμερικάνικο Δημόσιο στο μέλλον….Μπορείτε να φανταστείτε που είναι ο χρυσός…;Το 1980 ο Πρόεδρος Ρίγκαν διέταξε έρευνα στο αποθεματικό του χρυσού και βρήκε ότι τόσοι στρατιώτες προστάτευαν ουσιαστικά……μηδέν ουγγιές χρυσού……Δεν παραβίασε κανένας τα σστήματα ασφαλείας….Είχε μεταφερθεί όλο στη FEDERAL RESERVE και σε μια ακόμη αγγλοσαξωνική τράπεζα….Μιλάμε για τη μεγαλύτερη αθόρυβη ληστεία ανά τους αιώνες….
Και ερχόμαστε στο σήμερα….
Ο Πλανητάρχης Κλίντον το 1999 νομοθετεί τη κατάργηση νόμων που όριζαν από τότε (για να μη ξανασυμβεί παρόμοια κρίση) τις σχέσεις χρηματοπιστωτικού συστήματος και Χρηματιστηρίου καθώς και τις Διεθνείς Αγορές (όπως η NAFTA)….
Το 2001 έχουμε το πρώτο τριγμό με τις εταιρείες ίντερνετ να κάνουν φούσκα….Ο Πρόεδρος του Χρηματιστηρίου καθησυχάζει και στρέφει τους επενδυτές σε κάτι σίγουρο….Ακίνητα…..Όμως χωρίς κάποιος νόμος να ελέγχει τους Τραπεζίτες σύντομα δημιουργείται μια νέα τεχνητή ευμάρεια…..Όταν οι δανειολήπτες αδυνατούν να αποπληρώσουν λόγω της υπερχρέωσης που τους προκάλεσαν οι ίδιες οι τράπεζες καταρρέει η LEHMAN BR. το 2007….Τα δάνεια αυτά όμως και οι εισπράξεις που ΘΑ αποδίδονταν έχουν γίνει ομόλογα( τα αποκαλούμενα τοξικά ομόλογα) με Ευρωπαικές Τράπεζες….Με το που κατέρευσε η Αμερική «έπεσε» και το τραπεζικό σύστημα στην Ευρώπη….Τα υπόλοιπα τα γνωρίζετε……Στήριξη Τραπεζών και απαξίωση των Πολιτών…..Αν ακόμη σας φαίνεται ως κάτι λογικό η οικονομική «κρίση» που περνάμε και ως κάτι μη αναστρέψιμο ή πρωτόγνωρο για τον κόσμο τότε ίσως κάνω λάθος….Όμως οι μύθοι περί άπληστων τραπεζιτών, τυχαίων περιστατικών και φυσιολογικής δράσης των οικονομικών κύκλων κατέρευσαν…Μιλάμε για ένα πολύ καλά μελετημένο σχέδιο με ένα στόχο που πραγματώνεται αργά…..Τη Παγκόσμια Διακυβέρνηση…

Πηγή: olympia.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 19 Δεκεμβρίου 2010

Χαρά Νικοπούλου: Η Ελληνική ψυχή


Της Χαράς Νικοπούλου
Eίμαι παιδί του ’74…
Όχι μη γελιέσαι Έλληνα…
Δεν είμαι παιδί του πολυτεχνείου…
δεν γεννήθηκα 17 Νοεμβρίου…
Τη μέρα που γεννιόμουνα χανόταν για εμένα Έλληνες λοκατζήδες…
εκεί στον τύμβο της μακεδονίτισσας…
22 Ιουλίου 1974…
Ελλάδα είμαι δημιούργημά σου…
Μου είπες πως είμαι τυχερή, γιατί δεν γνώρισα τη χούντα…


Μα με υποχρέωσες να ζω σε μια δημοκρατία που τη χούντα της κρατούσαν καλά οι δημοκράτες πολιτικοί της…
Μου έμαθες τα πρώτα Ελληνικά, με δασείες-περισπωμένες,… μα πριν καλά-καλά τα μάθω τα κατήργησες ενώ ήμουν Δευτέρα δημοτικού…
Με έντυσες με μπλε ποδιά… αυτή για το σχολείο με τ’ άσπρο γιακαδάκι… κι όταν άρχισε να μου αρέσει την κατήργησες.

Πάντα για το καλό μου, χωρίς να με ρωτήσεις…
Με έμαθες να λέω τον εθνικό ύμνο και πλήρωνες δασκάλους για να με μάθουν πως τιμιότερον απάντων εστί η πατρίς.
Μα σαν μεγάλωσα άφησες τη σημαία να χαθεί στον βράχο των Ιμίων…
Με έβαλες να μάθω ιστορία για να μπω στο πανεπιστήμιο και αρχαία ελληνικά. Μα σήμερα μου λες πως η Μακεδονία είναι τα Σκόπια και η Θράκη μας Τουρκία…
Σαν έγινα έφηβη με έβαλες να δω τον Λάλα αλυσοδεμένο να χάνει τη ζωή του για εσένα…
Και σήμερα εσύ δίνεις ιθαγένεια στον κάθε αλλοδαπό μα όχι στον Έλληνα τον σταυρό… για φαντάσου…

Μου δίδαξες σαν ήρωα και εθνάρχη τον Βενιζέλο…
μα σαν έγινα δασκάλα τον βρήκα να προδίδει εσένα Έλληνα …
θυμάσαι τον Γενάρη του 34…εκεί στη Σουηδία…
και να προτείνει για το Νόμπελ της Ειρήνης
τον σφαγέα των προγονών μου Κεμάλ…!!!
Μου ζήτησες να έχω κριτική σκέψη… μα έκοψες την έκθεση ως μάθημα και λογοκρίνεις τη σκέψη μου… Βλέπεις εγώ για εσένα είμαι ακραία…
Μου έμαθες στο σχολείο πως πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία κι όταν σου ζήτησα να με αφήσεις στου χάρτη την πινέζα… εκεί στο Δέρειο… κι οχι στο Κολωνάκι… με ανάγκασες να βάλω μέσο τον πατέρα μου για να μη με διώξεις από εκεί…
Μου έμαθες προσευχή… μα τώρα πια μόνο για Χριστό δε θες να μου μιλήσεις..
Σου ζήτησα να πάω στην πρώτη τη γραμμή και μ’ άφησες μονάχη…
Μου έμαθες όμως καλά πως το Προξενείο κι όχι εσύ είναι εκεί και έχει όνομα… ε;… Ιλμή… ε;… Απτουραχήμ..ε;… Αλή..ε;… Μουαρέμ… ε;…
Μου ζήτησες να εργάζομαι σκληρά… για εθελοντισμό μιλούσες… μα όταν το ‘κανα κι αυτό έστειλες τους ”δραγουμάνους” να μου πουν πως δε θέλουν να κάνω επιπλέον μαθήματα στα πομακόπουλα γιατί σε ενοχλεί… τα παίρνω βλέπεις από την αγκαλιά του Προξενείου…
Και εγώ… εγώ μεγάλωνα μέσα σε μια αντίφαση… στο μαύρο και το άσπρο…
Μα χθες βρέθηκα κάτω στο υπόγειο του σχολείου… σε είδα εκεί κάτω Ελλάδα… ήσουν εκεί… πίσω απ’ τις κουτές. σκονισμένη… κοιτώ το άγαλμα του Αλέξανδρου αραχνιασμένο… μόνο εγώ και εσύ…η προτομή του μέγα Αλέξανδρου…
Δάκρυσα… πόνεσα…μα σε άκουσα Ελλάδα απ’ τη φωνή του…
”Ποιος είναι εθνάρχης” με ρωτά…”ο Βενιζέλος;.. ποιος αγωνίζεται σκληρά… ο Γιώργος απ’ τα ξένα;
Για σκέψου εσύ δασκάλα… με ξαναρωτά… αν τώρα εδώ μέσα, από την πόρτα έμπαινε και ερχόταν κι ο Κολοκοτρώνης… και μας ρωτούσες και τους δυο ποιο μέρος της Ελλάδας θα θυσιάζαμε στο χθες για χάρη της ειρήνης… Μακεδονία ή Ήπειρο… Θράκη ή το Αιγαίο…
Αναλογίσου εσύ δασκάλα… θα το σκεφτόμασταν πολύ;
Τι να διαπραγματευτώ… τη γη μου ή το νερό μου;… μα εσύ δασκάλα δίδαξες εκείνον ως εθνάρχη… και όχι εμάς …εμάς κλειδώνεις στα ”μπουντρούμια”…
Ελλάδα μες στις αντιφάσεις σου… ξεχνάς τα σύνορά σου και τον εχθρό ποτίζεις εδώ μέσα… προδότες ελληνόφωνοι… διαλέξτε επιτέλους τον Λεωνίδα αρχηγό…ή μήπως εφιάλτη;… κι ιστορία θα φερθεί ανάλογα εις τον καθένα…
Γέμισαν τάφοι με κορμιά πιλοτών… γιατί έχουμε ειρήνη!!!!
Γέμισε και η βουλή ελληνόφωνους απ’ την ελληνοτουρκική φιλία…
Φτάνει, δε θέλω πια να ακούω τη φωνή σας …γιατί πιστεύω στο έθνος μου κι όχι στο ”nation” που θα ’λεγε και ο ”μέγας” ο Γιωργάκης… το έθνος είναι ελληνικό, είναι ήθος και έθος ρωμιοσύνης… το ”nation” είναι η ”φύση” του… εκ γενετής προδότης…
Κι’ αν όλα αυτά δε σ’ άρεσαν ”λόγιε”, ”πολιτικέ” δημοκρατίας, να το θυμάσαι …
είμαι δημιούργημα της πιο παράλογης… δικής σου αναρχίας..


Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Πληρώσαμε 36.975 ευρώ τους βουλευτές για να ακούσουν τους Στρος-Καν και Όλι Ρεν!


Αυτά δεν γίνονται πουθενά!!!

Να πληρώνουμε αυτούς που μας έφεραν σε αυτό το χάλι για να ακούνε αυτούς που τώρα μας βιάζουν!!!

Και κερατάδες και δαρμένοι!!!

Πάει άραγε πιο κάτω από εδώ;;;


Είναι από τις περιπτώσεις που η οργή ξεχειλίζει. Την ώρα που όλη η Ελλάδα άκουγε με προσοχή τους Ντομινίκ Στρος Καν και Όλι Ρεν να ζητούν νέες περικοπές μισθών, οι βουλευτές που μετείχαν στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής «τσέπωναν» 500 ευρώ έκαστος!

Ένα… μίνι δώρο Χριστουγέννων για τους βουλευτές από το ΔΝΤ ή αποζημίωση για τους 79 βουλευτές που ήρθαν στη δυσάρεστη θέση να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τους έθεσαν; Αστεία πράγματα…
Οι Έλληνες πολίτες μετρούν κάθε ευρώ που ξοδεύουν αλλά ο Στρος-Καν, ο Ρεν και η ελληνική παρέα τους έβαλαν στην τσέπη χρήματα που στερείται καθημερινά ο απλός φορολογούμενος. Χρήματα που περικόπηκαν από το μισθό ή τη σύνταξή του.
Συνολικά, οι 79 βουλευτές που έδωσαν το «παρών», θα εισπράξουν 30.345 ευρώ ως… «ηθική βλάβη» (;) για αυτά που άκουσαν από τους Ντομινίκ και Όλι. Απίστευτα πράγματα…
Το κόστος των βουλευτών που μετέχουν στην Επιτροπή Οικονομική Υποθέσεων μόνο για τις δύο συνεδριάσεις ανήλθε σε 22.950 (όπως διαβάσατε και παραπάνω περίπου 500 ευρώ ο καθένας) ενώ 7.395 στοίχισαν οι βουλευτές της Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων (255 έκαστος…)
Μάλιστα, ο ερχομός του επικεφαλής του ΔΝΤ, έφερε αρκετές συνεδριάσεις για την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων. Οι βουλευτές συνεδρίασαν τρεις φορές μόνο την Τρίτη! Η πρώτη ξεκίνησε στις 10:00, η δεύτερη στις 14:00 και η τρίτη στις 18:30. Γι’αυτές τις συμμετοχές τους πήραν τριπλό… μεροκάματο, ήτοι 765 ευρώ το κεφάλι (συνολικά 36.975 ζεστά και μετρητά)

Πηγή: stifora.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Το αφεντικό του ΓΑΠ ομολογεί


Είμαστε ευγνώμονες στους Washington Post, New York Times, Time και σε άλλες μεγάλες εκδόσεις των οποίων οι διευθυντές πήραν μέρος στις συναντήσεις μας και σεβάστηκαν τις υποσχέσεις τους για διακριτικότητα, για περίπου 40 χρόνια.
Θα ήταν αδύνατο για εμάς να αναπτύξουμε τα σχέδια μας για τον κόσμο αν ήμασταν κάτω από τα δυνατά φώτα της δημοσιότητας όλα αυτά τα χρόνια.
Αλλά ο κόσμος είναι πιο προχωρημένος πλεόν και είναι έτοιμος να βαδίσει προς μια παγκόσμια κυβέρνηση.

Η υπερεθνική ύπατη εξουσία από μία τάξη εκλεκτών διανοουμένων και από τις διεθνείς τράπεζες είναι σίγουρα προτιμώτερη από τον εθνικό αυτοπροσδιορισμό που εφαρμόζονταν τους προηγούμενους αιώνες.

David Rockefeller,
Απευθυνόμενος στην συνάντηση της Τριμερούς Αρμοστείας,1991


Τριμερής Αρμοστεία, Λέσχη Bildegerg, Παγκόσμια Τράπεζα, ΔΝΤ αποτελούν οργανισμούς στενά συνδεδεμένους για την επιβολή της παγκόσμιας διακυβέρνησης. Το ομολογεί ο ίδιος ο Ροκφελλερ όπως ομοίως κυνικά ομολογεί ότι είχε όλα αυτά τα χρόνια την κάλυψη από όλα τα μεγάλα ΜΜΕ.


Αυτά είναι τα αφεντικά του ΓΑΠ και τα σχέδια αυτών υλοποιεί κατά γράμμα. Για αυτό άλλωστε όπου σταθεί και όπου βρεθεί στο εξωτερικό δηλώνει ότι χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση και την χρειαζόμαστε επειγόντως! (Κλικ εδώ)

Ομοίως και αυτός στην Ελλάδα έχει την υποστήριξη των ΜΜΕ αφού το σχέδιο είναι παγκόσμιο. Φυσικά και διάλεξαν έναν 'σοσιαλιστή' για την εφαρμογή των σχεδίων τους όπως και έναν 'σοσιαλιστή' έχουν τοποθετήσει ως επικεφαλή στο ΔΝΤ. Το κόλπο είναι πολύ παλιό και πάντα επιτυχημένο: ο λύκος με προβιά προβάτου θα εμφανιστεί...

Το σχέδιο έχει αρχίσει να εφαρμόζεται εδώ και τουλάχιστον 40 χρόνια και τώρα εμείς βλέπουμε την τελική του φάση. Όλα αυτά τα χρόνια μας διαλύουν την γλώσσα (κατάργηση της καθαρεύουσας, κατάργηση του πολυτονικού, κατάργηση των αρχαίων), την παιδεία (αλλοίωση της ιστορίας, αντικατάσταση ποιημάτων στα σχολεία με συνταγές μαγειρικής!), μας δωροδόκησαν με πλαστά δάνεια, μας επέβαλλαν τον καταναλωτισμό ως ύψιστη αξία, μας διαλύουν την κοινωνική μας συνοχή με την αθρώα εισβολή λαθρομεταναστών και έρχονται τώρα και μας λένε ότι πρέπει να υπακούσουμε στο ΔΝΤ για το καλό της πατρίδας!!!! Το ΔΝΤ το οποίο εχθρεύεται οτιδήποτε εθνικό και εργάζεται για την επιβολή της παγκόσμιας διακυβέρνησης!

Πόσο αστείο είναι να πολεμούν οτιδήποτε εθνικό και να επικαλούνται τα πατριωτικά μας αισθήματα μόνο όταν θέλουν να μας πιουν το αίμα!

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εξηγούνται εύκολα οι φράσεις “Αγγλική ως Επίσημη”, “το άγαλμα του Κεμάλ”, “Τι είναι η πατρίδα μας”, “Ιθαγένεια-τηλεκάρτα” και ”Πατριωτισμός του μνημονίου“.

Έχουμε προ πολλού περάσει από την διατύπωση των θεωριών συνομωσίας στην εφαρμογή αυτών! Ο κόσμος ακόμα δυσκολεύεται να πιστέψει ότι υπάρχει παγκόσμιο σχέδιο, του φαίνεται πολύ υπερβολικό για να το πιστέψει! Μα εδώ ακριβώς στηρίζονται:

Μόνο τα μικρά μυστικά χρήζουν προσοχής, τα μεγάλα κρατούνται κρυφά από την λαϊκή δυσπιστία.
Marshall Mcluhan, guru των ΜΜΕ


Το ερώτημα που τίθεται είναι απλό: Σκύβουμε το κεφάλι ή αντιδρούμε;

H πορεία της 15/12 έδειξε ότι η οργή του κόσμου είναι τεράστια. Κανείς πολιτικός δεν τολμά να κυκλοφορεί χωρίς τον φόβο επίθεσης από τον κόσμο.

Πρέπει όλοι να βάλουμε τις κομματικές ταμπέλες στην άκρη και να ενωθούμε έχοντας ως μόνο στόχο το κοινό καλό, το καλό της πατρίδος και όχι το ατομικό συμφέρον.

Νιώθουμε προδομένοι και μόνοι γιατί βλέπουμε ότι στο σχέδιο εξόντωσης μας συμμετέχουν τα κόμματα, τα ΜΜΕ και οι συνδικαλιστές. Δεν ξέρουμε πού να αποτανθούμε αφού όλοι οι 'σύμμαχοι' μας είναι εναντίον μας.

Δεν είναι όμως έτσι. Αντίθετα αποτελούμε την πλειοψηφία που ψάχνει εναγωνίως τρόπο να εκφραστεί. Φάνηκε καθαρά από τις τελευταίες περιφερειακές εκλογές όπου η αποχή μαζί με τα άκυρα και λευκά έφτασε στο 64%!

Πρέπει όλοι να μάθουμε για τα διάφορα κινήματα που ξεπροβάλλουν, να τα πλησιάσουμε, να εξακριβώσουμε το αγαθό των προθέσεων τους και στην συνέχεια να ενωθούμε για να ανατρέψουμε το σαθρό κομματικό κατεστημένο.

Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι είναι καθαρή αυτοκτονία να πιστεύουμε ότι αυτοί πού μας έφτασαν σε αυτό το σημείο θα είναι αυτοί που θα μας σώσουν.

Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Σοφία Σακαράφα: Η εξαίρεση του κανόνα



Γιατί άραγε δεν την καλούν τα 'ανεξάρτητα' ΜΜΕ; Γιατί δεν την καλεί ο 'εθνικός' μας παρουσιαστής Χατζηνικολάου ή η εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Τρέμη; Γιατί άραγε...;
Διαβάστε περισσότερα...

Υποκρισία και φαρισαϊσμός


Του Θύμιου Παπανικολάου

Το αίμα έχει δύο τιμές: Το καθεστωτικό αίμα είναι πανάκριβο ενώ το λαϊκό δεν αξίζει τίποτα.

Όταν τα ΜΑΤ σπάνε τα κεφάλια των διαδηλωτών κανένας δεν εξεγείρεται…

Τώρα που οι διαδηλωτές σπάσανε το κεφάλι ενός μανδαρίνου του καθεστώτος όλες οι «σειρήνες» του καθεστώτος και τα πολύχρωμα ιερατεία του κραυγάζουν υστερικά και χύνουν ποταμούς ηθικών δακρύων…

Τι ανυπόφορη υποκρισία και φαρισαϊσμός!!!


Ο ελληνικός λαός λεηλατείται αγρίως και κατακρεουργείται βαναύσως καθημερινά, αναγκάζεται πλέον να αμυνθεί σε αυτόν τον ανελέητο πόλεμο που του έχει κηρύξει το καθεστώς και οι «μπράβοι» του (κυβέρνηση, κόμματα, ΜΜΕ και ΜΑΤ) ΚΑΙ μέσα σε αυτήν την εμπόλεμη κατάσταση, οι θηριώδεις «μπράβοι» ωρύονται γιατί δεν φέρθηκε με «ευγένεια» και «αβρότητα», αλλά βίαια, σε έναν πολιτικό «μπράβο» του καθεστώτος που βρέθηκε στο πεδίο της μάχης!!!

ΟΛΗ η πολιτική αλητεία συσπειρώθηκε και ξεφωνίζει για την «κατάλυση της δημοκρατίας» επειδή στο Μέτωπο του πολέμου (που το καθεστώς έχει ανοίξει κατά του λαού) σπάσανε το κεφάλι του Χατζηδάκη, ενός κυβερνητικού «εκτελεστή συμβολαίων θανάτου» κατά της ελληνικής κοινωνίας (Ολυμπιακή.

Για τα σπασμένα κεφάλια των απλών ανθρώπων από τους Πραιτοριανούς του καθεστώτος κανείς δεν μιλά…

ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ, Φιλισταίοι και υποκριτές

Αλλά ας δούμε τα πράγματα πιο βαθιά και ψύχραιμα για να καταλάβουμε τα δόλια ηθικά τεχνάσματα της εξουσίας και των πολύχρωμων ιερατείων τους.

Η ευνοούμενη μέθοδος ενός ηθικολόγου Φιλισταίου είναι η συνταύτιση μιας αγωνιστικής συμπεριφοράς με τη συμπεριφορά της αντίδρασης. Και το πετυχαίνει αυτό με το τέχνασμα των τυπικών αναλογιών. «Η βία είναι βία» – μας λένε, ή «όχι βία κατά της βίας».

Έτσι με το τέχνασμα αυτό της γενικής και αφηρημένης καταδίκης της βίας ταυτίζεται ο θάνατος ενός τυράννου με το θάνατο ενός επαναστάτη, ο θάνατος ενός αγωνιστή με το θάνατο του δημίου του.

Και στη χειρότερη περίπτωση: παρασιωπάται ΠΑΝΤΕΛΩΣ το σπάσιμο του κεφαλιού ενός διαδηλωτή από το καθεστώς, και διογκώνεται υστερικά μια μεμονωμένη βία κάποιων διαδηλωτών εναντίον καθεστωτικών παραγόντων. Το σπάσιμο του κεφαλιού του Χατζηδάκη…

Η ηθική δεν είναι ουδέτερη. Είναι μία από τις βασικές λειτουργίες της κυρίαρχης ιδεολογίας. Ο ρόλος της ηθικής είναι να συνηθίσει την κοινωνία να θεωρεί σαν ανήθικα όλα τα μέσα που αντιτίθενται στους σκοπούς της καπιταλιστικής εξουσίας.

Και όλα αυτά τα ηθικά, αλγεβρικά αξιώματα της «Μη -Βίας», τα οποία ακτινοβολούνε όλα τα χρώματα της μικροαστικής ίριδας, δεν είναι παρά δεσμά σκλαβιάς και υποταγής: Όχι μόνο δεν εμποδίζουν την αντίδραση να σπάει τα κόκαλα των διαδηλωτών, αλλά ρίχνουν και τον πολίτη σε μια μοιρολατρική παθητικότητα εντελώς ασυμβίβαστη με την αναγκαιότητα του αγώνα τους.

Τα κύρια χαρακτηριστικά όλων αυτών των υποκριτών ηθικολόγων είναι:

Υποχωρητικοί, βολικοί και συμφιλιωτικοί απέναντι στην κτηνωδία και τον κυνισμό της κρατικής βίας και τρομοκρατίας, ΚΑΙ κακόβουλοι, δόλιοι και συκοφαντικοί απέναντι σε πρακτικές βίας των μαζών.

Όλοι αυτοί οι κύριοι ενώ κλείνουν πεισματικά τα μάτια στα εγκλήματα της εξουσίας, ξεχωρίζουν κάποιες μεμονωμένες πράξεις των διαδηλωτών και ξεχύνουν όλο το ηθικό δηλητήριο κατά των κινημάτων.

Βεβαίως ποτέ όλοι αυτοί δεν αναρωτήθηκαν εάν είναι το ίδιο η βία των καταπιεστών και η βία των καταπιεσμένων, εάν θα υπήρχε η δεύτερη χωρίς την πρώτη.

Ο μικροαστός ηθικολόγος σκέφτεται κομματιαστά, επεισοδιακά, σπασμωδικά γιατί είναι ανίκανος να μελετήσει τα φαινόμενα στην εσωτερική τους συνάφεια.

ΟΤΑΝ, όμως, απομονώνεις τεχνητά το ζήτημα της «τυφλής» ΟΡΓΗΣ κάποιων διαδηλωτών ή της λεκτικής βαρβαρότητάς τους ΤΟΤΕ το καθιστάς ένα ύπουλο ηθικό τέχνασμα, ακριβώς γιατί το ΑΝΕΞΑΡΤΟΠΟΙΕΙΣ, από τα προβλήματα των γενικών συνθηκών που δημιουργούν τις συγκρούσεις των διαδηλωτών με τα όργανα της καταστολής.

Το να απαιτεί κανείς «ευγένεια» και «καλούς τρόπους» από τους διαδηλωτές όταν το πεδίο είναι εμπόλεμο, γεμάτο από δακρυγόνα, χημικά, ροπαλοφόρους των ΜΑΤ και καθεστωτικούς ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΕΣ, αυτό δεν είναι μόνο ουτοπικό, αλλά και πολιτικά δόλιο: Απαιτεί την άνευ όρων υποταγή του πολίτη στην «ηθική» του κρατικού ροπάλου και του προβοκάτορα των καθεστωτικών οργάνων.

Οι ηθικολόγοι Φιλισταίοι αγνοούν δολίως τούτο: Στα λαϊκά στρώματα η βία, όπως και το βάναυσο λεξιλόγιο ΕΙΝΑΙ ΑΜΥΝΑ: εκφράζει την απελπισία, την οργή, την αδιέξοδη κατάσταση της εξαθλίωσης, της ταπείνωσης και της δουλικής υποταγής.

Η βία, όμως, όπως και το λεξιλόγιο, των προνομιούχων στρωμάτων αποτελεί έκφραση ταξικής ανωτερότητας, το αναφαίρετο, αλαζονικό δικαίωμα του Αφέντη.

Ας μην εξισώνουμε, συνεπώς, τη βαναυσότητα των καπιταλιστών και των εξουσιών τους με εκείνη των καταπιεσμένων, των αδύναμων και απελπισμένων…

Υ.Γ. Όταν κατέστρεψαν κι αποτέφρωσαν τα γραφεία του «Ρεσάλτο» ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ απ’ αυτούς τους φανατικούς οπαδούς της ΜΗ ΒΙΑΣ δεν συγκινήθηκε ούτε μίλησε.

Αυτή είναι η ταξική «ευαισθησία» και μεροληψία της «δημοκρατικής» αμεροληψίας τους.

Πηγή: olympia.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Στην Βουλή μόνο η Σακοράφα φοράει παντελόνια


Η Σοφία Σακοράφα για το Πολυνομοσχέδιο
Αθήνα, 14/12/2010

Η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα κατήγγειλε τη διαδικασία του κατεπείγοντος, με την οποία αποφάσισε η κυβέρνηση να περάσει το πολυνομοσχέδιο και αποχώρησε από την Ολομέλεια της Βουλής,. Η κ. Σακοράφα τόνισε :

΄΄ Μετατρέψατε τη Βουλή σε σωματείο – σφραγίδα. Αρνούμαι να σφραγίζω φιρμάνια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Δεν είμαι υπάλληλος, βουλευτής είμαι.
Αρνούμαι να δεχτώ πρακτικές κατοχικού κοινοβουλίου, όπου μιλούν οι εντολείς του ΔΝΤ και φιμώνονται οι εντολοδόχοι του Ελληνικού λαού.
Αρνούμαι να παραβρεθώ σε αυτήν την παρωδία.
Τούτες τις ώρες γράφεται ιστορία.
Ιστορία ενδοτισμού από τη μία, αλλά και αντίστασης από την άλλη. ΄΄

Σε ό,τι αφορά στην ουσία του νομοσχεδίου η Σοφία Σακοράφα δήλωσε : ΄΄ Είναι αυτονόητο ότι εάν παρέμενα θα καταψήφιζα το νομοσχέδιο, το οποίο γκρεμίζει σοβαρά κεκτημένα, πισωγυρίζει τον κόσμο της εργασίας σε συνθήκες του 1950 και επιφέρει οδυνηρές συνέπειες στον κόσμο του μόχθου και της εργασίας.΄΄

Διαβάστε περισσότερα...

Χιλή και Ελλάδα στο ίδιο πείραμα. Ας είναι καλά ο ΓΑΠ και ο Πινοσέτ


Διαβάστε περισσότερα...

Το ποτήρι ξεχείλισε...



Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

Η εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου

Παρακολουθείστε το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ που παρουσιάζει ωμά πώς δρά το παγκόσμιο σύστημα των τραπεζών και των πολυεθνικών έχοντας ως άρμα τους το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα. Αφιερωμένο στον ΓΑΠ και την παρέα του, στους δημοσιογράφους που τον στηρίζουν, στην αξιωματική αντιπολίτευση που μιλάει απλώς για αλλαγή μίγματος πολιτικής!, στις ηγεσίες των υπολοίπων κομμάτων που αποτελούν δεκανίκια του συστήματος, στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας που συναινεί στο ξεπούλημα της χώρας και φυσικά στους 300 βουλευτές (πλην της κ. Σακοράφας) που δεν αντιδρούν για να μην χάσουν την βουλευτική τους αποζημίωση επιτρέποντας παράλληλα στον πρόεδρο του ΔΝΤ να εκφωνήσει λόγο στην Βουλή κάτι το οποίο αποτελεί παγκόσμια ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑ!























Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Τρομακτικό πείραμα

Πείραμα που αποδεικνύει πώς η εξουσία κάνοντας χρήση των 'αυθεντιών' και των 'ειδικών' εξουσιάζει και χειραγωγεί τον λαό. Γι αυτό άλλωστε η εκάστοτε εξουσία στην Ελλάδα πολεμάει λυσσωδώς την παιδεία ώστε να μετατρέπεται ο λαός σε άβουλη μάζα κάνοντας την χειραγώγηση του ακόμα πιο εύκολη.




Διαβάστε περισσότερα...

Bookmark and Share