Όταν η δικτατορία βαφτίζεται ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Έχουμε γεμίσει, οι Έλληνες, πολλές φορές τις πλατείες οργισμένοι. “Η αγωνία αυτού του τόπου για ζωή” μας ώθησε να κατεβούμε και να διαδηλώσουμε άπειρες φορές, σε μικρές και μεγάλες συγκεντρώσεις, κρατώντας σημαίες και φωνάζοντας συνθήματα.

Σε πολλές τέτοιες συναθροίσεις μας έσυραν οι κομματάρχες και οι ηγεσίες των κομμάτων μέσα στα χρόνια μόνο και μόνο για να κάνουν το δικό τους παιχνίδι με την δική μας εξουσία, με την ψήφο μας. Με συνθήματα ψεύτικα και κολακείες μας χειραγώγησαν και απέσπασαν την αποδοχή και την συναίνεσή μας. Κι όταν βρέθηκαν στην εξουσία έκαναν τα αντίθετα από αυτά που μας υπόσχονταν, πότε κρυφά και πότε φανερά. Δείτε τις διακηρύξεις και του ενός και του άλλου κόμματος και αναρωτηθείτε πόσα από αυτά τα ωραία λόγια έγιναν πραγματικότητα και πόσα έμειναν απλώς ωραία λόγια. Δείτε και φρίξετε από τα ψεύδη τους.


Ακούστε και εδώ τον τραγουδιστή να μας περιγράφει πως “η πλατεία ήταν γεμάτη” και τότε από την οργή και την ελπίδα μας. Και είναι ο ίδιος τραγουδιστής που μερικά χρόνια μετά μας στόλισε με το επίθετο “ κωλοέλληνες” και μας πρότεινε να ψηφίσουμε το μητσοτάκ, εναντίον του οποίου είχαν κατέβει οι έλληνες στην πλατεία που το πρώτο τραγούδι του περιγράφει. Είναι ένα στιγμιότυπο από τα πάθη και τα λάθη μας ως λαού μέσα στα χρόνια. Πως μας λένε όλοι ωραία λόγια και πως μας παρατάνε στην συνέχεια. Οι ηγέτες μας και οι ταγοί μας. Ολων των ειδών οι ταγοί και οι ηγέτες μας. Πως τους καταπίνει το καθεστώς και το σύστημα.



Τώρα είμαστε πολύ θυμωμένοι. Πολύ οργισμένοι. Και ετοιμαζόμαστε να γεμίσουμε άλλη μια φορά την πλατεία και τις πλατείες. Με τις σημαίες μας και την οργή μας. “Με την αγωνία αυτού του τόπου για ζωή”.

Σας λέω πατριώτες πως τούτη τη φορά πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Να μην πάρουμε μόνο την οργή, το θυμό και την ελληνική σημαία μαζί μας, καθώς θα κατεβαίνουμε για την πλατεία. Να πάρουμε μαζί μας την γνώση. Την γνώση. Και να την κάνουμε αιτήματα και διεκδίκηση. Να προετοιμαστούμε. Να ξέρουμε τι να ζητήσουμε. Οχι μόνο έξω από το Μνημόνιο και το ΔΝΤ. Οχι μόνο τιμωρία των ενόχων. Οχι μόνο δικαιοσύνη. Οχι μόνο “οι κλέφτες στη φυλακή” και “φέρτε πίσω τα κλεμμένα”. Δεν αρκούν μόνο αυτά. Για λίγο ναι, ίσως. Μετά θα έχουμε πάλι τα ίδια. Θα κάτσουν πάλι στο σβέρκο μας και θα μας πίνουν το αίμα όπως τώρα. Οπως 200 χρόνια τώρα.

Αυτή τη φορά πρέπει να ζητήσουμε κάτι περισσότερο: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Μα για να ζητήσουμε δημοκρατία πρέπει να ξέρουμε τι είναι δημοκρατία, να μάθουμε, να το ‘χουμε συζητήσει μεταξύ μας. Από τώρα. Πολύ και λεπτομερώς. Διότι αλλιώς θα μας πιάσουν στον ύπνο πάλι. Θα μας κάνουν τις ίδιες τρίπλες που κάνουν τώρα στου Αιγύπτιους που είναι μαζεμένοι στην πλατεία Ταχρίρ στο Κάϊρο. Θα μας φτιάξουν κι εδώ καμμιά επιτροπή αναθεώρησης του Συντάγματος, όπως κι εκεί, και μέλη θα είναι όλοι οι τωρινοί ροκ σταρ του καθεστώτος και του συστήματος. Ωστε να μαγειρέψουν το Σύνταγμα άλλη μια φορά. Στα μέτρα τα δικά τους και των αφεντικών τους. Της Ολιγαρχίας του πλούτου που κυβερνάει αυτή τη χώρα, την πατρίδα μας.

Το Σύνταγμα είναι ο κορυφαίος μας νόμος. Οσοι πήγαμε στρατιώτες ορκιστήκαμε πίστη σε αυτό. Ολοι οι νόμοι μας βασίζονται σε αυτόν τον νόμο. Το Σύνταγμα είναι ο νόμος που λέει πως εμείς ο λαός είμαστε ο ιδιοκτήτης της εξουσίας. Ολα ξεκινάνε και τελειώνουν σε μας. Οχι στις τσέπες των επαγγελματιών πολιτικών και των αφεντικών τους. Το Σύνταγμα είναι ο νόμος που περιγράφει το πολίτευμα. Και είναι το πολίτευμα που πρέπει να ζητήσουμε να αλλάξει όταν θα γεμίσουμε τις πλατείες. Να αλλάξει το πολίτευμα και να γίνει δημοκρατία. Οχι αυτή η τωρινή σχολική παράσταση. Αυτή η ψεύτικη αγγλοσαξωνική “δημοκρατία”. Των διαφθορέων και των διεφθαρμένων.

Προετοιμαστείτε πατριώτες γιατί η ώρα έρχεται. Ολος ο κόσμος και οι λαοί έχουν στραμμένα τα μάτια τους επάνω μας. Μας κοιτάζουν οι λαοί. Εμάς περιμένουν να δουν τι θα κάνουμε. Η ιστορία μας κοιτάζει. Μας κλείνει το μάτι και προετοιμάζει την ευκαιρία μας. Οι πρόγονοί μας που έπεσαν από την Σαλαμίνα ως το Κούγκι μας κοιτάζουν. Κι είναι κι αυτοί θυμωμένοι. Είναι θυμωμένοι με τον ύπνο μας και την άγνοιά μας. Πρέπει να σταθούμε άξια μπροστά τους όταν τους συναντήσουμε.

Γι’ αυτό πρέπει να προετοιμαστούμε για τη μάχη που ζυγώνει κι εμείς. Με γνώση. Τι είναι δημοκρατία και τι δεν είναι. Τι να ζητήσουμε να αλλάξει στο πολίτευμα. Πρέπει να μάθουμε και να διδάξουμε. Ο ένας τον άλλον. Με ομόνοια. Οχι διχασμούς. Ολοι μας πρέπει να γίνουμε αρχηγοί, όλοι μας πρέπει να είμαστε στρατιώτες. Της δημοκρατίας.

Στην δημοκρατία δεν έχει αρχηγούς. Στη δημοκρατία αποφασίζουν όλοι μαζί. Οχι ο αρχηγός. Δεν υπάρχει αρχηγός. Υπάρχουν μόνο εκτελεστές των εντολών του λαού. Οχι κόμματα που ψηφίζουν νόμους σαν λόχος πεζοναυτών. Αυτό είναι προσβολή σε κάθε έλληνα που σκοτώθηκε για τη δημοκρατία.

Την επόμενη φορά που θα κατεβούμε στην πλατεία πρέπει να είμαστε έτοιμοι πατριώτες. Και αποφασισμένοι.

Θράξ ο Αναρμόδιος