Ο μοναδικός υπουργός που παραιτήθηκε είναι ο Μαυρογιαλούρος! Ο μοναδικός υπουργός που παραιτήθηκε από φιλότιμο είναι ο Μαυρογιαλούρος!

Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011

Φοβερό μήνυμα στον πρωθυπουργό από μία 15χρονη


Α(γαπ)ητέ μου πρωθυπουργέ,

Ότι έγινε σήμερα γράφτηκε με κόκκινα από αίμα γράμματα στις σελίδες της ιστορίας.
Σήμερα ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο, σήμερα υποθηκεύσατε το μέλλον μας και με τη βούλα αλλά ξέρετε τι έμεινε χαραγμένο στο μυαλό μου; Οι εικόνες της Πλατείας Συντάγματος.

Δεν έχεις ίχνος τσίπας πρωθυπουργέ; Δεν έχεις ούτε ιερό ούτε όσιο; Και εάν τα παιδιά που έδειραν τα ρόμποκοπ που έβαλες, ήταν παιδιά, εάν οι μεγάλοι άνθρωποι που λιποθύμησαν ήταν οι γονείς σου, εάν ήσουν εσύ αυτός που πεινάει κάθε μέρα δεν θα διαμαρτυρόσουν; Ξυπνήσαμε, για κακή σου τύχη. Και τώρα με την βία και τα προβοκατόρικα κόλπα σου προσπαθείς να αφανίσεις οποιοδήποτε αίσθημα ελευθερίας και ηθικής υποχρέωσης που έχουμε.

Δεν θα έπρεπε να ντρέπεσαι; Βγες έξω εάν μπορείς και δες αγαπητέ πρωθυπουργέ μου, δες γιαγιούλες με σπασμένα πόδια να πεινάνε επειδή τους έκλεψαν την σύνταξη, δες παππούδες στα καφενεία να πονοκεφαλιάζουν για το πώς θα πάρουν ένα δωράκι στο εγγονάκι τους, δες τον 35χρονο άνεργο να χάνει κάθε ελπίδα και νόημα, δες τον 25χρονο νέο με τα πτυχία να μην έχει να φάει. Αλλά περισσότερο ΔΕΣ ΕΜΕΝΑ, την 15χρονη μαθήτρια που δεν έχει ελπίδα, όνειρα και σχεδιάζει να φύγει από τη χώρα , δες εμένα που ξέρω ότι οι αξίες σε αυτή τη χώρα βεβηλώνονται, οι ψυχές χάνονται και τα όνειρά μας σκοτώνονται.

Απορώ πως ζεις, έχεις κουφαθεί εδώ και 36 μέρες, γιατί οι Αγανακτισμένοι ακούστηκαν μέχρι την άλλη άκρη του κόσμου αλλά στα αυτάκια σου τίποτα. Εδώ και 36 μέρες όλη η Ελλάδα ακούγεται και το μόνο που κάνεις είναι να ζητάς να αδειάσει η πλατεία γιατί πολύ κράτησε αυτό το πανηγυράκι. Σε διαβεβαιώνω ότι η πλατεία θα αδειάσει όταν θα αδειάσει και η Βουλή από κάτι βρωμιάρηδες σαν και σένα.

Είσαι ένας προδότης της Ελλάδας, έχεις πουλήσει όλο σου το είναι στους ξένους (και για το είναι σου χεστήκαμε κιόλας, πουλάς και εμάς). Βυθίζεις την Ελλάδα στη φτώχεια! Που καταντήσαμε, η χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία να σκοτώνει την ελευθερία της έκφρασης και να έχει ΧΟΥΝΤΑ καλυμμένη. Τι θες ρε φίλε; Να διαλύσεις το έθνος, εε όχι βρε πρωθυπουργέ μου ξέρεις τι θα διαλύσεις; το κόμμα σου, υπόγραψες την διάλυση της παράταξής σου. Δες τα συνθήματα λίγο, νύχτα θα φύγεις με ελικόπτερο! Και θα αφήσεις την Ελλάδα σε εμάς που την αγαπάμε Jeffrey ! Δεν μπορείς να βγεις έξω φιλαράκο, τα αστεία κόπηκαν, παραιτήσου!

Η οικογένειά σου έχει συγγένεια με τον Εφιάλτη των Θερμοπυλών; Και να μην έχει συγγένεια έχει τουλάχιστον κοινά. Η ελληνική ψυχή υπομένει τα πάντα και θα αγωνιστεί για αξίες και αγαθά που είχε πολύ πριν έρθεις εσύ κύριε πουλημένε.

Εάν νομίζεις ότι σε βρίζω, συκοφαντώ απειλώ ξέρεις πόσο γουστάρω να σε δω στο δικαστήριο ; Ο έσχατος προδότης και η αθώα που απλά εκφράζεται αν μη τι άλλο θα δώσουμε νούμερα στα πουλημένα κωλοκάναλα σου απατεωνάκο.

155 να είναι οι ώρες σου και αυτές με δακρυγόνα και ασφυξιογόνα.

Αναγνώστρια



Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Σήμερα μάθαμε 155 συνώνυμα της λέξης ΕΦΙΑΛΤΗΣ


ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ, 17 - 19 Αυγούστου 480 π.Χ: Ένας άνθρωπος πρόδωσε τους Έλληνες οι οποίοι υπερασπίζονταν την ελευθερία τους. Το όνομα αυτού: ΕΦΙΑΛΤΗΣ. Από τότε το όνομα του έγινε συνώνυμο της προδοσίας και του κακού ονείρου.

Να σημειώσουμε ότι πρίν την εμφάνιση του προδότη των Θερμοπυλών, το όνομα Εφιάλτης εχρησιμοποιήτο κανονικότατα. Μάλιστα ένας από τους πιο γνωστούς ήταν ο Εφιάλτης ο Αθηναίος ο οποίος ήταν μέντορας του Περικλή. Ήταν δημοκρατικός και έδωσε μεγάλους αγώνες για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Αθήνα. Φυσικά από την μάχη των Θερμοπυλών και μετά κανείς Έλληνας δεν έδωσε το όνομα Εφιάλτης στον γιό του.

ΑΘΗΝΑ, 29 Ιουνίου 2011 μ.Χ: 155 άνθρωποι πρόδωσαν τους Έλληνες οι οποίοι υπερασπίζονταν την δημοκρατία τους. Τα ονόματα τους αναγράφονται παρακάτω. Από σήμερα το όνομα του καθένα από αυτούς, θα είναι συνώνυμο της προδοσίας και του κακού ονείρου.

Από σήμερα θα λέμε για παράδειγμα: 'Χθες δεν κοιμήθηκα καλά, είδα έναν παπανδρέου ή έναν βενιζέλο ή μία ζούνη ή μία τσόκλη ή έναν βούρο ή μία αγάτσα ή έναν κακλαμάνη κλπ'. Από σήμερα η πλούσια Ελληνική γλώσσα γίνεται ακόμα πιο πλούσια. Από σήμερα η λέξη εφιάλτης απέκτησε 155 συνώνυμα.

1. Ραγκούσης Νικολάου Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
2. Παναρίτη Ιωάννου Ελένη ΕΦΙΑΛΤΗΣ
3. Μόσιαλος Αρχοντή Ηλίας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
4. Τσόκλη Μάγια ΕΦΙΑΛΤΗΣ
5. Γερουλάνος Μαρίνου Παύλος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
6. Σκανδαλίδης Γεωργίου Κωνσταντίνος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
7. Διαμαντοπούλου Δημητρίου ‘Αννα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
8. Παπουτσής Δημητρίου Χρήστος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
9. Αλευράς Γεωργίου Αθανάσιος (Νάσος) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
10. Τσούρας Αγγέλου Αθανάσιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
11. Κουβέλης Σταύρου Σπυρίδων ΕΦΙΑΛΤΗΣ
12. Οικονόμου Σπυρίδωνα Παντελής ΕΦΙΑΛΤΗΣ
13. Ζούνη Λάμπρου Παναγιώτα (Πέμη) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
14. Λοβέρδος Νικολάου Ανδρέας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
15. Χρυσοχοϊδης Βασιλείου Μιχαήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
16. Κατσέλη Πελοπίδα Λουκία-Ταρσίτσα (Λούκα) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
17. Κακλαμάνης Χρήστου Απόστολος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
18. Αποστολάκη Γεωργίου Ελένη-Μαρία (Μιλένα) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
19. Ανδρουλάκης Γρηγορίου Δημήτριος (Μίμης) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
20. Ξενογιαννακοπούλου Διονυσίου Μαριλίζα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
21. Ευθυμίου Δημητρίου Πέτρος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
22. Παπανδρέου Ανδρέα Βασιλική ΕΦΙΑΛΤΗΣ
23. Χυτήρης Γερασίμου Τηλέμαχος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
24. Κουτρουμάνης Σπυρίδωνος Γεώργιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
25. Νταλάρα Γεωργίου Άννα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
26. Γείτονας Ιωάννη Κωνσταντίνος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
27. Παπαϊωάννου Ηλία Μιλτιάδης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
28. Βούρος Στεφάνου Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
29. Χαραλαμπόπουλος Ιωάννη Γεώργιος-Ερνέστος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
30. Πρωτόπαπας Ιωάννη Χρήστος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
31. Μίχος Σπυρίδωνος Λάμπρος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
32. Μωραϊτης Χρήστου Αθανάσιος (Θάνος) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
33. Μακρυπίδης Διονυσίου Ανδρέας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
34. Γιαννακά Δημητρίου Σοφία ΕΦΙΑΛΤΗΣ
35. Μανιάτης Αναστασίου Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
36. Ρέππας Παναγιώτη Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
37. Κωνσταντινόπουλος Κωνσταντίνου Οδυσσέας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
38. Τσιρώνης Μιχαήλ Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
39. Στασινός Σωτηρίου Παύλος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
40. Παπανδρέου Ανδρέα Γιώργος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
41. Χριστοφιλοπούλου συζ. Δημητρίου Παρασκευή (Εύη) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
42. Πάγκαλος Γεωργίου Θεόδωρος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
43. Ασπραδάκης Μιχαήλ Παντελεήμων ΕΦΙΑΛΤΗΣ
44. Βρεττός Σπυρίδωνος Κωνσταντίνος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
45. Κατσιφάρας Ιωάννη Απόστολος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
46. Σπηλιόπουλος Γεωργίου Κωνσταντίνος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
47. Παπαδόπουλος Ιωάννη Αθανάσιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
48. Τριανταφυλλόπουλος Θεοδώρου Ανδρέας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
49. Τόγιας Ιωάννη Βασίλειος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
50. Τσόνογλου -Βυλλιώτη Παράσχου Βασιλική ΕΦΙΑΛΤΗΣ
51. Αγάτσα Αριστείδη Αριάδνη ΕΦΙΑΛΤΗΣ
52. Χαντάβας Αριστοτέλη Αθανάσιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
53. Αηδόνης Ευαγγέλου Χρήστος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
54. Κεφαλίδου Δημητρίου Χαρούλα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
55. Κρεμαστινός Θωμά Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
56. Νικητιάδης Νικολάου Γεώργιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
57. Ζωίδης Ηλία Νικόλαος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
58. Κουσουρνάς Γεωργίου Ευστάθιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
59. Ντόλιος Πασχάλη Γεώργιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
60. Ρενταρή – Τέντε Νικολάου Όλγα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
61. Τσιαούση Παναγιώτη Ελένη ΕΦΙΑΛΤΗΣ
62. Περλεπέ – Σηφουνάκη Αγγέλου Αικατερίνη ΕΦΙΑΛΤΗΣ
63. Κεδίκογλου Άγγελου Συμεών ΕΦΙΑΛΤΗΣ
64. Καρανίκας Δημητρίου Ηλίας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
65. Βαρβαρίγος Αντωνίου Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
66. Κατρίνης Ιωάννη Μιχαήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
67. Κουτσούκος Δημητρίου Γιάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
68. Αντωνακόπουλος Γεωργίου Παναγιώτης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
69. Δημητρουλόπουλος Πανταζή Παναγιώτης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
70. Σιδηρόπουλος Γεωργίου Αναστάσιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
71. Γικόνογλου Μόσχου Αθανάσιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
72. Τόλκας Χαραλάμπους Άγγελος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
73. Κεγκέρογλου Αλεξάνδρου Βασίλειος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
74. Αρναουτάκης Φωκίωνος Σταύρος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
75. Παρασύρης Γεωργίου Φραγκίσκος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
76. Στρατάκης Σοφοκλή Εμμανουήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
77. Σκραφνάκη Γρηγορίου Μαρία ΕΦΙΑΛΤΗΣ
78. Κατσούρας Σπυρίδωνα Χρήστος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
79. Βενιζέλος Βασιλείου Ευάγγελος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
80. Καστανίδης Γεωργίου Χαράλαμπος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
81. Αράπογλου Ανέστη Χρυσή ΕΦΙΑΛΤΗΣ
82. Μαγκριώτης Αστερίου Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
83. Καϊλή Aλεξάνδρου Ευδοξία-Εύα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
84. Βούγιας Αλεξάνδρου Σπυρίδων ΕΦΙΑΛΤΗΣ
85. Ρομπόπουλος Αποστόλου Θωμάς ΕΦΙΑΛΤΗΣ
86. Γερανίδης Θεοδώρου Βασίλειος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
87. Αρβανιτίδης Πέτρου Γεώργιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
88. Παντούλας Χρήστου Μιχαήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
89. Αργύρης Ιωάννη Ευάγγελος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
90. Οικονόμου Σωκράτη Αθανάσιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
91. Τιμοσίδης Ιωάννη Μιχαήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
92. Παπουτσής Πασχάλη Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
93. Εμινίδης Κωνσταντίνου Σάββας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
94. Ρόβλιας Χρήστου Κωνσταντίνος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
95. Σαλαγιάννης Βασιλείου Νικόλαος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
96. Θεοχάρη Αριστοτέλη Μαρία ΕΦΙΑΛΤΗΣ
97. Πετσάλνικος Ιωάννη Φίλιππος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
98. Γκερέκου Ιωάννη ‘Αντζελα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
99. Μοσχόπουλος Αγαθαγγέλου Σπυρίδωνας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
100. Φλωρίδης Διαμαντή Γεώργιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
101. Παραστατίδης Σωκράτη Θεόδωρος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
102. Κουκουλόπουλος Δημητρίου Παρασκευάς ΕΦΙΑΛΤΗΣ
103. Αθανασιάδης Θεοδώρου Αλέξανδρος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
104. Βλατής Νικολάου Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
105. Μπεγλίτης Ανδρέα Παναγιώτης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
106. Φαρμάκη-Γκέκη Γεωργίου Αικατερίνη ΕΦΙΑΛΤΗΣ
107. Μανωλάκης Χρήστου Άγγελος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
108. Ρήγας Θεοφάνη Παναγιώτης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
109. Παπαμανώλης Νικολάου Γεώργιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
110. Γρηγοράκος Γεωργίου Λεωνίδας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
111. ‘Εξαρχος Θεοδώρου Βασίλειος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
112. Σαχινίδης Δημητρίου Φίλιππος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
113. Νασιώκας Παναγιώτη Έκτορας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
114. Καρχιμάκης Ελευθερίου Μιχαήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
115. Σηφουνάκης Οδυσσέα Νικόλαος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
116. Μαργέλης Νικολάου Σπυροπάνος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
117. Καρτάλης Ιωάννη Κωνσταντίνος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
118. Ζήση Αθανασίου Ροδούλα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
119. Κουσελάς Ηλία Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
120. Γιαννακοπούλου Ιωάννη Κωνσταντίνα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
121. Βουδούρης Γεωργίου Οδυσσέας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
122. Μάντατζη Μουχάμερ Τσετίν ΕΦΙΑΛΤΗΣ
123. Ξυνίδης Γεωργίου Σωκράτης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
124. Καρύδης Μιχαήλ Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
125. Μπεντενιώτης Ανάργυρου Εμμανουήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
126. Νιώτης Δημητρίου Γρηγόριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
127. Λιντζέρης Γεωργίου Δημήτριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
128. Διαμαντίδης Δημητρίου Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
129. Τζάκρη Εμμανουήλ Θεοδώρα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
130. Θεοδωρίδης Ιωάννη Ηλίας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
131. Γιουματζίδης Μελετίου Βασίλειος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
132. Αμοιρίδης Παναγιώτη Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
133. Παπαγεωργίου Ανδρέα Αθανάσιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
134. Μίχου Κωνσταντίνου Μαρία ΕΦΙΑΛΤΗΣ
135. Όθωνας Όθωνα Εμμανουήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
136. Χατζή Οσμάν Ραήφ Αχμέτ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
137. Πεταλωτής Στυλιανού Γεώργιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
138. Βαρδίκος Χαραλάμπους Πυθαγόρας ΕΦΙΑΛΤΗΣ
139. Μπόλαρης Ηλία Μάρκος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
140. Κουτμερίδης Θεοδώρου Ευστάθιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
141. Τζελέπης Γεωργίου Μιχαήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
142. Χάϊδος Ιωάννη Χρήστος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
143. Μαγκούφης Ευθυμίου Χρήστος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
144. Μερεντίτη Δημητρίου Αθανασία (Σούλα) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
145. Τσώνης Αθανασίου Νικόλαος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
146. Αντωνίου Νικολάου Αντωνία (Τόνια) ΕΦΙΑΛΤΗΣ
147. Μπατζελή Γεωργίου Αικατερίνη ΕΦΙΑΛΤΗΣ
148. Παπαθανάση Κωνσταντίνου Αφροδίτη ΕΦΙΑΛΤΗΣ
149. Δριβελέγκας Κωνσταντίνου Ιωάννης ΕΦΙΑΛΤΗΣ
150. Λαφαζάνης Αργύριος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
151. Δαμιανάκης Νικολάου Ευτύχιος ΕΦΙΑΛΤΗΣ
152. Σκουλάκης Γεωργίου Εμμανουήλ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
153. Βαλυράκης Ιωαν. Ιωσήφ ΕΦΙΑΛΤΗΣ
154. Τσουρή Στεφάνου Ελπίδα ΕΦΙΑΛΤΗΣ
155. Έλσα Παπαδημητρίου ΕΦΙΑΛΤΗΣ


Διαβάστε περισσότερα...

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Από όλον τον πλανήτη στον Σύνταγμα!


Στην πλατεία Συντάγματος, «την πλατεία ολόκληρης της Ευρώπης», ξεκινάει σήμερα η μεγαλύτερη προγραμματισμένη κινητοποίηση από τα χρόνια της Μεταπολίτευσης.
«Το Σύνταγμα είναι η αφετηρία μιας νέας πορείας» γράφει το κάλεσμα και ένας «φάρος ελπίδας για όλους τους λαούς του κόσμου που θέλουν να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους».

Από σήμερα στις 09.00 η κινητοποίηση, στις 18.00 μεγάλη συναυλία. Αύριο, η περικύκλωση της Βουλής Πολλοί άλλωστε είναι οι λαοί του κόσμου που ήδη βρίσκονται ανάμεσά μας και ήρθαν εδώ αποκλειστικά για τις δύο αυτές μέρες. Όπως το ταξίδι δύο δικηγόρων που ξεκίνησε από τη μακρινή Βραζιλία.


Πρόκειται για τους Fabio Cascione, 38 και Thiago Colombo Bertoncello, 26. Και οι δύο, όπως λένε, ήρθαν εδώ «to support the greek cause». Να υποστηρίξουν δηλαδή τον ελληνικό σκοπό. «Ολόκληρος ο κόσμος χρειάζεται μια επανάσταση» λέει ο Fabio και «αρκετοί κοιτάζουν την Ελλάδα. Περιμένω εδώ να έρθουν 1 εκατ. άνθρωποι το λιγότερο. Οπως το 1985 στις κινητοποιήσεις στη Βραζιλία. Με το Ιντερνετ, τη μαζικότητα και καλή οργάνωση πιστεύω πως θα τα καταφέρετε. Δυνατοί άνθρωποι ζουν δυνατές ζωές».

Δίπλα του, ο Thiago που βλέπει πολλές ομοιότητες με το γαλλικό Μάη. «Δυστυχώς αρκετοί έχουν ως ιδεολογία μόνο να καταναλώνουν και τίποτα άλλο. Εμένα με ενδιαφέρουν οι λόγοι και τα αίτια που οδηγούν τόσους ανθρώπους στους δρόμους. Φωνάξτε εσείς δυνατά και όλος ο κόσμος θα ακούσει».

Στην κουβέντα μπαίνει ο 18χρονος Younes από τη Γαλλία. Εφτασε στη χώρα μας μαζί με τέσσερις ακόμα συμπατριώτες του. Παραδέχεται πως ακόμα δεν γνωρίζει τι ακριβώς γίνεται, αλλά «ξέρω ότι θα γίνει κάτι σημαντικό και θέλω να είμαι εδώ. Θέλω να είμαι μέρος του. Τον Δεκέμβρη του '08 είδαμε πως δεν φοβάστε να παλέψετε. Το ίδιο βλέπουμε και τώρα. Είμαστε εδώ μαζί σας».

Κι από Γαλλία

Νέα από τη Γαλλία έφερε και ένας Ελληνας στη συνέλευση της Κυριακής που ήρθε ειδικά για το διήμερο. «Ολη η Ευρώπη κοιτάζει προς τα εδώ. Ολόκληρη η Γαλλία συζητάει και περιμένει να δει τι θα γίνει στο Σύνταγμα».

Το ίδιο και η Αμερικανίδα εκπρόσωπος του «στολίσκου της ελευθερίας» που βρέθηκε στο Σύνταγμα και είπε πως «γνωρίζουμε πως σας γαμ... το ΔΝΤ, η Ε.Ε., οι ΗΠΑ και το Ισραήλ. Είμαστε υπερήφανοι που βρισκόμαστε εδώ, είμαστε εδώ μαζί σας».

Το πρόγραμμα
Το πρόγραμμα του διημέρου ξεκινάει σήμερα από τις 9.00 το πρωί ενώ στις 18.00 έχει προγραμματιστεί μεγάλη συναυλία με πολλές συμμετοχές. Η περικύκλωση της Βουλής έχει προγραμματιστεί για αύριο με αναλυτικές οδηγίες για το πού θα πρέπει να πάνε και να αποκλείσουν οι συνελεύσεις όλων των προαστίων.

Τέλος, ο κόσμος ξέσπασε σε ζητωκραυγές και χειροκροτήματα όταν η νεαρή κοπέλα που διάβαζε το τελικό κάλεσμα/πρόγραμμα για το απεργιακό διήμερο έφτασε στο σημείο που αναφέρει το «δίλημμα» που έθεσε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης: «Στα διλήμματα "Μεσοπρόθεσμο ή τανκς" του κ. Πάγκαλου, εμείς απαντάμε: "Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει. Να χαίρεται τον παππού του!"».

Η αποψινή συναυλία
Γη και θάλασσα, Φώτης-Ηχόκαμπος, Ηλίας Βαμβακούσης, Salvador, Master of the stringz, Υπόγεια Ρεύματα, Ματούλα Ζαμάνη, Γιάννης Γιοκαρίνης, Στάθης Δρογώσης, Tiger Lillies, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Πηγή: Ελευθεροτυπία

Διαβάστε περισσότερα...

Ξεκινάει ο αποκλεισμός της Βουλής - Όλη η Ελλάδα στο Σύνταγμα!


Στις 28 Ιουνίου μαζευόμαστε στις 9:00 πμ στην πλατεία Συντάγματος για να διαδηλώσουμε και περιμένουμε τις απεργιακές διαδηλώσεις να ενωθούν μαζί μας. Στις 6:00 μμ θα ξεκινήσει μεγάλη λαϊκή συναυλία που θα διαρκέσει μέχρι αργά το βράδυ.

Στις 29 Ιουνίου...
συντονίζουμε όλες τις δυνάμεις μας για να επιτευχθεί η ουσιαστική περικύκλωση της Βουλής. Οι λαϊκές συνελεύσεις των βορείων προαστίων δίνουν ραντεβού στις 8:00 πμ στο μετρό Ευαγγελισμός. Ενδεικτικά στον Ευαγγελισμό θα είναι οι λαϊκές συνελεύσεις


Αγίας Παρασκευής, Χαλανδρίου, Χολαργού, Παπάγου, Ζωγράφου, Γλυκών Νερών, Παλλήνης, Γαλατσίου, Αμαρουσίου, Ηρακλείου, Νέας Ιωνίας, Πατησίων, Ν. Φιλαδέλφειας, Γκύζη, Πειραιά, Αμπελοκήπων-Ερυθρού Σταυρού- Πολυγώνου. Οι λαϊκές συνελεύσεις των νοτίων και ανατολικών προαστίων μαζεύονται στις 8:00 πμ στο Καλλιμάρμαρο. Ενδεικτικά: Ν. Σμύρνη, Βύρωνας, Αγ. Δημήτριο, Βούλα-Βάρη, Νέος Κόσμος, Πετράλωνα-Θησείο-Κουκάκι, Ελληνικό. Οι δυτικές συνοικίες συγκεντρώνονται στο Σύνταγμα (Αμαλίας και Β. Σοφίας). Ενδεικτικά: Πετρούπολη, Αιγάλεω, Περιστέρι, Χαϊδάρι, Άγιοι Ανάργυροι-Καματερό. Τα πρωτοβάθμια σωματεία και οι λαϊκές συνελεύσεις από όλη την Ελλάδα, συμμετέχουν επίσης στα διάφορα σημεία συγκέντρωσης.

Για τον κόσμο που θα έρθει από όλη τη χώρα έχουν προβλεφθεί δομές φιλοξενίας. Για όλο τον κόσμο που για οποιοδήποτε λόγο δεν μπορεί να είναι πεζός στα μπλόκα, είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσει την περικύκλωση με το αυτοκίνητό του από τις 8 πμ, συμμετέχοντας σε μια λευκή κυκλοφοριακή διαδήλωση. Μερικές εκατοντάδες αυτοκίνητα που θα κινούνται διαρκώς με 10-20 χλμ την ώρα στην Κηφισίας, την Μεσογείων και τη Μιχαλακοπούλου και θα επιστρέφουν από εναλλακτικούς δρόμους κάθε φορά που η τροχαία θα τα εκτρέπει, μπορούν να δημιουργήσουν τεράστιο πρόβλημα στην πρόσβαση των βουλευτών. Επαναλαμβάνουμε, επίσης ότι όπως ακριβώς έχουμε πράξει από τις 25 Μαΐου ως σήμερα, θα επιμείνουμε στο μαζικό και αποφασιστικό χαρακτήρα του αγώνα μας. Καλούμε τους πάντες να σεβαστούν και να περιφρουρήσουν αυτήν την επιλογή.

Προειδοποιούμε την κυβέρνηση και τους επιτρόπους της τρόικας να μη τους περάσει καν από το μυαλό τους ότι η καταστολή μπορεί να σπάσει την κινητοποίηση μας.

Στα διλήμματα «Μεσοπρόθεσμο ή τανκς» του κου Πάγκαλου, εμείς απαντάμε: «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει». Να χαίρεται τον παππού του!

Δεν φεύγουμε αν δεν φύγουν αυτοί και τα διλήμματά τους!
Οι πλατείες μας ανήκουν. Το δίκιο είναι με το μέρος μας. Διεκδικούμε το αυτονόητο:
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ-ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ-ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ!

Πίστη στις δυνάμεις μας. Ή εμείς ή αυτοί!

Είμαστε καταδικασμένοι να νικήσουμε. Το Μεσοπρόθεσμο ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Άμεση Δημοκρατία τώρα!

Η Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος-26 Ιουνίου 2011

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

Στις 28 & 29 Ιουνίου όλη η Ελλάδα στο Σύνταγμα!


Διαβάστε περισσότερα...

SPIEGEL: Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα»!


Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του αιώνα στην αποπληρωμή δανείων γράφει στο SPIEGEL ένας γνωστός καθηγητής της “Ιστορίας της Οικονομίας”, ο Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker («Deutschland ist der größte Schuldensünder des 20. Jahrhunderts»)
Γερμανία, ο μεγαλύτερος αμαρτωλός χρεών του 20ου αιώνα Deutscland ist der größte Schuldensünder des 20. Jahrhunderts
Συνέντευξη του Albrecht Ritsch, Wirtschaftshistoriker (καθηγητή Ιστορίας της Οικονομίας) στο Spiegel.

Spiegel: Κυριε Ritschl η Γερμανία συζητάει αυτό τον καιρό για περαιτέρω οικονομική βοήθεια για την Ελλάδα σαν υπεράνω όλων ηθικολόγος. Η κυβέρνηση ενεργεί με ακαμψία σύμφωνα με τη ρήση : ¨λεφτά θα πάρετε μόνο αν κάνετε αυτό που σας λέμε¨. Είναι δίκαιη αυτή η συμπεριφορά;


Ritschl: Οχι, είναι απολύτως αδικαιολόγητη.

Spiegel Μάλλον δεν το βλέπουν έτσι οι περισσότεροι Γερμανοί.

Ritschl Μπορεί, αλλά η Γερμανία έζησε τις μεγαλύτερες χρεοκοπίες της νεότερης ιστορίας. Την σημερινή οικονομική ανεξαρτησία της και τη θέση της ως Διδασκάλου της Ευρώπης την χρωστάει στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά τον 1ο αλλά και τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο παραιτήθηκαν από το δικαίωμα τους για τεράστια χρηματικά ποσά. Αυτό δεν το θυμάται όμως κανείς.

Spiegel Τι ακριβώς συνέβη τότε;

Ritschl Η δημοκρατία της Βαϊμάρης κατόρθωσε να επιζήσει από το 1924 μέχρι 1929 αποκλειστικά με δανεικά, τα δε χρήματα για τις αποζημιώσεις του 1. Παγκοσμιου πολέμου δανείστηκε από τις ΗΠΑ. Αυτη η ¨δανειακή Πυραμίδα¨ κατέρρευσε με την κρίση του 1931. Τα χρήματα των δανείων των ΗΠΑ είχαν εξαφανιστεί, η ζημιά για τις ΗΠΑ τεράστια, οι συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία καταστροφικές.

Spiegel Το ίδιο και μετά τον 2ο Παγκόσμιο πόλεμο;

Ritschl Η Αμερική τότε φρόντισε να μην θέσει κανείς από τους συμμάχους αξιώσεις για αποζημίωση. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, ματαιώθηκαν όλες οι αξιώσεις μέχρι μια μελλοντική επανένωση των Γερμανιών (ανατολικής και δυτικής). Αυτό ήταν πολύ ζωτικό για την Γερμανία, ήταν στην ουσία η οικονομική βάση του γερμανικού μεταπολεμικού θαύματος. Αλλά παράλληλα, τα θύματα της γερμανικής κατοχής ήταν αναγκασμένα να αποποιηθούν τα δικαιώματα τους για αποζημίωση, μεταξύ αυτών και οι Έλληνες.

Spiegel Στη σημερινή κρίση παίρνει η Ελλάδα από Ευρώπη και ΔΝΤ 110 δις και συζητιέται ένα πρόσθετο πακέτο, που θα είναι εξ ίσου μεγάλο. Πρόκειται δηλαδή για πολλά χρήματα. Πόσο μεγάλες ήταν οι γερμανικές χρεοκοπίες;

Ritschl Αναλογικά με την οικονομικη επιφανεια που είχαν οι ΗΠΑ κατά την εποχή εκείνη, τα γερμανικά χρέη της δεκαετίας του 30 ισοδυναμούν με το κόστος της κρίσης του 2008. Συγκριτικά, λοιπόν, τα χρέη της Ελλάδας είναι μηδαμινά.

Spiegel Αν υποθέταμε ότι υπήρχε μια παγκόσμια λίστα για βασιλιάδες της χρεοκοπίας, ποιά θα ήταν η θέση της Γερμανίας;

Ritschl Αυτοκρατορική. Σε σχέση με την οικονομική επιφάνεια της χώρας, η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος αμαρτωλός του 20ου αιώνα και πιθανόν της νεότερης οικονομικής ιστορίας.

Spiegel Ούτε η Ελλάδα δεν μπορεί να μας ανταγωνιστεί;

Ritschl Όχι, η Ελλάδα παίζει ένα δευτερεύοντα ρόλο. Υπάρχει, βέβαια, το πρόβλημα του κινδύνου της μετάδοσης της κρίσης στις γνωστές ευρωπαϊκές χώρες.

Spiegel Η ομοσπονδιακή δημοκρατία της Γερμανίας θεωρείται ως ενσάρκωση της σταθερότητας. Πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η Γερμανία;

Ritschl Εξαρτάται πως το υπολογίζει κανείς. Τον τελευταίο αιώνα τουλάχιστο τρεις φορές. Μετά την τελευταία στάση πληρωμών στη δεκαετία του 30, ανακουφίστηκε η Γερμάνια από τις ΗΠΑ με μια μείωση χρεών, η αλλιώς ένα „Haircut“, που ισοδυναμεί με ένα μεγαλόπρεπο Afro-Look που μετατρέπεται σε φαλάκρα. Από τότε κρατάει η χώρα την οικονομική λάμψη της, ενώ οι υπόλοιποι ευρωπαίοι δούλευαν σαν τα σκυλιά για να ορθοποδήσουν από τις καταστροφές του πολέμου και τη γερμανική κατοχή. Κι ακόμη το 1990 είχαμε επίσης μια στάση πληρωμών.

Spiegel Πως είπατε;

Ritschl Βεβαίως! Ο τότε καγκελάριος Kohl αρνήθηκε να υλοποιήσει τη Συμφωνία του Λονδίνου, του 1953. Η συμφωνία έλεγε ότι οι γερμανικές πολεμικές αποζημιώσεις στην περίπτωση της επανένωσης των Γερμανίων θα πρέπει να τεθούν υπό επαναδιαπραγμάτευση. Η Γερμάνια όμως δεν πλήρωσε αποζημιώσεις μετά το 1990 (εκτός πολύ λίγων) ούτε τα αναγκαστικά δανεια, ούτε τα έξοδα κατοχής. Η Ελλάδα είναι ένα από τα κράτη, που δεν πήραν δεκάρα.

Spiegel Σε αντίθεση με το 1953, συζητείται επί του παρόντος η διάσωση της Ελλάδας, λιγότερο μέσω μιας μείωσης των χρεών και περισσότερο μέσω μιας παράτασης του χρόνου πληρωμής των κρατικών ομολόγων, δηλαδή μιας ήπιας αναπροσαρμογής των χρεών. Μπορούμε εδώ να μιλάμε για επαπειλούμενη χρεοκοπία;

Ritschl Οπωσδήποτε. Ακόμη κι αν ενα κράτος δεν είναι εκατό τα εκατό ανίκανο να ικανοποιήσει τους πιστωτές του, μπορεί να είναι υπό χρεοκοπία. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της Γερμανίας τη δεκαετία του 50, ειναι ψευδαίσθηση να πιστεύουμε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει μόνη της να πληρώσει τα χρέη. Και όποιος δεν το μπορεί είναι εξ ορισμού χρεοκοπημένος. Τώρα θα έπρεπε να καθοριστεί, ποια χρηματικά ποσά είναι έτοιμοι οι πιστωτές να θυσιάσουν. Δηλαδή θα πρέπει να βρούμε ποιός θα πληρώσει το μάρμαρο.

Spiegel Το κράτος που πληρώνει τα περισσότερα είναι η Γερμανία.

Ritschl Μάλλον κάπως έτσι θα πρέπει να γίνει. Αλλά ήμασταν στο παρελθόν πολύ ανέμελοι. Η βιομηχανική μας παραγωγή κέρδισε πολλά από τις υπέρογκες εξαγωγές. Οι αντιελληνικές θέσεις που προβάλλονται από τα ΜΜΕ εδώ είναι πολύ επικίνδυνες. Μην ξεχνάτε ότι ζούμε μέσα σε ένα γυάλινο σπίτι: Το οικονομικό μας θαύμα έγινε δυνατό αποκλειστικά και μόνο επειδή δεν αναγκαστήκαμε να πληρώσουμε αποζημιώσεις.

Spiegel Η Γερμανία δηλαδή θα έπρεπε να είναι πιο συγκρατημένη;

Ritschl Η Γερμανία στον 20ο αιώνα άρχισε δυο πολέμους, τον δεύτερο δε τον διεξήγαγε ως πόλεμο αφανισμού και εξολόθρευσης και στη συνέχεια οι εχθροί της αποποιήθηκαν το δικαίωμα τους εν μέρει η και καθολικά για αποζημιώσεις. Το ότι η Γερμανία πραγματοποίησε το θαύμα της πάνω στις πλάτες άλλων ευρωπαίων δεν το έχουν ξεχάσει οι Έλληνες.

Spiegel Τι εννοείτε;

Ritschl Οι Έλληνες ξέρουν τα εχθρικά άρθρα και γνώμες στα γερμανικά ΜΜΕ πολύ καλά. Αν η διάθεση των Ελλήνων γίνει πολύ πιο επιθετική, μπορεί να αναβιώσουν οι παλιές διεκδικήσεις, αρχίζοντας από την Ελλάδα, και αν η Γερμανία ποτέ αναγκαστεί να πληρώσει, θα μας «πάρουν ακόμη και τα σώβρακα». Θα έπρεπε αντίθετα να είμαστε ευγνώμονες, να εξυγιάνουμε την Ελλάδα με τα λεφτά μας. Αν εμείς εδώ παίξουμε το παιγνίδι των ΜΜΕ, παριστάνοντας τον χοντρό Εμίλ, που καπνίζει το πούρο του και αρνείται να πληρώσει, κάποτε κάποιοι θα μας στείλουν τους παλιούς λογαριασμούς.

Spiegel Τουλάχιστον στο τέλος μερικές ηπιότερες σκέψεις: Αν μπορούσαμε να μάθουμε κάτι από τις εξελίξεις, ποια λύση θα ήταν η καλύτερη για την Ελλάδα και τη Γερμανία;

Ritschl Οι χρεοκοπίες της Γερμανίας τα περασμένα χρόνια το δείχνουν: Το λογικότερο είναι τώρα να συμφωνηθεί μια μείωση του χρέους. Όποιος δάνεισε λεφτά στην Ελλάδα, πρέπει να χάσει ένα μεγάλο μέρος τους. Αυτό θα ήταν καταστροφικό για τις τράπεζες, γι’ αυτό θα ήταν αναγκαίο ένα πρόγραμμα βοήθειας. Μπορεί αυτή η λύση να είναι ακριβή για τη Γερμανία, αλλά έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να πληρώσουμε. Κι έτσι θα είχε και η Ελλάδα μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Albrecht Ritsch , Wirtschaftshistoriker (καθηγητής “Ιστορίας της Οικονομίας”)

SPIEGEL

Μετάφραση: Πάρις Μπαρμπάτσαλος.

Πηγή


Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

ΑΣ ΓΙΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ


Τι κι αν κάναμε χιλιόμετρα πολλά
τι κι αν άρπαξαν τα πόδια μας φωτιά
ένα θέλουμε να πούμε
πώς μαζί όλοι μπορούμε
μπρος αδέλφια ας γινούμε μια γροθιά


Είμαι ένας εξ’ αυτών πού είχε την τύχη να συμμετάσχει από την αρχή στην πορεία από το άγαλμα του Βασιλιά Λεωνίδα στην Σπάρτη ως την πλατεία του Συντάγματος στην Αθήνα. Όντας μόνιμος κάτοικος Αθηνών, αφού πήρα άδεια από την δουλειά μου και αφού το συζήτησα με την οικογένεια μου, το μόνο πού απέμενε να κάνω ήταν να πάρω το ΚΤΕΛ και να βρεθώ κι εγώ στον τόπο εκκίνησης.

Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τους Σπαρτιάτες εμπνευστές αυτής της συμβολικής κίνησης πού μού έδωσαν έτσι την δυνατότητα να συμμετάσχω σε αυτήν την ειρηνική πορεία διαμαρτυρίας. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω από τα βάθη της καρδιάς μου τις χιλιάδες κόσμου πού τόσο κατά τη διάρκεια της πορείας όσο και στο τέλος αυτής στο Σύνταγμα, μας προσέφεραν την αμέριστη βοήθεια και αγάπη τους.

Δεν θα ήθελα να κουράσω με τις λεπτομέρειες του ταξιδιού. Θέλω να περάσω κατ' ευθείαν στην ουσία.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ

Πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να βάλουμε στην άκρη τις όποιες ιδεολογικές και κομματικές μας διαφορές και να συνταχθούμε ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για την σωτηρία της χώρας μας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να γίνουμε μία γροθιά και να πάρουμε επιτέλους στα χέρια μας την τύχη αλλά και την ευθύνη της πατρίδας μας.

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ να πετύχουμε:

ΟΧΙ την ψήφιση του μεσοπροθέσμου
ΟΧΙ στον νέο δανεισμό της χώρας μας
ΟΧΙ στην πληρωμή των τοκογλυφικών μας χρεών
ΟΧΙ στην εξαθλίωση των παιδιών μας
ΟΧΙ στο ξεπούλημα της χώρας μας
ΟΧΙ στον διαχωρισμό σε άνω και κάτω πλατεία


Το κύριο κέρδος που αποκόμισα από αυτό το ταξίδι, είναι ότι διαπίστωσα ιδίοις όμμασι ότι η καρδιά του Έλληνα εξακολουθεί να χτυπά και μάλιστα να χτυπά δυνατά. Έβλεπα στα μάτια των ανθρώπων πού έβγαιναν στους δρόμους να μας υποδεχτούν και να μας συμπαρασταθούν, την φλόγα και την πίστη τους για ένα καλύτερο αύριο, την αγάπη για τον τόπο τους, την αγάπη για αξίες και ιδανικά όπως είναι η Ελευθερία η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη.

Η κατάσταση στην χώρα μας έχει φτάσει στο πιο κρίσιμο και καθοριστικό σημείο των τελευταίων δεκαετιών. Ψήφιση του μεσοπροθέσμου θα σημάνει αυτόματα τον αφανισμό μας.

Για αυτό λοιπόν θα πρέπει την Τρίτη 28 Ιουνίου εκατομμύρια κόσμου να κατακλύσει την Αθήνα. Την ημέρα αυτή, κανείς δεν πρέπει να πάει στην δουλειά του και όλοι μαζί να κατέβουμε στους δρόμους πού οδηγούν στο Σύνταγμα. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ειρηνικά να σταματήσουμε την καταστροφή πού έχουν σχεδιάσει για εμάς και τα παιδιά μας.

Η ώρα έφτασε. Η ευθύνη έναντι των προγόνων μας όσο και των απογόνων μας είναι τεράστια και είναι στους ώμους μας.

Για αυτό λοιπόν ή τώρα ή ποτέ ή όπως μας δίδαξαν οι δάσκαλοι μας στο σχολειό:

Η ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ


Γιώργος Μ.
Διαβάστε περισσότερα...

Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

Προσπαθούν να ενοχοποιήσουν τους Έλληνες πολίτες επειδή δεν συναινούν στην εξαφάνισή τους!


Τα ανδράποδα των τραπεζών, τα υποχείρια και οι ηγέτες της επίθεσης κατά της Ελλάδας, διαβλέποντας την τραγική ήττα τους, κατανοώντας πως ο ρόλος και ο σκοπός τους έγινε απολύτως κατανοητός, προσπαθούν τώρα να στρέψουν τα αίτια του -έτσι κι αλλιώς αποδεδειγμένα αποτυχημένου- "προγράμματός" τους στους Έλληνες πολίτες.

Προσπαθούν τα γελοία αυτά ανθρωπάρια να εκφοβίσουν, να τρομοκρατήσουν και να ποδηγετήσουν τους Έλληνες πολίτες, επισείοντάς τους την... χρεοκοπία!!! Ναι, την χρεοκοπία -που έτσι κι αλλιώς την έχουν συμφωνήσει να γίνει σε 3 ή 4 χρόνια, όπως ομολόγησε ο άρτι υπουργοποιηθείς κ. Κουκουλόπουλος- που σημαίνει στάση πληρωμών της Ελλάδας προς τους ίδιους που σήμερα τολμούν με περίσιο θράσος να απειλούν τον Ελληνικό λαό, αφού τα υποπόδιά τους (βλ. κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου) δεν κατάφεραν να πείσουν το θύμα (δηλαδή τον Ελληνικό λαό) πως "όλα γίνονται για το καλό του"!!!


Είναι τόσος ο τρόμος που έχει καταλάβει τους διεθνείς οικονομικούς τρομοκράτες, που τους αναγκάζει να περνάνε μπροστά από την "κουρτίνα" που τους κρύβει. Όχι, δεν είναι τα χρήματα που θα χάσουν (αν και γι αυτούς τους υπανθρώπους είναι προτιμότερο να χάσουν ένα χέρι τους παρά ένα δολάριο ή ένα ευρώ...) αυτά που τους απασχολούν. Για τους ίδιους τους σημερινούς κατακτητές της Ελλάδας, είναι θέμα άκρως ζωτικό, αφού απειλείται η αίγλη τους, απειλείται η ισχύς τους και καταρρίπτεται η εικόνα της παντοδυναμίας που έχουν επιβάλει διεθνώς...

Γνωρίζουν πάρα πολύ καλά τα μέλη αυτής της διεθνούς συμμορίας, πως εάν το πείραμα κατάληψης μίας δυτικής χώρας (στην περίπτωση αυτή το πείραμα γίνεται στην Ελλάδα) αποτύχει, τότε η στρατηγική και ο σχεδιασμός που ακολούθησαν επί δεκαετίες και με πολύ "χαρτί" που έριξαν για να "πείσουν" πολιτικούς επιρρεπείς στην "ατασθαλία", θα γίνουν καπνός...

Γνωρίζουν οι διεθνείς αυτοί συμμορίτες πως η περίπτωση αποτυχίας στο πείραμα της Ελλάδας θα ξεσηκώσει και άλλους λαούς που έχουν μπει στην ουρά αναμονής και περιμένουν την καταστροφή τους.

Γνωρίζει η διεθνής "αλήτ" πως το θέμα στην Ελλάδα είναι πλέον "ζωής και θανάτου" για τους ίδιους... Σκόπευαν στον θάνατο ενός λαού, αλλά αυτός ο λαός τους βγήκε περισσότερο ατίθασος, ανθεκτικός και "τρελός" από όσο περίμεναν, αν και προσπάθησαν πάρα πολύ να εξαφανίσουν αυτά τα χαρακτηριστικά... Είναι γνωστή εξάλλου η ρήση του Σίσιντζερ (όπως θα έλεγε και η κυρία Μπακογιάννη) στην οποία ζητά επιτακτικά την ισοπέδωση των χαρακτηριστικών που προσδιορίζουν τους Έλληνες...

Και τι κάνουν πάνω στον πανικό τους αυτά τα γλοιώδη υποκείμενα που είναι ενδεδυμένα με την μορφή ανθρώπων; Προσπαθούν να αποποιηθούν την ευθύνη τους, γνωρίζοντας πλέον πως πρέπει να απομακρυνθούν πολύ γρήγορα από τον τόπο του εγκλήματος. Παρ' όλα αυτά με "βολές" επιχειρούν ακόμη και τώρα να κάμψουν τους Έλληνες πολίτες...

Διαβάστε με προσοχή το κείμενο με τις θέσεις ενός από τους υπανθρώπους που επιβουλεύονται την κατοχή της πατρίδας μας. Διαβάστε και αναλογιστείτε όχι μόνο τον πανικό που τον έχει καταβάλει, αλλά και την αγωνιώδη προσπάθειά του να επαναφέρει την "πλάστιγγα του τρόμου" υπέρ των συμφερόντων του, υπέρ των ανθρώπων - υπαλλήλων στους οποίους έχει αναταθεί το έργο εξολόθρευσης μίας ολόκληρης χώρας...

Απίθανο να αποφύγει η Ελλάδα την χρεοκοπία, εάν πρώτα δεν κάνει μεγαλύτερες προσπάθειες, δήλωσε ο οικονομολόγος Daniel Gross, επισημαίνοντας ότι το πρόγραμμα προσαρμογής θα πετύχει μόνο αν συμπράξει ο λαός και ο κρατικός μηχανισμός.
Η διάσωση της Ελλάδας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ίδια, υποστηρίζει ο οικονομολόγος Daniel Gross, διευθυντής του Κέντρου Μελετών Ευρωπαϊκής Πολιτικής, CEPS, διαπιστώνοντας μεγάλες ομοιότητες μεταξύ των περιπτώσεων Ελλάδας και Αργεντινής.
Στην Αργεντινή, οι όροι που έθεσε το ΔΝΤ για να βοηθήσει τη χώρα αμφισβητήθηκαν από τους πολίτες. Οι διαδηλώσεις πήραν μορφή χιονοστιβάδας με αποτέλεσμα η κυβέρνηση να μην είναι σε θέση να υλοποιήσει τα προγράμματα του ΔΝΤ. Η χρεοκοπία ήταν αναπόφευκτη, μολονότι και σχέδια υπήρχαν. Απλά η κοινωνία δεν συνέπραξε.
«Ας πάρουμε την περίπτωση της Ελλάδας. Έχουμε έναν εξαιρετικό υπουργό Οικονομικών και έναν πρωθυπουργό καλών προθέσεων, οι οποίοι υπέγραψαν ότι εντός ενός έτους θα είχαν εφαρμόσει ορισμένα πράγματα. Οι σχετικοί νόμοι είχαν ψηφιστεί από το κοινοβούλιο, αλλά λείπει ο μηχανισμός που θα εφαρμόσει τους νόμους. Επίσης δεν συνέπραξε ο λαός και για τον λόγο αυτόν δεν πέτυχε το πρόγραμμα. Αυτή είναι η κατάσταση που έχει προκύψει στην Ελλάδα. Εάν η ίδια η χώρα δεν κάνει αυτά που πρέπει, δεν μπορεί κανείς να τη σώσει», επισημαίνει ο Gross.

Μήπως πρέπει να πει κάποιος στον κύριο Gross ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα οι Έλληνες να μην επιθυμούν την διάσωση των τραπεζών, των τζογαδόρων και των οικονομικών δολοφόνων της Ελλάδας;
Μήπως υπάρχει κανείς που μπορεί να πει στον λαλίστατο αυτό φερέφωνο των τραπεζών, ότι οι Έλληνες επιθυμούν την διάσωση και όχι την πώληση της πατρίδας τους;
Μήπως μπορεί κανείς να πει στον ωμό προπαγανδιστή των τραπεζικών συμφερόντων, πως οι Έλληνες μπορεί να έχουν αποφασίσει να τιμωρήσουν παραδειγματικά εκείνους που τόλμησαν να απειλήσουν με κατοχή την χώρα τους;
Μήπως μπορεί κανείς να πει στον οικονομολόγο αυτό, ότι οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί και έχουν το απόλυτο δικαίωμα να αποφασίζουν για τους εαυτούς τους, τη στιγμή που τα αφεντικά του κυρίου Gross θέλουν να τους στερήσουν σε βάθος άγνωστου χρόνου (μερικές δεκαετίες) την ελευθερία και την αξιοπρέπεια;

Ή μήπως είναι πάρα πολλές οι άγνωστες λέξεις για τον κύριο Gross και τους οικονομολόγους του είδους του: Άνθρωπος, Πατρίδα, Ελευθερία, Δημοκρατία, Αξιοπρέπεια, Ιδανικά, Ήθος...

Η τρομολογανεία των όψιμων δολοφόνων της χώρας μας, δεν θα περάσει. Επιχείρησαν ποικιλοτρόπως να κατακτήσουν την χώρα μας. Πάντοτε υπήρξε το ίδιο αποτέλεσμα. Γνώρισαν τον όλεθρο... και την διεθνή απαξίωση.
Φαίνεται,λοιπόν, πως η μοίρα έχει δώσει βαρύ ρόλο σε ετούτη την πολύπαθη πατρίδα που την λένε Ελλάδα...
Και φαίνεται πως στο αίμα των Ελλήνων υπάρχει κάτι που δεν αντέχει, δεν ανέχεται και δεν επιτρέπει σε υπανθρώπους και άλλα θλιβερά μιάσματα - κακοτεχνίες της ανθρώπινης φύσης να επιτίθενται σε έννοιες που ετούτη η χώρα παρέδωσε στον πλανήτη...

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Κύριε Gross, εάν οι κύριοι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου είναι τόσο πολύτιμοι και ικανοί, σας τους πουλάμε (με ρητό συμβόλαιο-μνημόνιο, με βάση το Αγγλικό Δίκαιο, μη επιστροφής τους, για οποιοδήποτε λόγο), για να "φτιάξουν" την δική σας πατρίδα, την δική σας οικονομία, την δική σας κοινωνία... Σας τους δίνουμε με το ευτελές και τυπικό αντίτιμο του ενός (1) ευρώ. Και αν δεν έχετε, δεν πειράζει. Σας τους χαρίζουμε... με ένα μικρό επιτόκιο του 5,2%!!! Αυτοί αξίζουν σε εσάς, όχι στους Έλληνες... Για να συνενοούμαστε, επιτέλους!

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Αποκλειστικό: Ο Πάγκαλος στο Σύνταγμα


Διαβάστε περισσότερα...

Επιστολή στην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Α. Αγάτσα



Το παρακάτω mail εστάλη στην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Α. Αγάτσα στις 11 Ιουνίου. Δεν ελήφθη καμία απάντηση και έτσι εστάλη ξανά στις 15 Ιουνίου όπου και πάλι απέφυγε να απαντήσει. Ας ελπίσουμε ότι δημοσιεύοντας το, θα καταδεχτεί να αφιερώσει λίγο χρόνο σε εμάς τους πολίτες δευτέρας κατηγορίας.

Καλησπέρα σας κυρία Αγάτσα,

σας είδα σήμερα Σάββατο 11 Ιουνίου στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alter και δεν μπορούσα να πιστέψω στα αυτιά μου.

Κρατούσα στην αγκαλιά μου την δίχρονη κόρη μου και με είχε πιάσει τρέμουλο με αυτά πού λέγατε.

Πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζετε ότι μπροστά στο δίλημμα χρεοκοπία ή επώδυνες δυσκολίες μέχρι να βγούμε από την κρίση επιλέγετε το δεύτερο;

Ακόμα δεν έχετε καταλάβει ότι δεν υπάρχει τέτοιο δίλημμα;

Ότι το πραγματικό δίλημμα είναι στάση πληρωμών προς στους δανειστές και επαναδιαπραγμάτευση του χρέους ή ξεπούλημα και αφανισμός της χώρας μας;

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι το μεγαλύτερο τμήμα του χρέους είναι τόκοι (άλλοι λένε 210 δις και άλλοι 300 δις είναι τόκοι) και εσείς επιμένετε να μας λέτε ότι πρέπει να το πληρώσουμε μέχρι τελευταίας δεκάρας ασχέτως αν αυτό οδηγήσει στην εξαθλίωση και στην καταστροφή όλων ημών;

Γνωρίζετε ότι την τελευταία δεκαετία έχουμε πληρώσει 1,5 φορά το σημερινό χρέος; Νυσάφι πια με τους τόκους και τα πανωτόκια!

Έχετε διαβάσει το μεσοπρόθεσμο; Λέει ότι στην καλύτερη των περιπτώσεων με την λήξη του το 2015 το χρέος θα είναι 360-400 δις, το έλλειμα μεγαλύτερο από ότι είναι σήμερα και χωρίς κανένα περισουσιακό στοιχείο αφού θα τα έχουμε όλα ξεπουλήσει!

Θα είμαστε δηλαδή στο ίδιο σημείο, χωρίς όμως να έχουμε καμία κρατική περιουσία, με μία χώρα ερειπωμένη και ξεπουλημένη, με εκατομμύρια ανέργους και εξαθλιωμένους πολίτες και ένας Θεός ξέρεις με πόσες ακόμη αυτοκτονίες! Στην ουσία θα έχουμε χάσει την χώρα μας, την πατρίδα μας και θα είμαστε και οικονομικά εξαθλιωμένοι! Σκλάβοι και ραγιάδες στην ίδια μας την χώρα!

Και αυτό το λέτε επώδυνες δυσκολίες μέχρι να βγούμε από την κρίση; Και μετά τι; Θα μας πιείτε και το αίμα;

Δεν καταλαβαίνετε ότι όσο το δυνατόν γρηγορότερα απαγκιστρωθούμε από το χρέος τόσα περισσότερα θα σώσουμε;

Στέλεχος του κόμματος σας είπε ότι ο στόχος των τοκογλύφων είναι να χρεοκοπήσουμε σε 3 χρόνια!

Δεν σας προβληματίζει το γεγονός ότι όλες οι χώρες θέλουν να μας δανείσουν με το ΖΟΡΙ; Ότι μας ΑΝΑΓΚΑΖΟΥΝ να πάρουμε ΔΑΝΕΙΟ με το ΖΟΡΙ;

Ο λόγος είναι ότι θέλουν πληρωθούν όλοι οι τοκογλύφοι-τραπεζίτες τα παλιότερα ομόλογα τους και να μετατρέψουν το ομολογιακό χρέος σε ΔΑΝΕΙΑ προς χώρες ώστε να είμαστε εσαεί αλυσσοδεμένοι και υποταγμένοι;

Και αν επιμένετε να μην βλέπετε την αλήθεια με ποιό ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΤΕ ΕΣΕΙΣ για την ζωή της κόρης μου όπως και τις ζωές των επομένων γενεών;

Ο κόσμος ΔΕΝ σας πιστεύει πια, ΔΕΝ θέλει να τον σώσετε! Κάντε το μοναδικό πού σας έχει απομείνει, κάντε ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΡΑ!

Αφήστε εμάς να αποφασίσουμε αφού για τις ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ πρόκειται!

Με ποιο δικαίωμα ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΤΕ ότι η δική σας λύση είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ; Έχουμε ή δεν έχουμε ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ;

Δεν έχετε ΚΑΜΙΑ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ να παίρνετε αποφάσεις που καταδικάζουν γενιές ολόκληρες Ελλήνων γιατί απλούστατα δεν αντιπροσωπεύετε την πλειοψηφία των πολιτών.

Είστε μία μειοψηφία και συν τοις άλλοις τις εκλογές ΔΕΝ τις ΚΕΡΔΙΣΑΤΕ με αυτά πού κάνετε εδώ και 20 μήνες και πολύ περισσότερο με αυτά που θέλετε να κάνετε.

Περιμένω την απάντηση σας,

Ένας αγανακτισμένος-αποφασισμένος πατέρας που κατεβαίνει κάθε μέρα στο Σύνταγμα και πού θα κάνει τα πάντα για να μην ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο.

Γιώργος Μαραβελάκης


Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Από την Σπάρτη στο Σύνταγμα με τα πόδια!


Και όμως είναι αληθινό! Η Σπάρτη Κυριακή βράδυ ξεκινάει με τα πόδια να μας έρθει στην πλατεία Συντάγματος!

Καλούμε κάθε γειτονιά κάθε πλατεία που περνάνε τα παιδιά να ενωθούν μαζί τους! Και όλοι μαζί να φτάσετε στην πλατεία!

Η ανάρτηση θα ενημερώνεται συνέχεια με την πορεία και τα νέα των πολιτών της Σπάρτης! Πιο κάτω ακολουθεί το κάλεσμα τους!

Τα σύννεφα μαζεύτηκαν πυκνά. Πάνω από την Ελλάδα. Πάνω από την Ευρώπη. Πάνω από την ελευθερία και την κριτική σκέψη.


Οι οικονομικοί εκτελεστές και τα πλοκάμια όσων επιθυμούν να διαλύσουν εθνικά κράτη
και πνευματικές παραδόσεις αιώνων κάνουν μια απόλυτα συντονισμένη επίθεση.

Τώρα πια, όλα είναι ξεκάθαρα.Οι προθέσεις τους αλλά και το σοκ που έχουν υποστεί όλοι οι λαοί της Ευρώπης.

Οι αγανακτισμένοι Σπαρτιάτες λέμε όχι στην Αρπαγή της Ευρώπης και μεταφέρουμε
το μήνυμα της αντίστασης σε όλη την Ελλάδα, σε όλη την Ευρώπη, σε ολόκληρη τη γη.

Είναι το διαχρονικό μήνυμα της Σπάρτης που μιλά για τον αιώνιο αγώνα των αξιών ενάντια στον ισοπεδωτικό υλισμό.

Οι άνθρωποι είμαστε ελεύθεροι. Οι λαοί είμαστε ελεύθεροι. Η ελευθερία όμως κατακτιέται. Δε χαρίζεται.

Ξεκινάμε λοιπόν, εμείς οι ολίγοι της Σπάρτης και βαδίζουμε προς την Αθήνα για να μεταφέρουμε το συμβολικό μας μήνυμα. Για να συνθλίψουμε το λίθαργο και να μεταδώσουμε το λάβαρο της πνευματικής επανάστασης. Στο δρόμο θέλουμε και άλλους μαζί μας. Για να ενώσουμε στην πλατεία Συντάγματος τη φωνή μας με τους υπόλοιπους Έλληνες, για να ενώσουμε τη φωνή μας με τη φωνή όλων των Ευρωπαίων που βρίσκονται και θα βρίσκονται στις πλατείες μέχρι να ξανανιώσουν ελεύθεροι.

Οι πατρίδες, η Ευρώπη, το πνεύμα, τα ιδανικά και η πολιτιστική κληρονομιά ΔΕΝ αρπάζονται, ΔΕΝ πωλούνται, ΔΕΝ χαρίζονται.

Θέλουν να εξαγοράσουν τα πάντα.

Θέλουν να μηδενίσουν τα πάντα.

Αυτοί…οι δυνατοί αδύναμοι…θα μας βρουν όμως απέναντί τους.

Από τη Σπάρτη ξεκινάει το μήνυμα για να φτάσει σε όλο τον κόσμο.
Η ΕΥΡΩΠΗ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΙΕΤΑΙ.


Ο αρχαίος Σπαρτιάτης βασιλιάς Αγησίλαος είδε κάποτε ένα παιδάκι να τραβάει από την ουρά ένα ποντικό και να τον βγάζει από την τρύπα. Ο ποντικός δε δίστασε να δαγκώσει το παιδί και να του ξεφύγει. Βλέποντάς το λοιπόν είπε: « Όταν αυτό το πολύ μικρό ζώο αμύνεται έτσι απέναντι σε αυτούς που το αδικούν, τι νομίζετε ότι αρμόζει να κάνουν οι άνθρωποι;»

ΚΥΡΙΑΚΗ 19 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011 ΣΤΙΣ 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΟΙ ΣΠΑΡΤΙΑΤΕΣ ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΠΟΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΛΕΩΝΙΔΑ ΜΕ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ. ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙ, ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΟΙ, ΕΛΛΗΝΕΣ, ΕΥΡΩΠΑΪΟΙ, ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΣΥΝΤΑΧΘΕΙΤΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ.
Είναι πλέον δεδομένο ότι ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.


ΥΓ. Με το παρόν ενημερώνουμε τις αρμόδιες αρχές αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο ότι η πορεία που θα ακολουθήσουμε θα είναι μέσω της Εθνικής Οδού Σπάρτης- Αθήνας ενώ κατά την είσοδό μας στην Αθήνα θα κατευθυνθούμε από την πλατεία Καραϊσκάκη στην πλατεία Ομονοίας ώστε τελικά μέσω της οδού Σταδίου να καταλήξουμε στην Πλατεία Συντάγματος

Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Ταξιδεύοντας στο Σύνταγμα



Από τον πιτσιρίκο

Όποιος βρέθηκε στη μεγάλη χτεσινή συγκέντρωση της πλατείας Συντάγματος δεν πρέπει να έχει πια καμία αμφιβολία για το πώς δρα το παρακράτος. Αυτό που άλλαξε χτες είναι ο τρόπος που αντιδρούν οι πολίτες.

Εδώ και πολλές μέρες, στη λαϊκή συνέλευση της πλατείας Συντάγματος, ένα από τα κύρια θέματα ήταν ο τρόπος αντίδρασης σε ένα χτύπημα της Αστυνομίας. Έχοντας την πρόσφατη περίπτωση της Ισπανίας κατά νου, όλοι ήταν σίγουροι πως η Αστυνομία θα χτυπήσει τη διαδήλωση του Συντάγματος και θα προσπαθήσει να τη διαλύσει – μαζί, βέβαια, με τις σκηνές και τις υποδομές. Αναζητούσαν λοιπόν πιθανούς τρόπους αντίδρασης και συζητούσαν για το ποιοι θα είναι αυτοί.


Η πρώτη προσπάθεια της Αστυνομίας να διαλύσει τη διαδήλωση του Συντάγματος έγινε χτες. Τα χημικά που έπεσαν στην πλατεία Συντάγματος ήταν απίστευτα πολλά και αδικαιολόγητα– ειδικά, αν σκεφτείς πως οι διαδηλωτές είχαν κάνει σαφές πως διαδηλώνουν και θα συνεχίσουν να διαδηλώνουν με ειρηνικό τρόπο.

Οι ασφαλίτες που παρακολουθούν τις συνελεύσεις και δίνουν αναφορά στους ανωτέρους τους το ήξεραν πολύ καλά αυτό. Και σίγουρα, είχαν ακούσει τον προβληματισμό όλων των ομιλητών για τα χημικά. Ξύλο μπορείς να κάτσεις να φας ή μπορείς να ξαπλώσεις κάτω και να μην κουνιέσαι – τα χημικά, όμως, δεν αντέχονται. Η πρόταση να φοράμε όλοι αντιασφυξιογόνες μάσκες δεν προχώρησε, αν και είναι ο μόνος πραγματικά αποτελεσματικός τρόπος να αντιμετωπίσεις τα χημικά.

Στη Βασιλέως Γεωργίου βρέθηκαν χτες κουκουλοφόροι. Είναι το αγαπημένο τους σημείο. Προσπερνώ το ότι επί 21 ημέρες δεν υπήρξε κάποιο βίαιο επεισόδιο στην πλατεία Συντάγματος. Προσπερνώ επίσης το ότι ήταν ολοφάνερο πως η πλειοψηφία αυτών των κουκουλοφόρων ήταν ασφαλίτες. Ας δεχτώ πως όλοι αυτοί ήταν ταραξίες που δεν είχαν καμία σχέση με την Αστυνομία.

Στη Βασιλέως Γεωργίου υπήρχαν εκατοντάδες ειρηνικοί διαδηλωτές. Αυτό που έκαναν τα ΜΑΤ ήταν να στέλνουν τους «ταραξίες» μέσα στους διαδηλωτές και να πετούν τελικά χημικά στους ανυπεράσπιστους διαδηλωτές, αφού οι «ταραξίες» είχαν λάβει τα μέτρα τους – μάσκες κλπ.

Σε ερώτηση οργισμένου διαδηλωτή στον αρχηγό της δύναμης των ΜΑΤ που ήταν στην Καραγιώργη Σερβίας «γιατί τους στέλνετε πάνω μας και μας πετάτε χημικά;», αυτός απάντησε πως «έγινε λάθος». Να δεχτώ πως ήταν λάθος. Τα λάθη, όμως, γίνονται μια φορά. Το συγκεκριμένο λάθος έγινε άπειρες φορές, με αποτέλεσμα η πλατεία Συντάγματος να πνιγεί στα χημικά και οι διαδηλωτές να τρέχουν να σωθούν (μαζί με τους τουρίστες). Η πορεία των συνδικάτων είχε ήδη τελειώσει, οπότε, η δύναμη των ΜΑΤ είχε τη δυνατότητα να «οδηγήσει» τους «ταραξίες» στη Σταδίου, όπου δεν υπήρχε κανένας διαδηλωτής. Δεν το έκανε.

Έχοντας παρευρεθεί σε δεκάδες πορείες τον τελευταίο χρόνο, ξέρω πια πότε θα εμφανιστούν οι «ταραξίες» και πότε θα χτυπήσουν τα ΜΑΤ. Δεν είμαι ο μόνος – το έχουν αντιληφθεί πια τουλάχιστον όλοι όσοι συμμετέχουν στις πορείες. Όλοι ξέρουμε πότε θα χτυπηθεί η πορεία. Μόλις μπαίνει στο Σύνταγμα. Χτυπιέται εκεί, ώστε –μόλις πέσουν τα δακρυγόνα- να διαλυθεί ο κόσμος και να μην φτάσει μπροστά στη Βουλή.

Το κακό με τις πορείες είναι ότι χτυπιούνται εύκολα και προβοκάρονται ακόμα πιο εύκολα. Όταν θέλεις να διαδηλώσεις μπροστά στη Βουλή, δεν έχεις κανένα λόγο να ξεκινάς από το Πεδίο του Άρεως ή την Ομόνοια – διαδηλώνεις κατευθείαν μπροστά στη Βουλή. Βέβαια, αυτό δεν συμφέρει κόμματα και συνδικάτα που θέλουν τους πελάτες τους χώρια. Γι’ αυτό μας ξέκαναν με ανούσιες πορείες και βόλτες για περισσότερο από ένα χρόνο, ενώ ήταν ολοφάνερο πως ο κόσμος ήθελε να διαδηλώσει στο Σύνταγμα.

Το σίγουρο είναι πως οι διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος –που διαδηλώνουν χωρίς κομματικές ταυτότητες- χάλασαν τη «συνταγή» της Αστυνομίας. Δίνοντας ραντεβού στο Σύνταγμα –και μένοντας εκεί-, έβαλαν δύσκολα στα ξεφτέρια της Ελληνικής Αστυνομίας. Το χειρότερο ,δε, είναι πως διαδηλώνουν ειρηνικά. Με συνθήματα, συνελεύσεις και μουσική.

Χτες λοιπόν, συνέβη κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ. Η διαδήλωση του Συντάγματος χτυπήθηκε ανελέητα με δακρυγόνα, αν και κανένας από τους διαδηλωτές δεν έκανε κάτι βίαιο. Με την πρόφαση των «ταραξιών», μας τρελάνανε στα χημικά. Αλλά το καινούργιο στοιχείο είναι ότι δεν φύγαμε.

Είναι γύρω στις 2 το μεσημέρι –δεν κοιτούσα και το ρολόι- και έχουμε καταφύγει στην οδό Φιλελλήνων, για να πάρουμε μια ανάσα. Στην κάτω πλευρά της πλατείας Συντάγματος –την οποία αδειάσαμε αναγκαστικά λόγω των χημικών-, γίνεται πόλεμος ανάμεσα στα ΜΑΤ και τους «ταραξίες». Το συνηθισμένο «παιχνίδι». Το μπλοκ των μεταναστών αποχωρεί από την Όθωνος –όπου βρισκόταν- και τότε ο κύριος με το μπλε μπλουζάκι (νομίζω πως αυτός το ξεκίνησε) κάνει κάτι αναπάντεχο.

Γυρνάει προς τα πίσω, βλέπει τη Φιλελλήνων –που είναι γεμάτη από τη μια άκρη ως την άλλη με διαδηλωτές που δεν φεύγουν-, κάνει μια κίνηση με το χέρι και λέει «Πάμε!».

Πάμε; Πού πάμε; Η πλατεία έχει πνιγεί στα δακρυγόνα και μπροστά μας είναι οι ματατζήδες με τα γκλομπ,και οι «ταραξίες» με τα καδρόνια και τις κοτρόνες. Εμείς δεν έχουμε τίποτα – μόνο που είμαστε πάρα πολλοί.

Ο κύριος με το μπλε μπλουζάκι σηκώνει τα χέρια ψηλά, αρχίζει να χτυπάει τις παλάμες του και να περπατάει προς την πλατεία. Κατά ένα περίεργο τρόπο, αρχίζουμε όλοι να περπατάμε προς την πλατεία και να χτυπάμε τις παλάμες μας.

Μέσα σε λίγα λεπτά, έχουμε βρεθεί στη μέση της πλατείας, ενώ ο πόλεμος συνεχίζεται. Κάνουμε πάλι πίσω και μετά από λίγο κάνουμε πάλι το ίδιο. Αυτό το μπες-βγες στην πλατεία κράτησε πολλή ώρα.

Τελικά, τα ΜΑΤ κατάφεραν να βγάλουν τους διαδηλωτές –εκτός από τους πολύ γενναίους και πολύ ανθεκτικούς- από την πλατεία. Το πόσο στημένο ήταν αυτό φάνηκε, όταν –με το πρόσχημα πάντα των «ταραξιών»- έριξαν δακρυγόνα στο κέντρο της πλατείας Συντάγματος, την ώρα που εκατοντάδες διαδηλωτές χόρευαν πεντοζάλη.

Επικράτησε πανικός και –για να μην κάνω τον ήρωα- θα πατούσα και τη μάνα μου εκείνη την ώρα, για να καταφέρω να βρεθώ σε ένα σημείο που θα μπορώ να πάρω αέρα. Όταν έφτασα στην κορυφή των σκαλοπατιών –απέναντι από τη Βουλή-, είδα πως τα ΜΑΤ ήταν πια ανάμεσα στις σκηνές.

Θα ήθελα πολύ να ήμουν ο Σούπερμαν και να γυρνούσα και να τους πλάκωνα στις σφαλιάρες –γιατί είναι αλήτες-, αλλά δεν είμαι και έφτασα ως το Ζάππειο, για να μπορέσω να συνέλθω λίγο.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι αυτή τη φορά δεν φύγαμε. Ακόμα κι όταν η πλατεία Συντάγματος έγινε κόλαση από τα δακρυγόνα –και δεν μπορούσε να σταθεί άνθρωπος-, αρχίσαμε σιγά σιγά να επιστρέφουμε.

Γιατί, όμως, τις προηγούμενες φορές διαλυόμασταν απογοητευμένοι –μετά από τα πρώτα δακρυγόνα- και αυτή τη φορά επιστρέψαμε; Νομίζω πως αυτή τη φορά επιστρέψαμε γιατί είχαν προηγηθεί οι 21 ημέρες διαδήλωσης στο Σύνταγμα. Δεν σου έκανε καρδιά να σηκωθείς να φύγεις, όταν ήξερες πως οι άνθρωποι με τους οποίους συναντιέσαι και συζητάς κάθε βράδυ θα μείνουν εκεί. Κάτι τέτοιο θα ήταν σαν προδοσία.

Μπορεί να μη συμφωνείς στα πάντα με αυτούς τους ανθρώπους, μπορεί κάποια στιγμή να παίρνεις ανάποδες με τη διαδικασία στη συνέλευση, μπορεί να σε ενοχλούν κάποια συνθήματα, αλλά είσαι 3 εβδομάδες στον ίδιο χώρο μαζί τους, με αίτημα τη δημοκρατία. Και θα σηκωθείς να φύγεις επειδή τα ΜΑΤ έριξαν δακρυγόνα; Και πυρηνικά να ρίξουν, πάλι θα γυρίσουμε.

Οι διαδηλωτές της πλατείας Συντάγματος ξέρουν καλά γιατί βρίσκονται στο Σύνταγμα. Δεν διαδηλώνεις 3 εβδομάδες σε μια πλατεία για πλάκα. Ειδικά, αν είσαι Έλληνας και βαριέσαι τα πάντα από τη δεύτερη μέρα.

Χτες το μεσημέρι, την ώρα που περπατούσαμε όλοι μαζί προς την πλατεία Συντάγματος -και χτυπούσαμε τα χέρια μας-, αισθάνθηκα περήφανος. Και για εμένα, και για τους ανθρώπους μαζί με τους οποίους περπατούσα.

Βέβαια, αν είχα φάει κάνα γκλομπ ή κάνα καδρόνι στο κεφάλι, τώρα –εκτός από περηφάνια- θα είχα και πονοκέφαλο.




Διαβάστε περισσότερα...

Ο έσχατος εξευτελισμός ενός ανδρεικέλου


Του Θύμιου Παπανικολάου


Ένα καθεστώς που αποσυντίθεται και καταρρέει, σαν σκουληκιασμένος καρπός, δίχως να υπάρχει εναλλακτική πολιτική λύση ανατροπής του, γεννάει πλήθος νοσηρών παθολογικών καταστάσεων και κύματα αφόρητων πνιγηρών αναθυμιάσεων.

Όλα αυτά τα δηλητηριώδη νοσήματα παίρνουν πρωτοφανείς και καταιγιστικές διαστάσεις αν στην κυβερνητική κορυφή του καθεστώτος βρίσκεται ένα ατόφιο ανδρείκελο, όπως ο ΓΑΠ.

Ο ΓΑΠ έχει «σπάσει το κοντέρ», έχει καταρρίψει όλα τα ρεκόρ της ψευτιάς, του δωσιλογισμού, της πολιτικής ασημαντότητας και του κακόγουστου θεατρινισμού.


Είναι ένας πρωθυπουργός ανδρείκελο χωρίς ιστορικό προηγούμενο…

Το άκρον άωτον αυτής της ιστορικής «μοναδικότητας» είναι η σημερινή του συμπεριφορά, ανέκδοτο της υφηλίου: Να δηλώνει παραίτηση από τη θέση του Πρωθυπουργού για χάρη της «συναίνεσης» και μετά από κάποιες ώρες να επανέρχεται ως Πρωθυπουργός: Αυτοαναιρείται ο ίδιος ως Πρωθυπουργός και λίγες ώρες μετά ΑΝΑΙΡΕΙ την αυτοαναίρεσή του!!!!

Πρωτάκουστη ιστορική «πρωτοτυπία»…

Όσο αλλόκοτα, όμως, αστεία και σκανδαλωδώς παράδοξα και παράλογα είναι κάποια πράγματα, ΕΧΟΥΝ βαθύτερα πολιτικά «ελατήρια» και δεν οφείλονται σε ψυχολογικές ανωμαλίες.

Το ανέκδοτο αυτό του ΓΑΠ, το κορυφαίο και μοναδικό στην παγκόσμια πολιτική ιστορία, έχει βαθύτερες «ρίζες» πολιτικής ερμηνείας.

Πρώτα και κύρια δείχνει την «ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ» μεταξύ των «νταβάδων» (διεθνών, Ευρωπαϊκών και εγχώριων): Τον άγριο πόλεμο μεταξύ τους σχετικά με το ποιος θα λεηλατήσει περισσότερο τον ελληνικό λαό, και θα αποκομίσει τα μεγαλύτερα υπερκέρδη από την πώληση της Ελλάδας.

Όταν υπάρχει μια οξύτατη οικονομική κρίση οι πολυεδρικοί «νταβάδες» μαλώνουν άγρια μεταξύ τους στο μοίρασμα των κερδών και στη σμίκρυνση των «ζημιών»…

Ο πόλεμος αυτός γίνεται ανεξέλεγκτος όταν ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ πολιτική και οργανωτική λύση ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ τους, όταν δηλαδή δεν κινδυνεύουν από καμία ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ.

Ο σφοδρός αυτός ανταγωνιστικός πόλεμος αντανακλάται και στο πολιτικό οικοδόμημα, στο σάπιο καθεστώς τους.

ΓΥΡΩ από αυτό το σάπιο καθεστώς που έχει προκαλέσει την ΟΡΓΗ και την ΑΗΔΙΑ του ελληνικού λαού και το οποίον ΟΛΟΙ οι «νταβάδες», θέλουν να αναπαλαιώσουν και να μακιγιάρουν με νέα χρώματα και «άφθαρτα» πρόσωπα, ΕΧΟΥΝ προκύψει μεγάλες διαφωνίες στο ποιος θα έχει πιο προνομιακή και «ηγετική» θέση στις «πρωτοβουλίες».

ΕΔΩ γίνεται χαμός!

ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα είναι σταθερά πιασμένα στα αγκίστρια των ποικίλων και πολύχρωμων «νταβάδων»: Διεθνών και εγχώριων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι η πλέον διαπλεκόμενη με τα κέντρα εξουσίας και τις «μαφίες» του χρήματος.

Η λύση να αυτό-αναιρεθεί ο πρωθυπουργός και να αναζητήσει και το τυπικό (το ουσιαστικό υπάρχει) της συναίνεσης με την αξιωματική αντιπολίτευση και με άλλες δορυφορικές δυνάμεις ΥΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΕ και ΕΠΕΒΛΗΘΗΚΕ από κάποια οικονομικά κέντρα, προφανώς διεθνή και ευρωπαϊκά.

Κάποια άλλα, όμως, κέντρα εξουσίας, ιδιαίτερα οι Έλληνες «νταβάδες» δεν συμφωνούν με μια τέτοια λύση.

ΘΕΛΟΥΝ κι αυτά τα κέντρα συναινετικό σχήμα ΕΚΤΑΚΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ και «ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ» με άλλους, όμως, πολιτικούς όρους: ίσως πιο έξυπνους πολιτικά και αποτελεσματικούς, αλλά να προπαντός να έχουν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην «ανατροπή» του πολιτικού σκηνικού…

ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΤΗΚΑΝ, λοιπόν, οι «νταβάδες» αυτοί από το «πραξικόπημα» των άλλων «νταβάδων» που πήγαινε να προχωρήσει με τον ΓΑΠ και το Σαμαρά…

Αυτό φάνηκε καθαρά στο Μεγάλο κανάλι των Ελλήνων «νταβάδων», το mega: Για «προσωπική» και «παράλογη» πρωτοβουλία του Γιωργάκη μιλούσαν, για «πρωτοβουλία» που δεν γνώριζαν οι υπουργοί και οι στενότατοι συνεργάτες του: Μάλιστα προεξοφλούσαν, μετά βεβαιότητας την αποτυχία της. Ακόμα έλεγαν ότι ούτε καν θα εκδηλωθεί στο διάγγελμα…

Το Κανάλι των Ελλήνων «νταβάδων» ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ: Ο ΓΑΠ έβαλε την ουρά στα σκέλια και …Επέστρεψε στην Πρωθυπουργία…

Δεν φτάσαμε, λοιπόν, στο τέλος των επεισοδίων του σήριαλ της «εθνικής σωτηρίας» μας. Έχουμε ακόμα πολλά επεισόδια κακόγουστα και πιο εμετικά από τα τηλεοπτικά σήριαλ, να παρακολουθήσουμε ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ τους πολιτικούς ταχυδακτυλουργούς και αυτούς των «αριστερών» κλόουν που ανάγουν το ΟΛΟ πρόβλημα στην προσφυγή στις κάλπες για να αυξήσουν τις κοινοβουλευτικές τους εδρούλες…

Μάλλον τώρα γίνεται μονόδρομος το εκλογικό πανηγύρι, εκτός και αν ακόμα υπάρχουν και κάποιοι άλλοι «άσσοι» στα χέρια των μηχανισμών τρομοκρατίας και προβοκάτσιας: Μην ξεχνάμε ότι CIA έχει «προβλέψει» αιματοχυσίες…

Αυτά, βεβαίως τα συνεχή ρεζιλίκια των πολιτικών αγυρτών (κυβερνητικών και μη) είναι χρήσιμα: Ο ελληνικός λαός συνειδητοποιεί όλο και πιο πολύ το θέατρο των πολιτικών καραγκιόζηδων και θα αρχίσει να διακρίνει και αυτούς που βρίσκονται πίσω από το μπερντέ: Τους «νταβάδες» και τα «νέα» κατασκευάσματά τους που το παίζουν και «αγανακτισμένοι». Ποιοι, οι «νταβάδες» και οι «πόρνες» τους;

ΠΗΓΗ: http://resaltomag.blogspot.com/2011/06/blog-post_8477.html

Διαβάστε περισσότερα...

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

Πιτσιρίκος


Κοίτα Γιώργο, τα πράγματα είναι απλά:

Η ξαδέλφη γαμούσε τον πατέρα σου και ο ξάδελφός της σου γάμησε τη μάνα.

pitsirikos.net

Διαβάστε περισσότερα...

Περικύκλωση της Βουλής


«Την Τετάρτη 15/06 από τις 07:00 το πρωί, αποκλείουμε με μια ανθρώπινη αλυσίδα από ειρηνικά χέρια πιασμένα «Αγανακτισμένων», την πρόσβαση προς τη Βουλή των Ελλήνων. Η αλυσίδα θ΄ακολουθεί το διάγραμμα των οδών Ριζάρη- Β. Κωνσταντίνου-Ζάππειο- Λεωφ. Αμαλίας-Πλ. Συντάγματος-Κριεζώτου-Κανάρη-Πατριάρχου Ιωακείμ-Πλουτάρχου-Πολεμικό Μουσείο»

Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 11 Ιουνίου 2011

Η Ελλάδα πριν γονατίσει είχε σταματήσει να τραγουδά …


Όταν βαριέμαι την άπειρη γνώση και γνώμη του Διαδικτύου στρέφομαι σε καθάρια νερά.

Σε αρχαίους κλασικούς και σύγχρονους αυθεντικούς.

Οι τελευταίοι δεν είναι πια πολλοί. Και φεύγουν ένας-ένας.

Σήμερα, ένας πολυεθνικός, εγκληματικός συρφετός έκανε κατάληψη στη χώρα για να απομυζήσει κάθε περίσσευμα πόρων που διαθέτει, για να ζήσει το «Δυτικό Όνειρο».

Φυσικά δεν αγαπά την Ελλάδα, αυτό ούτε σαν ανέκδοτο δεν στέκει, αλλά τρέφει βαθύ μίσος για την χώρα που του παρέχει διαμονή και επιβίωση, δολοφονώντας για το παραμικρό.


Υπάρχουν και οι γραβατωμένοι «φίλοι μας», σε διεθνείς οργανισμούς και φόρα, χωρίς μεγάλες διαφορές στον ψυχισμό από το άθλιο λαθρομετανασταριάτο, που παραφυλάνε αλλά ως οικονομικοί δολοφόνοι αυτοί, να εκδώσει ο εκλεκτός τους τη Shopping List της εκποιούμενης ελληνικής περιουσίας.

Κάποτε όμως η Ελλάδα είχε γνήσιους φίλους, που υπερέβαιναν σε δύναμη ελληνικής ψυχής πολλούς ιθαγενείς.

Και αυτό το αποδείκνυαν με έργα και στάση ζωής, όχι με δηλώσεις – άλλωστε τα λόγια έχουν χάσει το νόημα τους όταν ο σημερινός πρωθυπουργός δηλώνει διαρκώς ότι «αγωνίζεται για την πατρίδα».

Ο σερ Πατρικ Λη Φερμορ που πέθανε χθες ήταν ένας από αυτούς.

Γι’ αυτό έχουν ιδιαίτερη αξία μερικές παρακαταθήκες του και το πρίσμα υπό το οποίο αποτιμούσε τα τής «δεύτερης πατρίδας του».

Αλλά και επειδή οι περισσότεροι, σαν τον καλό κ. Βαρουφάκη που πάλευε να πείσει τον Παπανδρέου να φορτώσει το χρέος που δημιούργησε ο πατέρας του στην ΕΚΤ, ψηλαφούν μόνο τα οικονομικά αίτια της κρίσης αγνοώντας τα πολιτισμικά.

Η Ελλάδα έχει αλλάξει, έλεγε ο Φερμορ, με κατεύθυνση όχι τη δημιουργία, αλλά την υπεράσπιση του κέρδους με όρους κατανάλωσης.

«Άνετα πούλμαν έχουν αντικαταστήσει τώρα τα σαραβαλιασμένα επαρχιακά λεωφορεία, μεγάλοι δημόσιοι δρόμοι διασχίζουν την καρδιά μακρινών χωριών και πλήθος ξενοδοχεία έχουν φυτρώσει», διαπίστωνε, όχι βεβαίως με χαρμόσυνη διάθεση.


Τοπία, μνημεία και οι άνθρωποι, οι οποίοι κάποτε δεν διέφεραν από αυτά, έχουν παραδοθεί ως θέαμα στον τουρισμό:

«Μοναστήρια και αρχαίοι ναοί όπου, χθες σχεδόν, έφτανες μόνον ύστερα από μια ασυντρόφευτη κουραστική αναρρίχηση, είναι τώρα σύντομοι σταθμοί ενός ιδιαίτερα οργανωμένου και άκοπου μαζικού τουρισμού. Για πρώτη φορά από τον καιρό του Ιουλιανού του Παραβάτη πλανιώνται ανάμεσα στους κίονες καπνοί και ο ταξιδιώτης πρέπει ν’ αποσυρθεί βαθιά στην ενδοχώρα για να μη φτάνει στ’ αυτιά του το ραδιόφωνο. Όλα αυτά είναι πηγή ενός φοβερά αναγκαίου εισοδήματος και χαρά για τους πολλούς· ο σπάνιος Έλληνας ή ξένος που διαφωνεί, μπορεί πάντοτε ν’ απομακρυνθεί μαζί με τα νεύρα του και ν’ αποσυρθεί στην ερημιά, εκτός βολής. Άλλωστε, σ’ αυτές ακριβώς τις ερημιές, που όλο και λιγοστεύουν, οδηγούν τις περισσότερες φορές τούτες τις σελίδες», έγραφε.

Στη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου πολέμησε στην Ελλάδα, ιδίως στην Κρήτη, όπου, μεταμφιεσμένος σε βοσκό, έζησε κρυμμένος στα βουνά πάνω από δύο χρόνια. Απήγαγε, σε συνεργασία με τους Έλληνες, τον Γερμανό διοικητή του νησιού, στρατηγό Κράιπε.

Τις νύχτες, ο αιχμάλωτος και ο Βρετανός αξιωματικός – απαγωγέας μιλούσαν για την ποίηση και απήγγειλαν στίχους από τον Οράτιο: «Τα πηγαίναμε πολύ καλά», έλεγε ο Φέρμορ. «Είναι παράξενο. Αλλά και οι δύο αισθανόμασταν παιδιά του ίδιου μεγάλου πολιτισμού, του ρωμαϊκού και του ελληνικού, που είχαν καταφέρει να κρατήσουν την Ευρώπη ενωμένη για περισσότερα από 1.000 χρόνια».

Ο Φέρμορ δεν θα είναι πια εδώ για να αντιτάξει σε εκείνους – Έλληνες και ξένους – που βάλλουν εναντίον της Ελλάδας και την αντιμετωπίζουν αφοριστικά, το εξίσου αφοριστικό σχόλιο του: «Όλοι αυτοί είναι γελοίοι…».

Αλλά η διαπίστωσή του θα στοιχειώνει την πορεία μας στα άγνωστα νερά :

«Δεν μ’ αρέσει που η Ελλάδα εκσυγχρονίστηκε. Στην πραγματικότητα, δεν συμφωνώ καθόλου με τον εκσυγχρονισμό. Έχει ομογενοποιήσει τα πάντα. Είσαι στην Αθήνα και νομίζεις ότι είσαι στο Λονδίνο. Το ίδιο παντού. Νομίζω πως η Ελλάδα έχασε κάτι από το παρελθόν της. Και οι άνθρωποι δεν είναι πια οι ίδιοι. Δεν τους βλέπω πια να τραγουδούν τα βράδια στις παρέες όπως παλιά»…

Πηγή
Διαβάστε περισσότερα...

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Οι φωνές μας και οι διαμαρτυρίες μας πιάνουν τόπο!


Απίστευτο; Οι αγανακισμένοι ταρακουνάνε το ΔΝΤ
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Οταν η εκπρόσωπος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου δήλωσε –αναφερόμενη στις διαδηλώσεις των «Αγανακτισμένων»- ότι «δεν είναι όλα εντάξει όταν οι άνθρωποι (στην Ελλάδα) αισθάνονται ευάλωτοι και πονεμένοι», δεν είχα πιά καμία αμφιβολία ότι η επιρροή του κινήματος που ξεκίνησε η ελληνική νεολαία εναντίον των ανικάνων που μας κυβέρνησαν στο παρελθόν και μας κυβερνούν τώρα, ξεπερνούσε τα σύνορα της Ελλάδας. Ως έτοιμη από καιρό η κ. Κάρολαϊν Ατκινσον εξέφρασε, επίσης, κατανόηση «για τις δυσκολίες στις οποίες υπόκειται ο ελληνικός λαός».



Από εκείνη την ημέρα οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας του ελληνικού λαού περιλαμβάνονται στην καθημερινή ενημέρωση που αποστέλλει από την Αθήνα το γραφείο του ΔΝΤ στους ανώτερους αξιωματούχους του Ταμείου. Και είναι λογικό, διότι αυτό που συμβαίνει στην Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις της Ελλάδας είναι πρωτόγνωρο για τους ανθρώπους του ΔΝΤ που είχαν αναλάβει στο παρελθόν άλλες χώρες με παρόμοια προβλήματα.

Το βασικό ερώτημα που τέθηκε σε συντροφιά Ελληνοαμερικανών επιστημόνων, μετά την ενημέρωση του Πολ Τόμσεν σε ακροατήριο ομογενών στην Μπεθέσντα του Μέριλαντ, ήταν εάν οι σκληροί γραφειοκράτες του ΔΝΤ επηρεάζονται από διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Συμφώνησα με την άποψή τους ότι οι άνθρωποι του Ταμείου δεν διακρίνονται για τα αγαθά αισθήματά τους, αλλά διαφώνησα με την θέση τους ότι δεν λαμβάνουν υπόψιν τις διαμαρτυρίες των λαών. Στην διάρκεια μίας συζήτησης με στέλεχος του Ταμείου αντιλήφθηκα αμέσως την αγωνία του, διότι ρωτούσε γεμάτος ανησυχία για το μέλλον του κινήματος των «Αγανακτισμένων», για τον φόβο που προκαλεί στους βουλευτές και γενικά στους πολιτικούς, ενώ έδειξε να τον απασχολεί ο τρόπος αντίδρασης των διαδηλωτών την ημέρα που θα συζητηθεί στην Βουλή το μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Σταθερότητας.

Στο κίνημα των «Αγανακτισμένων» αναφέρονται και τα τηλεγραφήματα της αμερικανικής πρεσβείας της Αθήνας, η οποία ενημερώνει σε καθημερινή βάση τις διάφορες υπηρεσίες της Ουάσιγκτον. Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι Αμερικανός βετεράνος διπλωμάτης που υπηρέτησε στην Αθήνα ρωτούσε να πληροφορηθεί εάν οι διαδηλωτές έχουν αρχηγό και σε ποιόν πολιτικό χώρο ανήκει. Προφανώς, όσο δεν υπάρχει αρχηγός που θα ενώσει τους διαδηλωτές και θα δυναμώσει ακόμα πιό πολύ την φωνή τους, οι Αμερικανοί δεν ανησυχούν…

Οι διαδηλώσεις είναι θέμα συζήτησης και με ξένους συναδέλφους δημοσιογράφους, οι οποίοι είναι οι μόνοι που αναλύουν σε βάθος το φαινόμενο και δεν παρακολουθούν τα δρώμενα μυωπικά. Τους εξάπτει την φαντασία η καθολική διαμαρτυρία για το Μνημόνιο και υποστηρίζουν ότι εάν αντέξουν οι διαδηλωτές μέχρι την ολοκλήρωση των διεργασιών για την πέμπτη δόση του πρώτου δανείου και τις αποφάσεις για το νέο δάνειο ύψους 60 δις. ευρώ, τότε θα πρέπει να υπολογίζονται ως σοβαρή πολιτική δύναμη που δεν ελέγχεται από κανένα κόμμα.

Προσωπικά πιστεύω ότι εάν ζούσαμε σε σοβαρή χώρα και μας διοικούσαν σοβαροί πολιτικοί, θα έπρεπε να ανακαλύψουμε οι ίδιοι το κίνημα των «Αγανακτισμένων». Είναι απόλυτα ορθή και συμφωνώ με την θέση Ελληνοαμερικανού επιστήμονα, ο οποίος πιστεύει ότι οι διαδηλώσεις είναι φως στο σκοτάδι που κυριαρχεί στην Ελλάδα από τον Μάϊο του 2010, όταν ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου οδήγησε τη χώρα στην «αγκαλιά» της Τρόϊκας. Μέσα από τη μιζέρια και την καταχνιά που έφερε η κυβέρνηση από κοινού με το Ταμείο και την Ε.Ε., βλάστησε το τριαντάφυλλο της ελπίδας από μία νεολαία που το Μνημόνιο τείνει να εξαφανίσει. Μία ολόκληρη γενιά, που διαθέτει τα καλύτερα μυαλά της Ελλάδας αυτή την στιγμή, κινδυνεύει να χαθεί ή να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από άλλες χώρες. Και αυτό από μόνο του αποτελεί «εγκληματική πράξη».

Το κίνημα των «Αγανακτισμένων» έχει όλα τα φόντα να ανθίσει και να κυριαρχήσει στην Ελλάδα που ταλαιπωρείται από το Μνημόνιο και τα άνευ προηγουμένου μέτρα που επέβαλε η Τρόϊκα σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση. Θα αναδειχθεί σε θετικό παράγοντα εξελίξεων εάν παραμείνει ειρηνικό και συνεχίσει να καθοδηγείται από τη λογική της μή βίας και της αγάπης προς την πατρίδα. Μετά από ένα χρόνο με Μνημόνιο αποδείχθηκε ότι η κυβέρνηση οδηγεί τη χώρα στο πλήρες αδιέξοδο, ενώ η Αντιπολίτευση, που είναι κομμένη στα δύο, φλερτάρει και με τους δανειστές και με τους «Αγανακτισμένους». Μέσα σ’ αυτή την άνευ προηγουμένου σύγχυση που δημιουργούν οι πολιτικοί, ο λαός μπορεί να επιβεβαιώσει τη σοφία και το αλάνθαστό κριτήριό του, στην πιό σημαντική και κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα.

Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

ΟΥ ΠΕΡΙ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ...


«ΟΥ ΠΕΡΙ ΧΡΗΜΑΤΩΝ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΠΟΙΟΥΜΕΘΑ,
ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΗΣ!»


Η αρμόδια αρχή η οποία χορηγούσε τις θέσεις στους επαίτες, είχε ορίσει
για τον ήρωα-επαίτη μια θέση κοντά στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα η
εκκλησία της Ευαγγελίστριας και του επέτρεπε να επαιτεί κάθε Παρασκευή!
Η πολιτεία δεν του είχε χορηγήσει σύνταξη. Ήταν τόση η φτώχεια τού
σχεδόν τυφλού στρατηγού, ώστε δεν είχε χρήματα ούτε για να αγοράσει
ψωμί για την άρρωστη γυναίκα του! Εκείνος ίσως μπορούσε να αντέξει την
πείνα περισσότερο.


Η περιπέτεια του ήρωα έφθασε στα αυτιά κάποιου πρέσβη Μεγάλης Δύναμης,
ο οποίος ενημέρωσε σχετικά την κυβέρνησή του. Έτσι κάποια στιγμή ένας
απεσταλμένος της πρεσβείας ήρθε στη θέση που ζητιάνευε ο στρατηγός.
Μόλις όμως ο Νικηταράς τον αντιλήφθηκε, μάζεψε αμέσως το απλωμένο του
χέρι!
- "Τι κάνετε στρατηγέ μου;" ρώτησε ο απεσταλμένος.

-"Απολαμβάνω την ελεύθερη πατρίδα μου!" απάντησε περήφανα ο ήρωας.

- "Μα εδώ την απολαμβάνετε; καθισμένος στον δρόμο;..."

- "Η πατρίδα μού έχει χορηγήσει σύνταξη για να ζω καλά, αλλά εγώ
έρχομαι εδώ για να παίρνω μια ιδέα πώς περνάει ο κόσμος." αντέτεινε ο
περήφανος Νικηταράς.

Είδε και απόειδε ο ξένος και γύρισε να φύγει χαιρετώντας ευγενικά.
Φεύγοντας όμως, άφησε να του πέσει ένα πουγγί με χρυσές λίρες, ώστε να
μην προσβάλει τον πάμφτωχο στρατηγό.
Ο Νικηταράς άκουσε τον ήχο, έπιασε το πουγγί, το ψηλάφισε, και φώναξε
στον ξένο:
"Σου έπεσε το πουγγί σου. Πάρ' το, για να μην το βρει κανείς και το
χάσεις!"...

Μακάρι τέτοια παραδείγματα να γίνουν και σήμερα φωτεινοί φάροι στη
δύσκολη πορεία μας και έξοδος στα αδιέξοδα της φτωχής πατρίδας μας. Ο
νοών νοείτω!


Διαβάστε περισσότερα...

Η αγαπημένη μας Θεοπούλα στο Σύνταγμα!




Η συνέντευξη είναι από τον Πάρη Κουτρομάνο, ιδιοκτήτη του πολύ καλού site parik.gr


Διαβάστε περισσότερα...

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

Κυριακή 5 Ιουνίου: Θα είμαστε όλοι εκεί!


Κυριακή 5 Ιουνίου θα είμαστε όλοι εκεί. Το κτήνος έχει αρχίζει και τρεκλίζει, μένει να του δώσουμε το τελειωτικό χτύπημα για να σωριαστεί. Οι δωσίλογοι και τα ανδρείκελα βρίσκονται σε κατάσταση πανικού. Έφτασε η ώρα!
Διαβάστε περισσότερα...

Το χρονικό των χρεοκοπιών του ελληνικού κράτους και η κρίση σήμερα


Του Δημήτρη Καζάκη

Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων ανεξαρτησίας" που ούτε δάνεια ήταν, ούτε για την ανεξαρτησία της χώρας δόθηκαν και το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 που συνέταξαν οι μεγάλες δυνάμεις, ερήμην φυσικά των Ελλήνων, προσδιόριζε με το άρθρο 6 ότι οι μεγάλες δυνάμεις επειδή ακριβώς τους χρωστάνε οι Έλληνες μπορούν να μπαίνουν όποτε γουστάρουν στη χώρα και να κάνουν ότι γουστάρουν σ' αυτή τη χώρα.


Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων ανεξαρτησίας" που ούτε δάνεια ήταν, ούτε για την ανεξαρτησία της χώρας δόθηκαν και το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 που συνέταξαν οι μεγάλες δυνάμεις, ερήμην φυσικά των Ελλήνων, προσδιόριζε με το άρθρο 6 ότι οι μεγάλες δυνάμεις επειδή ακριβώς τους χρωστάνε οι Έλληνες μπορούν να μπαίνουν όποτε γουστάρουν στη χώρα και να κάνουν ότι γουστάρουν σ' αυτή τη χώρα.

Η δεύτερη χρεοκοπία έσκασε στα 1843. Εκεί έγινε και η εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη του 1843 που διεκδικήθηκε σύνταγμα. Επειδή όμως το ελληνικό κράτος αδυνατούσε να πληρώσει ή να έρθει σε διευθέτηση με τους χρηματιστές του, του επιβλήθηκε η πρώτη κατοχή (σε απελευθερωμένο ελληνικό κράτος) που είναι η κατοχή του 1853 όταν Άγγλοι και Γάλλοι αποβίβασαν 15.000 πεζοναύτες στο Πειραιά, ασκήσανε κατοχή επί μια σχεδόν 10ετία που ήταν από τις πιο αιματηρές κατοχές που έζησε ο τόπος και ο λόγος ήταν το δημοσιονομικό, η καταβολή του χρέους στους τοκογλύφους, στις μεγάλες δυνάμεις. Όποιος ξέρει από ιστορία γνωρίζει ότι είχαμε τη δική μας οκτωβριανή επανάσταση τον Οκτώβριο του 1862 όταν εξεγέρθηκε ο λαός, καθάρισε τα κόμματα της κατοχής, το αγγλικό και το γαλλικό, διέλυσε τα πάντα, έδιωξε τον Όθωνα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ενός νέου συντάγματος, μιας νέας συνταγματικής αρχής, που θεωρήθηκε ως η πλέον δημοκρατική της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Ο λαός πάντα δηλαδή έκανε το χρέος του.

Η 3η μεγάλη χρεοκοπία είναι η μόνη γνωστή (που αναφέρεται δηλαδή στα ιστορικά βιβλία), το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη στα 1893. Πήγε σε διαπραγμάτευση τότε η κυβέρνηση με τους ομολογιούχους, η κυβέρνηση Τρικούπη και ο Τρικούπης έλεγε, "παιδιά τι θέλετε να κάνουμε τώρα, να σας τα δώσουμε όλα άμα θέλετε, με εξαίρεση δυο πράγματα". "Δεν παραχωρούμε την εθνική κυριαρχία της χώρας, δεν παραχωρούμε το δημόσιο ταμείο". Φυσικά οι ομολογιούχοι δεν το δέχτηκαν αυτό και στήσανε, έχοντας σύμμαχο το παλάτι που κατείχε ελληνικά ομόλογα, τον περίφημο πόλεμο του 1897, που ήταν στημένος από την αρχή μέχρι το τέλος μόνο και μόνο για να κερδηθεί ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στα 1898. Επειδή οι δανειστές της χώρας θέλανε να πληρώνονται σε χρυσάφι, πρωτομπήκε στην οικονομική φιλολογία της χώρας η ιδέα του σκληρού νομίσματος και μας έφτιαξαν τη χρυσή δραχμή. Οπότε ξεκινάει ένας νέος φαύλος κύκλος δανεισμού, απίστευτου δανεισμού γιατί η Ελλάδα έπρεπε να εξασφαλίσει το χρυσάφι, για να στηρίξει τη χρυσή δραχμή, άρα νέα δάνεια.

Υπό το καθεστώς του ΔΟΕ και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών που είχε και αυτή αναλάβει την εποπτεία της χώρας χρεοκοπούμε ξανά το 1932. Η χρεοκοπία του 32 είναι του Βενιζέλου, αλλά την επέβαλε ο Τσαλδάρης. Πάλι οι ίδιες ιστορίες, πάλι λιτότητες, κλείσανε τα 2/3 των σχολείων της εποχής εκείνης για να πληρώσουν τους δανειστές, απολύσανε πάνω από τα 2/3 των εκπαιδευτικών της χώρας, οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι της διοίκησης απολύθηκαν, απαγορεύτηκε με την χρήση του ιδιώνυμου η συνδικαλιστική δράση ειδικά στο δημόσιο τομέα, στη δημόσια διοίκηση.

Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε πως γινόταν ο δανεισμός της χώρας: στα 100 χρυσά φράγκα δανείου ο τόκος, το επιτόκιο, έτρεχε στα 100, οι δανειστές όμως κρατούσαν ένα ποσοστό του δανείου, περίπου 20 με 30%, ανάλογα, ως "εγγύηση καλής εκτέλεσης δανείου". Έτσι το δάνειο που εκταμίευε τελικά το κράτος έφτανε να είναι το 50% της αρχικής ονομαστικής αξίας.

Στην συνέχεια έφεραν τον βασιλιά, ο βασιλιάς φυσικά εκτέλεσε τις εντολές των Βρετανών και έφερε τη τεταρτο-αυγουστιανή δικτατορία του Μεταξά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μεταξάς ήταν να πάρει το αποθεματικό του ΙΚΑ, του νεοσύστατου τότε ΙΚΑ, μόλις 3 χρόνια είχε δημιουργηθεί, και ήταν κατάλληλα προικισμένο, πολύ σοβαρά προικισμένο, πολύ καλό, είχε μια πολύ καλή προοπτική. Πήρε επίσης ότι βρήκε στις τράπεζες συν τα αποθεματικά στο δημόσιο ταμείο και πλήρωσε τους Γάλλους και Βρετανούς χρηματιστές.

Μετά τον 2ο ΠΠ ήταν παλλαϊκό το αίτημα προς τους συμμάχους, που υποστήριξε και ο πρώτος πρόεδρος της Τραπέζης της Ελλάδος μετά την απελευθέρωση, ο Ξενοφών Ζολώτας: να μας χαρίσουν ή να μας διαγράψουν τα προπολεμικά χρέη. Αν μη τι άλλο, για τη προσφορά της χώρας στη νίκη των συμμάχων τουλάχιστον διαγράψτε τα χρέη τα προπολεμικά, έλεγαν.

Φυσικά όχι απλά δεν διαγράφτηκαν τα χρέη αλλά μετά από 15 χρόνια απανωτών πιέσεων και άνευ προηγουμένου εκβιασμών, φτάσαμε στο 1964 όπου έγινε η τελική ρύθμιση των προπολεμικών χρεών. Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι' αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 64 συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά τη ψυχική οδύνη, το πρόβλημα ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές. Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια, Δηλαδή, 1964 και 45 = 2009.

Τι έκανε η χούντα στη συνέχεια; Έκανε τη πληρωμή των χρεών αυτών εξωλογιστική. Γι' αυτό εμφανίζεται ότι έχει μικρά ποσοστά χρέους η χούντα. Τα πλήρωνε κάτω από το τραπέζι. Και τα πλήρωσε με 2 βασικούς τρόπους. Οι ξένοι δανειστές μας και οι μεγάλες δυνάμεις που κρύβονταν από πίσω απαίτησαν 2 πράγματα. Πρώτον εκχώρηση ολόκληρου του Αιγαίου την οποία την προετοίμασε προσπαθώντας να επαναφέρει (αυτό που πάει να κάνει τώρα η κυβέρνηση) τον "θεσμό επιφανείας". Είχαν έτοιμες τις συμβάσεις, απλά έπεσε η ιστορία της μεταπολίτευσης και έχασαν αυτό το πράγμα. Και το δεύτερο, με την εκχώρηση της Κύπρου. Υπάρχουν χαρτιά στα αρχεία που δημοσιεύονται αυτή την εποχή όπου η παραχώρηση ή η εκχώρηση ή η τραγωδία της Κύπρου εμπεριείχε και ένα κομμάτι αποπληρωμής προπολεμικού χρέους της Ελλάδας. Δηλαδή σε αντάλλαγμα να μας χαρίσουν ένα κομμάτι του χρέους η χούντα άνοιξε την πόρτα στην τουρκική εισβολή και στο τι συνέβη μετά στην Κύπρο.

Μετά την μεταπολίτευση οι κυβερνήσεις φορτώσανε το χρέος αυτό στις δημόσιες επιχειρήσεις. Υπάρχει έκθεση του 1985 που λέει ότι η ΔΕΗ, η τότε κρατική ΔΕΗ, για κάθε 1000 δραχμές που δανειζόταν είχε εσωτερική ανάγκη μόνο τη μια δραχμή. Όλο το υπόλοιπο ήταν απαιτήσεις εξωλογιστικές για πληρωμή χρεών. Την εποχή εκείνη αρχίζουν να δανείζονται ξανά οι κυβερνήσεις για τις δικές τους ανάγκες και ο δανεισμός είναι επαχθέστατος. Για παράδειγμα το 1977 συνάπτεται με όμιλο τραπεζών από τη Γαλλία δάνειο με την ελληνική κυβέρνηση όπου εκτός από τους τρομακτικά τοκογλυφικούς όρους που επιβάλλονται στην Ελλάδα, της επιβάλλονται και οι εξής όροι. Πρώτον. Το πόσες φρεγάτες θα αγοράσει από τη Γαλλία. Δεύτερον. Πόσο όγκο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων θα αγοράσει από τη Lacoste και από τις γαλλικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα φυσικά την καταστροφή της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας γιατί εισάγαμε αυτά που θα μπορούσαμε να παράγουμε οι ίδιοι με έναν αναπτυγμένο κλάδο της βιομηχανίας εκείνη την εποχή. Αργότερα έγιναν και άλλες τέτοιες δανειακές συμβάσεις, η μεγαλύτερη ήταν το 1987 η οποία ήταν με τον όμιλο της Mitsubishi Funds όπου ανάμεσα σε αυτά που μας ζητούσαν να αγοράσουμε, ήταν και τα περίφημα ιαπωνικά προγράμματα της τηλεόρασης, δηλαδή τότε άρχισε η εισβολή των Pokemοn, των Digimon και όλη αυτή την τερατολογία ας πούμε που γενιές επί γενιών ζούνε τα δικά μας παιδιά. Από εκεί και πέρα έχουμε την δημιουργία τεράστιων ελλειμμάτων λόγω της σχέσης μας κυρίως με την ΕΟΚ που τα εκτινάσσει μετά το 1984 αλλά και μιας πολιτικής κυριολεχτικά αθώωσης των υπευθύνων για τη λεηλασία αυτού του τόπου και την καταστροφή της βιομηχανίας μέσω κυρίως των προβληματικών. Μιλάμε για 340 περίπου ή 370 βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, την αφρόκρεμα της ελληνικής βιομηχανίας και της ελληνικής παραγωγής ευρύτερα. Το ποσό που χρωστάγανε, το πόσο δηλαδή είχαν φορτώσει οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες αυτές τις μεγάλες βιομηχανίες και παραγωγικές επιχειρήσεις κατά μέσο όρο ήταν περίπου 12 φορές το μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών και είχε μετατραπεί σε δανεικά και αγύριστα. Η κυβέρνηση λοιπόν παίρνει όλα τα χρέη αυτά στον προϋπολογισμό, αθωώνει τους παλιότερους ιδιοκτήτες και κρατάει επί μια 10ετία αυτές τις επιχειρήσεις είτε να υπολειτουργούν, είτε χωρίς να λειτουργούν καθόλου, δίνοντας απλά τον μισθό στους εργαζόμενους με αντάλλαγμα την ψήφο. Αυτό από μόνο του εκτίναξε το δημόσιο χρέος, γιατί αυτά με τι λεφτά θα γινόντουσαν; Μόνο με δάνεια. Το αποτέλεσμα είναι να εκτιναχθεί μέσα σε 4 χρόνια στο διπλάσιο το χρέος της χώρας.

Με την πρώτη κυβέρνηση ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ έχουμε την δεύτερη μεγάλη επιτυχία του κ. Μητσοτάκη. Στα 3 χρόνια που είχε την κυβέρνηση, έχει ρεκόρ, πραγματικά παγκόσμιο ρεκόρ, 4πλασιασμού του χρέους, κυριολεκτικά μέσα σε 3 χρόνια σε απόλυτα νούμερα, δηλαδή είναι να τρελαίνεσαι. Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι και ο πρώτος που έκανε τι; Αντί να δανείζεται από το εσωτερικό όπως γινόταν τότε με δραχμικό χρέος από την εσωτερική αγορά, άρχισε να δανείζεται ως επί το πλείστον από τη ξένη αγορά, δηλαδή από τις ξένες αγορές σε σκληρό νόμισμα. Και όπως ήθελα να ξέρετε και θα σας πληροφορήσω, καμία ποτέ, καμία χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει από τον εσωτερικό της δανεισμό. Το τρανότερο παράδειγμα είναι η Ιαπωνία με 220% χρέος, το μεγαλύτερο στον κόσμο, αλλά το 92% του χρέους αυτού είναι σε γιεν. Πάντα χρεοκοπείς από τον εξωτερικό δανεισμό. Από το δανεισμό δηλαδή που κάνεις από τις ξένες αγορές σε σκληρό συνάλλαγμα.

Παραμονές του ευρώ οι κυβερνήσεις Σημίτη μεθοδεύουν τη μετατροπή ολόκληρου του δημόσιου χρέους και κυρίως του εσωτερικού που μέχρι τότε ήταν περίπου το 80% του δημόσιου χρέους και ήταν δραχμικό, σε εξωτερικό χρέος εκφρασμένο σε σκληρό νόμισμα, το ευρώ. Και ξέρουμε ότι είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις το εσωτερικό χρέος γιατί τέλος πάντων κανένα κράτος δεν έχει χρεοκοπήσει από το εσωτερικό του χρέος, στο δικό του νόμισμα. Χρεοκοπείς πάντα από το εξωτερικό χρέος. Από εκεί και πέρα οι οικονομολόγοι ξέρανε ότι η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει. Είναι υπόθεση συγκυρίας το πότε θα σκάσει το κανόνι.

Το δεύτερο που έγινε είναι ότι η οικονομία βίωνε μια απίστευτη κατάσταση μακροχρόνιας κρίσης ρευστότητας όπως λέμε. Δηλαδή άρχισε να εξαφανίζεται το χρήμα από την αγορά. Αν δείτε τα στοιχεία το 2001, το 2002 μέχρι το 2004 που είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαμε κάθε χρόνο μείωση της νομισματικής κυκλοφορίας ενώ το φυσιολογικό ήταν να αυξάνει η νομισματική κυκλοφορία ανάλογα με το ΑΕΠ. Με την αύξηση δηλαδή του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που παράγει η χώρα, ανάλογα αυξάνει και η νομισματική κυκλοφορία. Αντί γι' αυτό είχαμε μείωση. Τρομακτική ασφυξία. Γιατί; Γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εκδίδει το νόμισμα δεν θεωρούσε ότι έπρεπε να μας δώσει περισσότερο νόμισμα. Πως καλύφθηκε αυτό το έλλειμμα νομισματικής κυκλοφορίας; Εμπορικά πλεονάσματα δεν είχαμε, νόμισμα δεν είχαμε. Τι έμενε; Ο δανεισμός. Κάθε χρόνο, μέσα στη 10ετία, κατά μέσο όρο, το "οικονομικόν θαύμα" όπως το ονομάσανε, η "ισχυρή Ελλάς" αναπτυσσότανε κατά 4%, όντως το ποσοστό ήταν εξαιρετικά σημαντικό ακόμα και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο που ξεχάσανε να μας πουν δημόσια ότι για κάθε 4% άνοδο που είχαμε τότε ο δημόσιος δανεισμός αύξανε 18%. Δηλαδή δανειζόμασταν για να υπάρξει επέκταση του ΑΕΠ.

Παράλληλα είχαμε μια οικονομία της οποίας συνθλίφτηκε κυριολεκτικά η παραγωγική της βάση. Φτάσαμε, η αγροτική οικονομία, το υπογραμμίζω, στην Ελλάδα όχι στην Ολλανδία, ή στη Γερμανία ή στη Σουηδία. Στην Ελλάδα. Να έχει συμμετοχή στο ΑΕΠ 3%. Δηλαδή έχουμε λιγότερη συμμετοχή της αγροτικής μας οικονομίας στο ΑΕΠ από ότι έχει η Ολλανδία. Δηλαδή έλεος! Και συμμετοχή της βιομηχανίας και της παραγωγής ευρύτερα μόλις 13%. Όταν ο μέσος όρος παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 35%. Έχουμε μια οικονομία παρασιτικών υπηρεσιών. Μη παραγωγικών παρασιτικών υπηρεσιών. Που διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο μέσα στα πλαίσια του ευρώ αλλά και νωρίτερα, μόνο που το ευρώ το επιτάχυνε πάρα πολύ. Αυτό εκτίναξε σε ιστορικό ρεκόρ το εξωτερικό μας έλλειμμα.

Την ίδια ώρα το μέσο νοικοκυριό βιώνει μια λιτότητα που ουσιαστικά διαρκεί πάνω από δυο 10ετίες. Ουσιαστικά από το 1984 είναι σε συστηματική λιτότητα το εργαζόμενο νοικοκυριό. Φτάσαμε στο μοναδικό, και αυτό πάλι ιστορικό ρεκόρ, την τελευταία 10ετία να έχουμε αρνητικά πρόσημα αποταμίευσης. Μόνο το 2009 χαθήκανε 28 δισ. αποταμιεύσεις από την ελληνική οικονομία. Και όπως γνωρίζετε, ότι καθεστώς και να έχει μια χώρα, όποιος και να κυβερνάει, αν δεν υπάρχουν αποταμιεύσεις στις τράπεζες και αν δεν υπάρχει αυξημένη ροπή προς αποταμίευση δηλαδή διαθέσιμο εισόδημα που μένει όταν πληρώνω τα βασικά μου και μπορώ να το βάλω να γίνει αποταμίευση, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη. Φτάσαμε στο σημείο, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού για μια ολόκληρη 10ετία να βρίσκεται κάτω, να υπολείπεται δηλαδή των βασικών καταναλωτικών δαπανών που πρέπει να κάνει η μέση ελληνική οικογένεια στην Ελλάδα. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην Ευρώπη, πουθενά αλλού, ακόμα και στις κατεστραμμένες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Δηλαδή με λίγα λόγια για πάνω από μια 10ετία το μέσο νοικοκυριό δεν έχει εισόδημα πραγματικό που να του ικανοποιεί τις βασικές του καταναλωτικές ανάγκες. Οπότε αναγκάζεται και πάει στο δανεισμό. Το αποτέλεσμα: το 2010, το 77% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος το χρωστάμε στις τράπεζες.

Φτάσαμε λοιπόν παραμονές του 2009 όπου είχαμε την διεθνή βόμβα, το κραχ του 2008. Πως συνέβη αυτό; Στην παγκόσμια αγορά είχαν συσσωρευτεί τεράστια δανείσιμα κεφάλαια. Τι εννοούμε δανείσιμο κεφάλαιο; Δανείσιμο κεφάλαιο εννοούμε εκείνο το κεφάλαιο που δεν μπορεί να επενδυθεί στη παραγωγή. Είναι αυτό που δημιουργείται με χρηματοπιστωτικά παιχνίδια έναντι μελλοντικών αποδόσεων. Το δανείσιμο κεφάλαιο για να φέρει κέρδος πρέπει να γίνει τοκοφόρο κεφάλαιο. Δηλαδή να βρει κάποιον οφειλέτη να το δανειστεί και να του πληρώνει τόκους. Ξέρετε πόσα είναι αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια υπολογισμένα με βάση τον Απρίλη του 2010; 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια, δανείσιμα κεφάλαια. Περίπου 1600 θεσμικοί επενδυτές έχουν αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια στη παγκόσμια αγορά. Η μέση απόδοση αυτών των κεφαλαίων μέχρι πριν τη κρίση ήταν 6.22%. Η παγκόσμια οικονομία έχει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν 57 τρισεκατομμύρια. Που σημαίνει ότι τα 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια προσδοκούν ετήσιο κέρδος 62 τρισεκατομμύρια δολάρια από μια οικονομία που παράγει στο σύνολο της 57 τρις. Εκεί μπλόκαρε η οικονομία και έσκασε η βόμβα το φθινόπωρο του 2008 και φυσικά άρχισαν να καταρρέουν οι τράπεζες γιατί οι τράπεζες βασικά είναι οι θεσμικοί επενδυτές που παίζουν με αυτά τα λεφτά. Λοιπόν, όταν έσκασε το κραχ, η κυβέρνηση, η τότε κυβέρνηση μας έλεγε, θα θυμάστε φαντάζομαι, ότι υπήρχε μεν η παγκόσμια κρίση, αλλά εμείς δεν φοβόμαστε, ήμασταν «οχυρωμένοι στο ευρώ», ήμασταν «θωρακισμένοι γερά» κλπ

Το Γενάρη όμως του 2009 βγήκε να πουλήσει ομόλογα η ελληνική κυβέρνηση για να αντλήσει λεφτά όπως κάθε χρόνο για να τροφοδοτήσει τις τρομακτικές ανάγκες που έχει σαν κράτος. Και δεν αγόραζε κανένας. Και τότε υπήρξε ο γενικευμένος πανικός. Ξαφνικά ο τότε πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός Οικονομικών ανακάλυψαν ξαφνικά την κρίση. Και αποδείχτηκε αυτό που γνωρίζαμε όλοι όσοι τουλάχιστον μελετούσαμε τα στοιχεία, ότι ο βασιλιάς είναι θεόγυμνος. Και αποδείχτηκε όχι μόνο αυτό αλλά και ότι δεν υπήρχε δυνατότητα ανάταξης ή αντιμετώπισης του προβλήματος του χρέους. Γιατί στην τελευταία 10ετία, στη 10ετία του ευρώ, ο συνολικός δανεισμός του ελληνικού κράτους ήταν 490 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά ξέρετε τι πληρώσαμε; 450 δισεκατομμύρια πληρώσαμε εξυπηρέτηση χρέους. Δηλαδή μέσα σε μια 10ετία πληρώσαμε 1,5 φορά το χρέος που είχαμε στις 31/12/2009, (340 δις Χ 1,5 = περίπου 500) Και μένουν άλλα 40. Από αυτά τα 40 περίπου τα 18 με 20 είναι το συσσωρευμένο έλλειμμα 10ετίας του κρατικού προϋπολογισμού. Και τα υπόλοιπα 20 δεν ξέρουμε που πήγαν. Δεν ξέρουμε. Γιατί υπολογιστικά βγαίνει το νούμερο αλλά δεν υπάρχει αιτιολόγηση. Κάποιοι τα πήραν. Ποιοί τα πήραν; Το ψάχνουμε!

Λοιπόν, τι έγινε τώρα; Όταν κινδύνευε η χώρα, και βρέθηκε πλέον, αποκαλύφθηκε, το καθεστώς χρεοκοπίας της, η ευρωζώνη κλονίστηκε διότι εάν προχώραγε η χώρα, όπως είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει, η συνθήκη της Λισαβόνας της το επέτρεπε, να προχωρήσει σε μονομερή ρύθμιση των χρεών της εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσε κανείς να την σταματήσει. Και δεν θα μπορούσε να την σταματήσει για τον εξής απλούστατο λόγο. Όταν δανείζεις ιδιώτη ή επιχείρηση, νοικοκυριό ή επιχείρηση και δεν μπορεί να πληρώσει τι κάνεις; Τον βάζεις σε εκκαθάριση, του παίρνεις τα περιουσιακά και τελειώσαμε. Στο κράτος δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των δανειστών κρατών από τον 19ο αιώνα. Τι γίνεται αν αποφασίσει το κράτος να μην πληρώσει; Δεν μπορείς να του κάνεις εκκαθάριση. Δεν μπορείς να του απαιτήσεις την περιουσία σαν δανειστής.

Γιατί; Γιατί έχει ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Έτσι λένε οι νομικοί. Και αυτό είναι στο διεθνές δίκαιο, στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς δικαίου. Το ήξεραν αυτό στην ευρωζώνη, οπότε τι κάνανε; Καλέσανε τα πολιτικά κόμματα στην έδρα, στις Βρυξέλλες, τις ηγεσίες, της τότε κυβέρνησης και της μελλοντικής κυβέρνησης και τους είπαν "εδώ είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση, προέχει το ευρώ". Και επειδή πίσω από την Ελλάδα έρχονταν και άλλοι, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γαλλία, είπαν «πρέπει να φτιάξουμε έναν μηχανισμό άμεσα που να μην επιτρέπει στα κράτη και στους λαούς φυσικά να επιβάλλουν είτε διαγραφή, είτε ρυθμίσεις ή οτιδήποτε μονομερώς για να χάσουν τα λεφτά τους οι τράπεζες». Και έτσι στήσανε την ιστορία στην Ελλάδα γιατί ξέρανε ότι έχουμε τόσο εθελόδουλο πολιτικό σύστημα που μπορούν να επιβάλλουν ότι γουστάρουν εδώ. Και έτσι έγινε η μεταβολή, η πολιτική μεταβολή. Φυσικά επειδή κανένας δεν κάνει τίποτα με το αζημίωτο στήθηκε αυτή η λεηλασία των spreads, επιτοκίων και όλα αυτά τα πράγματα που είδαμε εκείνους τους μήνες και που απέφεραν στους κερδοσκόπους περίπου 17 δισεκατομμύρια κέρδη και από εκεί και πέρα άρχισε το γαϊτανάκι του να πάμε στο μηχανισμό στήριξης. Βεβαίως ο μηχανισμός στήριξης του ευρώ δεν έχει καμία σχέση με το μηχανισμό στήριξης της χώρας.

Εκεί λοιπόν κάνανε το εξής. Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να βάλουν σε εφαρμογή το μνημόνιο αλλά την δανειακή σύμβαση. Με την δανειακή σύμβαση λοιπόν εξαναγκάσανε τη κυβέρνηση, "εξαναγκάσανε" τρόπος του λέγειν. Επειδή τυχαίνει λόγω επαγγέλματος να γνωρίζω και στελέχη του ΔΝΤ, γελάγανε τις μέρες εκείνες. Μου λέγανε ότι δεν είχαν προφτάσει να στείλουν τη δανειακή σύμβαση και είχε γυρίσει πίσω υπογραμμένη Ή τα ίδια στελέχη πιστεύανε ότι θα υπήρχε διαπραγμάτευση γι' αυτό ήταν ακραία η διατύπωση της δανειακής σύμβασης με σκοπό να κοπούνε κάποιες, οι πιο ακραίες εκδοχές, μέσα από μια διαπραγμάτευση. Δεν υπήρξε τίποτα, υπογράφτηκε αβλεπί. Και γράφτηκε στον διεθνή τύπο άλλωστε πολύ έντονα, κάποιοι οικονομικοί αναλυτές είπαν "τι σόι κυβέρνηση έχετε στην Ελλάδα".

Η δανειακή σύμβαση λοιπόν προβλέπει, το πρώτο πράγμα που προβλέπει είναι ότι η Ελλάδα αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται της ασυλίας λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Στις 6 Μαΐου του 2010 ψηφίζεται ο νόμος του μνημονίου από την Ελληνική Βουλή και δυο μέρες μετά, στις 8 Μαΐου, με τροπολογία σε ψηφισμένο νομοσχέδιο της Βουλής, δίνεται το δικαίωμα μόνο με την υπογραφή του υπουργού να ισχύει η δανειακή σύμβαση. Βεβαίως όσο γνωρίζω εγώ που ασχολούμαι περίπου μια 10ετία με τα ζητήματα αυτά σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχει παρόμοιο συμβάν ή τέτοια δανειακή σύμβαση όχι μόνο στα ελληνικά χρονικά αλλά και στα διεθνή χρονικά από τις αρχές του 19ου αιώνα, δεν υπάρχει κράτος ακόμα και αποικία που να έχει υπογράψει τέτοιο πράγμα.

Ο Τσολάκογλου στις δίκες του 46, στις δίκες δοσιλόγων του 46, χρησιμοποίησε ως επιχείρημα ότι "εγώ όταν μου ζητήθηκε από τους χιτλερικούς, από τους ναζί, να υπογράψω τη κατάλυση του ενιαίου και αδιαίρετου της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, παραιτήθηκα". Αυτό είναι γεγονός. Δεν τον κάνει φυσικά λιγότερο δοσίλογο Αλλά τουλάχιστον ακόμα και αυτός είχε τσίπα. Και 'δω μιλάμε, σε ομαλές συνθήκες, υπό καθεστώς υποτίθεται κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, έχουμε κυβέρνηση εκλεγμένη από την χώρα που παρέδωσε το σύνολο της χώρας στους ξένους δανειστές. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό στη πράξη;

Πρώτον. Παραιτήθηκε η χώρα από όλα τα φυσικά δικαιώματα που έχει ένας οφειλέτης απέναντι στο δανειστή του. Ακόμα και αυτά που έχει ένα φυσικό πρόσωπο.
Δεύτερον. Με βάση τη δανειακή σύμβαση στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται να πάει σε τρίτες πηγές να αναζητήσει τα χρήματα και να ξεχρεώσει τους δανειστές. Δηλαδή αν είχαμε μια κυβέρνηση που διεκδικούσε το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς, που είναι άμεσα απαιτητό, και συμφωνούσε η γερμανική κυβέρνηση να μας δώσει το κατοχικό δάνειο, τα 160 περίπου δισεκατομμύρια που υπολογίζουμε ότι είναι η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου, δεν θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να ξεχρεώσουμε τους κυρίους αυτούς.
Τρίτον. Οι δανειστές έχουν όμως το δικαίωμα, μερικά ή ολικά, να εκχωρήσουν τις δικές τους χρεωστικές απαιτήσεις σε τρίτους απέναντι στην Ελλάδα. Και σας λέω ένα σενάριο το οποίο αναφέρουν πάρα πολλοί ειδικοί. Ακραίο σενάριο, όντως, αλλά δεν είναι απίθανο, γιατί το έχουν υπογράψει αυτό το πράγμα. Και λέει ότι… το έχει πει ο κύριος Κασιμάτης, το έχω ακούσει και από τον κύριο Χρυσόγονο συγκεκριμένα, συνταγματολόγοι και οι δυο. Λοιπόν είπαν το εξής. Μπορούν να δώσουν τις χρεωστικές απαιτήσεις, πχ να δώσει η Ολλανδία τις χρεωστικές της απαιτήσεις απέναντι στην Ελλάδα στην Τουρκία, να έρθει η Τουρκία, να δεσμεύσει την Ακρόπολη και να τοποθετήσει την τούρκικη σημαία στην Ακρόπολη. Διότι παραίτηση από την ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας σημαίνει ότι παραιτείσαι από την δημόσια περιουσία του κράτους από το σύνολο της εθνικής επικράτειας, από το εθνικό έδαφος. Παραιτείσαι από την ιδιωτική περιουσία των πολιτών σου. Και παραιτείσαι ακόμη και από τη δυνατότητα να μην υπάρξει δέσμευση ή υποθήκευση ακόμα και στον οπλισμό της χώρας. Αυτό το πράγμα είναι πρωτοφανές. Γι' αυτό βγήκαν πάρα πολλοί αναλυτές στον κόσμο και νομικοί και λέγανε, συγκεκριμένα εγώ θυμάμαι έναν Αμερικανό χρηματιστή, ο οποίος είχε γράψει τότε στους New York Times ένα άρθρο λέγοντας "υπογράφει την εθνική της αυτοκτονία η χώρα".
Τέταρτον και το χειρότερο. Με βάση τα διεθνή ήθη και έθιμα, στις διεθνής αγορές η δανειακή σύμβαση αυτή εμπίπτει στο περίφημο "ίσοι όροι ανάμεσα στους δανειστές". Δηλαδή ότι ισχύει για έναν δανειστή υποχρεωτικά ισχύει για όλους είτε έχουν υπογράψει την δανειακή σύμβαση είτε όχι. Αν την εκτελέσεις δηλαδή μέχρι το τέλος αυτή τη δανειακή σύμβαση, τότε οποιοσδήποτε δανειστής του ελληνικού κράτους μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως νομικό προηγούμενο και να απαιτήσει τις ίδιες ρήτρες, τις ίδιες υποχρεώσεις του κράτους απέναντι του, έστω και αν δεν συμπεριλαμβανόταν στην δανειακή σύμβαση. Αυτό λέγεται Pari Passu είναι ένας νομικός όρος που σημαίνει «ότι ισχύει για τον ένα, ισχύει για όλους».

Αυτό το πράγμα λοιπόν δεν έπρεπε να το μάθουμε εμείς, ούτε και η Βουλή βέβαια, γι' αυτό και δεν πήγε ποτέ στη Βουλή, πήγε μόνο στη προπαρασκευαστική της Βουλής και έμεινε εκεί. Βεβαίως στη Βουλή μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο, είναι αναρτημένο πλέον. Δεν έχει κυρωθεί αλλά, με βάση το τι έχουν αποφασίσει, ισχύει γιατί εκτελείται.

Με βάση αυτά λοιπόν εφαρμόσανε τη πολιτική του μνημονίου η πολιτική του οποίου είχε σχεδιαστεί εξ' αρχής όχι τόσο για να δημιουργήσει τα πλεονάσματα εκείνα για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πληρώνονται. Κάθε χρόνο η εξυπηρέτηση του χρέους μας κοστίζει 35 με 40% του ΑΕΠ. Αυτό το πράγμα δεν γίνεται να πληρωθεί. Είναι αδύνατο. Το ξέρανε. Και εφόσον λοιπόν το ξέρανε τι έπρεπε να γίνει; Αν μας λέγανε το Γενάρη του 2010 "Θα βάλω χέρι στη δημόσια περιουσία", θα ξεσηκωνότανε όλος ο κόσμος. Οπότε τι κάνανε; Έφεραν ολόκληρο τον κόσμο στην απόγνωση, στην απελπισία, μεροδούλι μεροφάι, να σκέφτεται την ανεργία, το αν θα μπορεί να επιβιώσει αυτός, το παιδί του, η οικογένεια του αύριο και να του θέσουν το εξής δίλλημα, αυτό που είπε ο κύριος Όλι Ρεν πριν 3 βδομάδες μετά την 11η του Μάρτη που αποφασίστηκε η εκποίηση των 50 δις της δημόσιας περιουσίας. Τι είπε; "Ή πουλάτε ή χάνετε τους υπόλοιπους μισθούς της 10ετίας". Αυτό ήταν το δίλλημα των τοκογλύφων. Ή πουλάτε ή χάνετε ότι έχει μείνει από συντάξεις και μισθούς. Να εξαναγκάσουν το λαό να πει "Ας τα κομμάτια, πούλα κάτι, προκειμένου να μην χάσω και ότι μου έχει απομείνει". Και την ίδια ώρα ένα ολόκληρο σύστημα προπαγάνδας προσπαθεί να πείσει το λαό ότι είμαστε πάμπλουτη χώρα ρε παιδιά. Έχουμε πετρέλαια... Σαουδική Αραβία έχουμε πυρηνικά, έχουμε ιστορίες, πλουτώνιο, χρυσάφια... Τι είναι τώρα να δώσουμε 350 δισεκατομμύρια που είναι το χρέος; Ενώ στη πραγματικότητα δεν είναι έτσι.

Λοιπόν, από κει και πέρα η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Σε 8 μήνες εφαρμογής του μνημονίου είχαμε υποχώρηση μιας 10ετίας στην ελληνική οικονομία και τα εισοδήματα κατέληξαν στο 1974 σε πραγματικούς όρους. Τα επόμενα χρόνια που έρχονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολα και πολύ χειρότερα από αυτό που έχουμε πληρώσει. Είμαστε στη προκαταρκτική διαδικασία.

Κατά τη γνώμη μου αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι ένα πραγματικά, αυθεντικά, ρωμαλέο παλλαϊκό μέτωπο που θα απαιτήσει τον επαναπροσδιορισμό όλων των πολιτικών συνθηκών στη χώρα. Δηλαδή την ανατροπή του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία νέων προϋποθέσεων μιας νέας εξουσίας που θα επιβάλλει:

Την καταγγελία της δανειακής σύμβασης και το σύνολο του οικοδομήματος που στήθηκε πάνω σ' αυτή ώστε να μπορεί να γλυτώσει την αγχόνη και το δόκανο ο ελληνικός λαός και να οικοδομήσει μια νέου τύπου πορεία για το τόπο. Μια νέου τύπου εξουσία που αντανακλά και πρέπει να αντανακλά τα πραγματικά συμφέροντα του μόνου αυθεντικού εκφραστή αυτού του τόπου που είναι αυτός που τον ποτίζει με τον ιδρώτα του.

Με αυτό το πράγμα θέλω να κλείσω, Κοιτάξτε. Οι εποχές που αναθέταμε σε κάποιους άλλους την διοίκηση και την κυβέρνηση της χώρας τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Είναι πολύ σοβαρό το μέλλον της χώρας το μέλλον των παιδιών μας και των οικογενειών μας για να το αναθέσουμε σε τρίτους σωτήρες.

Ή εμείς ή κανένας.




Διαβάστε περισσότερα...

Bookmark and Share