Προσφυγές κατά του μνημονίου

Οι πρώτες προσφυγές κατά του Μνημονίου που έχει υπογράψει η κυβέρνηση με την Τρόικα κατατέθηκαν από κοινωνικούς εταίρους και φορείς που αντιτίθενται στις ρυθμίσεις.

Η ΓΣΕΕ με υπόμνημα που κατέθεσε στη Διεθνή Οργάνωση Εργασίας (ILO) ζητά την επείγουσα ενεργοποίηση του τακτικού ελεγκτικού μηχανισμού της εξαιτίας της παραβίασης θεμελιωδών Διεθνών Συμβάσεων Εργασίας από τα νομοθετικά μέτρα...


...της Κυβέρνησης για την εφαρμογή του διεθνούς μηχανισμού δανεισμού της χώρας.

Όπως αναφέρεται στην σχετική ανακοίνωση της Συνομοσπονδίας, κεντρικά ζητήματα της προσφυγής αποτελούν η παράνομη κρατική παρέμβαση με μέτρα μόνιμου χαρακτήρα στο σύστημα συλλογικών διαπραγματεύσεων, η κατάργηση των κατώτατων ορίων προστασίας που επί δεκαετίες διασφαλίζονται από τις Εθνικές Γενικές ΣΣΕ, η απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και οι σοβαρές επιπτώσεις τους στα δικαιώματα των εργαζομένων, οι δραστικές μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις και η ανατροπή των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και προσδοκιών των εργαζομένων.

Το πρωί της Πέμπτης, επίσης, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, Δ. Παξινός, κατάθεσε στο Συμβούλιο της Επικρατείας αίτηση ακύρωσης των υπουργικών αποφάσεων, με τις οποίες ρυθμίζεται η εφαρμογή του Μνημονίου.

Την αίτηση ακύρωσης του μνημονίου, υπογράφουν ο ΔΣΑ, η ΑΔΕΔΥ, η ΠΟΠΣ, η ΕΣΗΕΑ, το ΤΕΕ, η Ομοσπονδία Εργατικών Στελεχών Ελλάδος, το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Επαρχίας Λιβαδειάς, ο Σύνδεσμος Αποφοίτων Αξιωματικών Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων Τάξης 1978, η Λέσχη Αεροπορίας Στρατού και ο Ενιαίος Φορέας Διδασκόντων Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Κρήτης.

Σε κοινή ανακοίνωσή τους τονίζουν πως οι λόγοι της προσφυγής τους αφορούν θέματα τόσο τυπικά όσο και ουσιαστικά.

Όπως αναφέρουν, ο πρώτος λόγος σχετίζεται με την πλημμελή διαδικασία, δυνάμει της οποίας ψηφίστηκε ο νόμος 3845/2010, που αν και κατʼ ουσίαν αποτελεί διεθνή συνθήκη, κατά παράβαση του άρθρου 28 παρ.2 του Συντάγματος δεν ψηφίστηκε από τα 3/5 του συνόλου των Βουλευτών.

Ο δεύτερος λόγος αφορά τη μη νόμιμη εκχώρηση αρμοδιοτήτων του νομοθετικού σώματος στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος δικαιούται να υπογράφει κάθε μνημόνιο, δανειακή σύμβαση και ό,τι κρίνει απαραίτητο για την εκτέλεση του μηχανισμού στήριξης της Ελληνικής Οικονομίας, κατά παράβαση του άρθρου 36 παρ. 2 του Συντάγματος.

Ο τρίτος λόγος είναι η παραβίαση του δικαιώματος της «περιουσίας», στην έννοια της οποίας εμπίπτει τόσο η αμοιβή όσο και η σύνταξη, όπως προστατεύεται από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, τονίζουν οι ανωτέρω φορείς.

Μεταξύ άλλων, στην αίτηση υπογραμμίζεται ότι το δημόσιο συμφέρον θα πρέπει κάθε φορά να αιτιολογείται επαρκώς όταν λαμβάνονται μέτρα, που θίγουν δικαιώματα, που προστατεύονται από το Σύνταγμα και τις Διεθνείς Συμβάσεις. «Η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας συνιστά ανεπίτρεπτη παρέμβαση στην ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά και στην συνδικαλιστική ελευθερία, την στιγμή, μάλιστα, που με την νέα συνθήκη της Λισσαβώνας ενισχύεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο η συλλογική δράση στα εργασιακά θέματα», υπογραμμίζουν οι φορείς.

«Αναγνωρίζοντας, ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών έχει απωλέσει την εμπιστοσύνη της στην λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, καθώς νομοθετική και εκτελεστική εξουσία έχουν εκχωρήσει άνευ όρων όλες τους τις αρμοδιότητες στον Υπουργό Οικονομικών και στην Τροϊκα, απευθυνόμαστε στην μόνη εξουσία, που φαίνεται να αντιστέκεται, τη δικαστική, επιδιώκοντας την αποτελεσματική παρέμβασή της για την προάσπιση των δικαιωμάτων μας που θίγονται», προσθέτουν οι διαμαρτυρόμενες πλευρές στην ανακοίνωσή τους.