Η στρατηγική του γιωργάκη!

Έντυπη ΈκδοσηΚυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010«Μεθόδους τύπου CIA εφαρμόζει το ΔΝΤ»

Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ

Τι μπορεί να συνδέει τη CIA και τις ανακριτικές τεχνικές πουχρησιμοποιεί με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την ΠαγκόσμιαΤράπεζα; Το ερώτημα κατ' αρχήν ακούγεται άτοπο και η άμεση απάντηση είναιτίποτα. Λάθος. Στο βιβλίο της «Το Δόγμα του Σοκ», η βραβευμένη καναδήδημοσιογράφος και επίτιμη διδάκτωρ πολιτικού δικαίου στο πανεπιστήμιοKing College της Νέας Σκοτίας Ναόμι Κλάιν, αποδεικνύει ότι η «θεραπείατου σοκ» που η CIA εφάρμοζε από τις αρχές της δεκαετίας του '50βρίσκει άμεση εφαρμογή στις μεθόδους που προτείνει το ΔΝΤ και ηΠαγκόσμια Τράπεζα για να φέρουν στον «ίσιο δρόμο» παραστρατημένεςοικονομίες.

Σύμφωνα με μελέτες που είχαν δημοσιευθεί τις δεκαετίες του '60 και του'70, ο επικεφαλής των πειραμάτων της CIA τη δεκαετία του '50, δόκτωρΓιούεν Κάμερον, πίστευε ότι ο μοναδικός τρόπος για να διδάξει στους«ασθενείς» του νέους, υγιείς, τρόπους συμπεριφοράς ήταν να διεισδύσειστο μυαλό τους και να σπάσει τα παλιά παθολογικά νοητικά σχήματα. Αυτήη μαζική απώλεια όλων των αναμνήσεων ήταν η ουσία της θεραπείας για ναωθηθεί ο ασθενής σε νέο στάδιο ανάπτυξης. Οταν με μια σειράαλλεπάλληλων ηλεκτροσόκ είχε επιτευχθεί η «πλήρης αποδόμηση» τηςπροσωπικότητας του ασθενούς, μπορούσε πλέον να αρχίσει η ψυχικήκαθοδήγηση. Το έργο του Γ. Κάμερον ζήλεψε ο οικονομολόγος καθηγητής στοΠανεπιστήμιο του Σικάγου, ο «πολύς», μακαρίτης πλέον, Μίλτον Φρίντμαν.Αντί για τα ηλεκτροσόκ συνιστούσε πως, όταν η οικονομία υπόκειται σεστρεβλώσεις, μόνο η πρόκληση οδυνηρών σοκ, το «πικρό φάρμακο» όπως τοονόμαζε, μπορούσε να την επαναφέρει στην υγιή κατάσταση. Εγραφε το1982: «Οταν ξεσπάει μια κρίση, πρέπει να αναπτύσσουμε πολιτικές έωςότου το πολιτικά αδύνατο καταστεί πολιτικά αναπόφευκτο». Δηλαδή «οιηγέτες είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι είναι ή ισχυρίζονται ότι είναιαναγκαίο για την αντιμετώπιση της κρίσης, οι περίοδοι κρίσης είναιπερίοδοι αναστολής της δημοκρατίας». Αν αυτό σας θυμίζει Ελλάδα καιτις διαδικασίες υπερψήφισης του μνημονίου ή της βίαιης ανατροπής τωνεργασιακών και ασφαλιστικών σχέσεων, μείωσης μισθών και συντάξεων,τότε μάλλον σκέφτεστε ανατρεπτικά... Οι ιθύνοντες του ΔΝΤ υιοθέτησαν τη θεωρία του σοκ επισημαίνοντας, το1996: «Οι άνθρωποι μπορεί να προβάλλουν αντίσταση σε τμηματικέςαλλαγές (π.χ. περικοπή προγραμμάτων υγείας) αλλά, αν συμβούνταυτόχρονα δεκάδες αλλαγές προς κάθε κατεύθυνση, τότε εδραιώνεται ένααίσθημα ματαιότητας και ο πληθυσμός περιέρχεται σε κατάστασηαδράνειας». Οπως ακριβώς στα πειράματα του Κάμερον, που οι «ασθενείς»μετά το ηλεκτροσόκ ήταν «χαμένοι». Και, όπως σημείωναν το 2002τραπεζίτες της Παγκόσμιας Τράπεζας, «μπορεί το σοκ να εξυμνείται ωςδημοκρατική διαδικασία, αφού έχουν προηγηθεί εκλογές, ασχέτως αναγνοείται ύστερα η βούληση του λαού». Οχι, τότε ακόμα δεν είχανπροκύψει «καλλικράτεια διλήμματα» και συνυπολογισμοί ψήφου κατά Γ. Α.Παπανδρέου... Και αν στα πειράματά του ο Κάμερον χρησιμοποιούσε και ψυχοτρόπαφάρμακα το οικονομικό σοκ βρήκε άξιο συμπαραστάτη του τη διαφθορά. «Ηδιαφθορά των πάντων, είτε υπάρχει είτε εφευρίσκεται, ευθύνεται για τηνόποια αποτυχία» υποστηρίζουν στελέχη του ΔΝΤ, μόνο που ξεχνούν ότιχάριν της «διαφθοράς» και του «εξαιρετικά διογκωμένου και ανίκανουδημόσιου τομέα» άνοιγαν οι αγορές για τα σχέδια του ΔΝΤ και τηςΠαγκόσμιας Τράπεζας. Στα ανακριτικά εγχειρίδια της CIA επισημαίνεταιπως οι κρατούμενοι πρέπει να απομονώνονται αμέσως και τονίζεται:«Πρέπει συνεχώς να βρίσκονται υπό καθεστώς σύγχυσης,αποπροσανατολισμού και έκπληξης. Χωρίς αυτά τα στοιχεία δεν υπάρχεισοκ». Το ίδιο ισχύει και για τις κοινωνίες, όταν όμως ο μηχανισμός τουδόγματος του σοκ γίνει συλλογικά κατανοητός, είναι δυσκολότερο νααιφνιδιαστούν ολόκληρες κοινότητες, είναι δυσκολότερο να βρεθούν σεμια κατάσταση σύγχυσης, καθώς γίνονται πιο ανθεκτικές στο σοκ. «Ημνήμη, τόσο η ατομική όσο και η συλλογική, είναι ο μεγαλύτεροςαποσοβητής των σοκ» υποστηρίζει η Ναόμι Κλάιν και υπενθυμίζει πως ότανΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα έχασαν τις «χώρες-πελάτες» της ΛατινικήςΑμερικής, τότε στράφηκαν στην Ευρώπη, για να αναζητήσουν χώρες-«λευκές-σελίδες», ώστε να οικοδομηθούν τα κράτη - πρότυπα...