Έχουμε Δημοκρατία;

Έχουμε Δημοκρατία όταν το 30% επιβάλει την άποψη του στο υπόλοιπο 70%; Να θυμήσουμε ότι στις τελευταίες εκλογές η αποχή ήταν 29%, η σημερινή κυβέρνηση έλαβε 43% επί των ψηφισάντων, ήτοι 30%επί των εγγεγραμμένων.

Έχουμε Δημοκρατία όταν με το πραγματικό 30% ή έστω με το πλασματικό 43% μία κυβέρνηση αποκτά αυτοδυναμία; Έστω και αυτό το πλασματικό 43% είναι δυνατόν να επιβάλει την γνώμη του στο υπόλοιπο 57%;

Έχουμε Δημοκρατία όταν τα λευκά πάνε υπέρ του πρώτου κόμματος;


Έχουμε Δημοκρατία όταν οι βουλευτές δεν ψηφίζουν κατά συνείδηση όπως επιβάλει το Σύνταγμα αλλά σύμφωνα με την κομματική γραμμή; Ακόμα και αυτό το πλασματικό 43% τι νόημα έχει όταν οι 160 βουλευτές συμπεριφέρονται σαν ένας. Εξαίρεση αποτέλεσε η Σοφία Σακοράφα που διεγράφη αμέσως! Δείτε εδώ την συγκλονιστική της ομιλία στην Βουλή κατά την ψήφιση του Μνημονίου.

Έχουμε Δημοκρατία όταν ο πρωθυπουργός αποφασίζει για θέματα που θα καθορίζουν την ζωή και την μοίρα μας για τα επόμενα χρόνια χωρίς να μας ρωτήσει; Όταν υποθηκεύει την εθνική μας κυριαρχία χωρίς να μας ρωτήσει; Και μάλιστα έχοντας πει τα ακριβώς αντίθετα πριν εκλεγεί.

Έχουμε Δημοκρατία όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει επανειλλημένα δηλώσει σε ΜΜΕ του εξωτερικού ότι χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση αλλά τα εγχώρια ΜΜΕ το αποσιωπούν; Πατήστε εδώ για να δείτε μία εξ αυτών των δηλώσεων.

Έχουμε Δημοκρατία όταν ο πρωθυπουργός χρησιμοποιεί ένα σωρό συμβούλους και μάλιστα ξένης υπηκοότητος οι οποίοι δεν έχουν φυσικά εκλεγεί από εμάς;

Έχουμε Δημοκρατία όταν δεν γίνεται ποτέ δημοψήφισμα;

Έχουμε Δημοκρατία όταν ο πρωθυπουργός λέει ότι τις περιφερειακές εκλογές θα πρέπει να τις δούμε ως δημοψήφισμα για τον Καλλικράτη; Γιατί δεν κάνει δημοψήφισμα;

Έχουμε Δημοκρατία όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως λέει ότι τις περιφερειακές εκλογές πρέπει να τις δούμε ως δημοψήφισμα για το Μνημόνιο; Γιατί δεν προκαλεί δημοψήφισμα;

Έχουμε Δημοκρατία όταν οι ελεγχτές και οι ελεγχόμενοι είναι οι ίδιοι; Πώς γίνεται οι βουλευτές μέσω εξεταστικών να εξετάζουν τους συναδέλφους τους; Πώς γίνεται οι βουλευτές που συμμετέχουν στις εξεταστικές να πληρώνονται αδρά για αυτό; Δεν είναι μέσα στις αρμοδιότητες τους;

Έχουμε Δημοκρατία όταν οι βουλευτές δηλώνoυν στις φορολογικές τους δηλώσεις πολλαπλά ακίνητα και υπέρογκες καταθέσεις ενώ παράλληλα δηλώνουν πενιχρά εισοδήματα; Έχουμε Δημοκρατία όταν δεν ερωτούνται πώς τα απέκτησαν όλα αυτά;

Έχουμε Δημοκρατία όταν όλα τα ΜΜΕ υποστηρίζουν κάθε φορά το κόμμα που τους εξυπηρετεί;

Έχουμε Δημοκρατία όταν και οι 4 εξουσίες Νομοθετική-Εκτελεστική-Δικαστική-ΜΜΕ ελέγχονται από την εκάστοτε κυβέρνηση;

Έχουμε Δημοκρατία όταν οι πολιτικοί χαίρουν ποινικής ασυλίας;

Έχουμε Δημοκρατία όταν δεν υπάρχει ισονομία; Όταν απέναντι στον νόμο οι πολιτικοί και οι πολίτες δεν είναι ίσοι;

Έχουμε Δημοκρατία όταν ο πρωθυπουργός δηλώνει ότι εάν η Δικαιοσύνη εκδόσει απόφαση ότι η υπογραφή του Μνημονίου είναι αντισυνταγματική αυτός δεν θα τη λάβει υπ' όψιν;

Έχουμε Δημοκρατία όταν σε κάθε εκλογές οι επιλογές μας είναι περιορισμένες στα δύο κόμματα εξουσίας συν 3 κόμματα που μας επιβάλει το σύστημα;

Έχουμε Δημοκρατία όταν το σύνταγμα συνεχώς καταστρατηγείται;

Έχουμε Δημοκρατία όταν οι απεργίες κηρύσονται παράνομες και τα ΜΜΕ στρέφουν τον κόσμο εναντίον των απεργών;

Έχουμε Δημοκρατία όταν οι πολιτικοί διαβάλουν και πολεμούν λυσσωδώς την γλώσσα μας και την ιστορία μας;

Έχουμε Δημοκρατία ή μήπως κομματική δικτατορία;

Στα χρόνια της μεταπολίτευσης έχουμε ακούσει πάρα πολλά κλισέ και συνθήματα από τους ‘εθνοπατέρες’ μας. Ένα από αυτά που παίχτηκε πολύ είναι το παρακάτω:

'Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα'.

Το Μνημόνιο όμως δεν μας το παρουσιάσαν ως την μοναδική μας επιλογή για την έξοδο από την κρίση; Δεν μας έβαλαν το πιστόλι στον κρόταφο λέγοντας ή Μνημόνιο ή φτώχευση;

Άρα αν θεωρήσουμε την έκφραση 'Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα' σωστή, τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Ή δεν έχουμε Δημοκρατία ή η υπογραφή του Μνημονίου δεν ήταν η μοναδική μας επιλογή.

Γιατί δεν μας απαντούν οι γελοίοι που μας κυβερνούν; Τι ισχύει τελικά; Δεν έχουμε Δημοκρατία ή το μνημόνιο δεν ήταν η μοναδική μας επιλογή; Μα ότι και να πουν θα φανεί η γελοιότητα τους και η προδοσία τους.

Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι ισχύουν και τα δύο: Και ΔΕΝ έχουμε Δημοκρατία και η υπογραφή του Μνημονίου ΔΕΝ ήταν η μοναδική μας επιλογή.

Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε ότι ζούμε σε μία κομματική δικτατορία. Η διαφορά με τις αυθεντικές δικτατορίες είναι ότι μέσω των στημένων εκλογών η δικτατορία που έχουμε νομιμοποιείται. Με την έννοια αυτή η σημερινή δικτατορία είναι χειρότερη από την χούντα γιατί απλά δεν μας δίνεται το 'δικαίωμα' μίας επανάστασης. Πώς να επαναστήσεις ενάντια σε μία 'Δημοκρατία'; Ο εχθρός είναι αόρατος γιατί όλο το σύστημα (Πολιτικοί και ΜΜΕ) μας κρατάει κοιμισμένους προσπαθώντας να μας πείσει ότι έχουμε Δημοκρατία.

Μας περνάνε συνέχεια το παραμύθι ότι μέσω των θεσμών και των νομίμων διαδικασιών μπορούμε αν θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα αλλά στην ουσία κάτι τέτοιο είναι αδύνατον γιατί το παιχνίδι είναι σικέ. Αυτοί κρατούν το καρπούζι, αυτοί και το μαχαίρι.

Νομίζουμε ότι έχουμε Δημοκρατία γιατί μπορούμε στις μεταξύ μας παρέες να λέμε ότι θέλουμε. Μπορούμε να φωνάζουμε, μπορούμε να διαμαρτυρόμαστε, μπορούμε τέλος τέλος να βρίζουμε. Στην χούντα κάτι τέτοιο ήταν αδύνατον. Η ουσία όμως είναι ότι και στην χούντα και στην κομματική δικτατορία της μεταπολίτευσης οι αποφάσεις λαμβάνονται ερήμην ημών. Άλλοι αποφασίζουν για τις τύχες μας και εμείς απλώς είμαστε παρατηρητές και δέκτες των συνεπειών. Άλλοι ξεπουλάνε την χώρα μας και εμείς καλούμαστε κάθε φορά να πληρώσουμε το μάρμαρο. Στο όνομα της Δημοκρατίας!

Τόσο γελοίοι είναι αυτοί που μας κυβερνούν! Τόσο υποκριτές, τόσο λίγοι, τόσο πουλημένοι. Να θυμηθούμε ότι επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή στην Ελλάδα εν αντιθέσει με τις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης ΔΕΝ έγινε ποτέ δημοψήφισμα σχετικά με το Ευρωπαικό Σύνταγμα. Ο λόγος, σύμφωνα πάντα με τον τότε Πρωθυπουργό ήταν ότι είμαστε ανώριμοι για να κρίνουμε το συγκεκριμένο θέμα!!! Όταν όμως έρχονται εκλογές είμαστε ώριμοι για τους ψηφίζουμε!!!

Αντίστοιχα σε ένα θέμα τόσο σημαντικό που υποθηκεύει τη ζωή μας καθώς και των παιδιών μας όπως είναι το Μνημόνιο δεν ερωτηθήκαμε ποτέ. Αποφάσισε και διέταξε ο Γιωργάκης! Πόσο ηλίθιους μας θεωρούν!!!

Για αυτό το σύνθημα που ακούγεται όλο και περισσότερο 'Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή' εκφράζει την απόλυτη αλήθεια. Γι αυτό άλλωστε όλοι οι πολιτικοί και όλα τα ΜΜΕ το καταδικάζουν...

Πρέπει να καταλάβουμε ότι μόνο μία αληθινή επανάσταση ακομμάτιστη είναι η λύση που μας έχει απομείνει. Μια επανάσταση που θα οδηγήσει σε μία αναθεώρηση του συντάγματος με βασικό μέλημα της την εγκαθίδρυση της ΑΜΕΣΗΣ δημοκρατίας. Οι τρόποι υπάρχουν. Το μόνο που λείπει είναι η θέληση.

Διαβάστε περισσότερα...

Αφιερωμένο στους 300 που τρώνε με χρυσά κουτάλια

Το 1982 δούλευα σε μεγάλη βιομηχανική αμερικανική εταιρεία στην Νέα Υόρκη. Η ύφεση άρχιζε και στο διοικητικό συμβούλιο γινόταν η συζήτηση για πόσο κόσμο θα απολύσουμε... Ήμουν υπεύθυνος για το σχέδιο κερδοφορίας και είχα μαζέψει όλες τις προτάσεις από 42 χώρες. Όλοι είχαν προτείνει περικοπές προσωπικού - 15.000 παγκοσμίως.

Ο κάθε αντιπρόεδρος έκανε τις προτάσεις του.
Ο πρόεδρός μας δεν μιλούσε.
Κοιτάζαμε όλοι ο ένας τον άλλον και δεν είχαμε ιδέα γιατί ήταν αμίλητος.


Όταν τελειώσαμε, ξαφνικά ο πρόεδρος ζήτησε την άδεια να μιλήσει. Ο λόγος του έχει μείνει αποτυπωμένος στο μυαλό όλων που ήμασταν εκεί, και αν και έχουν περάσει 28 χρόνια, τον θυμάμαι λες και ήταν χθες. Θα τον αναπαράγω όσο πιο σωστά μπορώ, γιατί οι αξίες που περιέχει είναι αθάνατες και μπορούν να φανούν χρήσιμες σε αυτό που θα ζήσουμε σύντομα.
-Ο καθαριστής όταν περνά την πόρτα τού εργοστασίου είναι σύζυγος, πατέρας παιδιών, που πάει στο σπίτι που χρωστάει, και κοιτάζει με υπερηφάνεια αυτά που δημιούργησε, και, αν και λίγα, του είναι αρκετά.
Αποφασίζουμε σήμερα να τον διώξουμε. Να χάσει την δουλεία του, να πάει σπίτι άνεργος με μια επιταγή δυο μηνών. Τι θα πει στα παιδιά του..., τι θα πει στην γυναίκα του, πώς να τους εξηγήσει ότι από αύριο χάνει την αξιοπρέπειά του.
Και αν σε τρεις μήνες δεν έχει βρει δουλειά, θα χάσει το σπίτι του και ίσως την γυναίκα του. Δεν μπορώ να βάλω την υπογραφή μου σε ένα σχέδιο που καταδικάζει την ζωή και την ύπαρξη τόσων ανθρώπων.
Αλλά την ιδία στιγμή έχω και υποχρέωση στους μετόχους μου που μου εμπιστεύτηκαν τις οικονομίες του και εάν δεν κάνω κάτι, τα συνταξιοδοτικά ταμεία δεν θα έχουν λεφτά για τις συντάξεις.
Οι απολύσεις που όλοι μου προτείνετε μειώνουν τα ετήσια έξοδα κατά $135 000 000.
Έκανα ένα απλό υπολογισμό και προτείνω το εξής σχέδιο
Ελάττωση του μισθού μου - 75%
Ελάττωση μισθού όλων των αντιπρόεδρων - 50%
Ελάττωση γενικών διευθυντών - 40%
ΚΤΛ
Καμία απόλυση.
Θέλω τους αριθμούς σε μια ώρα.
Σηκώθηκε και έφυγε, και όπως έφευγε είπε με ένα ειρωνικό χαμόγελο:
-Κρίμα που φέτος θα παίξετε Γκολφ μονό τρεις φόρες αντί για έξι, παιδιά.
Περάσαμε τη θύελλα χωρίς να διώξουμε άτομο και σε τρία χρόνια η άξια της μετοχής ήταν $147 από $7.5 το 1980 πριν αρχίσει η κρίση.
Α, ναι! Είχαμε και 27 διπλώματα ευρεσιτεχνίας από απλούς εργάτες σ ' αυτό το διάστημα. Δεν χρειάζεται να πω ότι ο κόσμος έπινε νερό στο όνομα του.
Το 1992 στο τραπέζι που του κάναμε για την συνταξιοδότησή του -και είχαμε έρθει από όλο τον κόσμο, αν και δουλεύαμε σε άλλες εταιρείες - τον ρωτήσαμε να απαντήσει στον αποχαιρετιστήριο λόγο του, γιατί διάλεξε να κάνει αυτό που έκανε. Όπως το θυμάμαι η απάντηση ήταν:
-Ακούστε, μπορεί να είχε και συναισθηματικές ρίζες η απόφαση αυτή. Αλλά δεν χωρούν συναισθήματα σε τέτοιες αποφάσεις. Απλώς βρήκα μια λύση που απαντούσε και στη λογική και στο συναίσθημα . Ήμαστε σε 42 χώρες από τις οποίες οι 38 είναι φτωχές. Θα κατέστρεφα ολόκληρες μικρές κοινωνίες διότι όπως ξέρετε τα εργοστάσια μας είναι σε κωμοπόλεις. Εάν το έκανα όπως μου είχατε προτείνει είναι αυτονόητο ότι θα έφερνα ανθρώπους στην απελπισία.
Και κανείς μα κανείς ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ένας απελπισμένος άνθρωπος . Η πιθανότητα να ΕΚΑΙΓΑΝ το εργοστάσιο ήταν μεγάλη.
Ενώ εσείς που ήσασταν διπλά μου και όλο το μισθό να σας έπαιρνα, δε θα καίγατε τίποτα, γιατί πιστεύετε ότι είστε μέσα στο ΣΥΣΤΗΜΑ και άνθρωποι που αισθάνονται κομμάτι τού συστήματος δεν κάνουν επαναστάσεις.
Να θυμάστε ότι η πραγματική καταστροφή έρχεται όταν ο κόσμος αισθάνεται αποκλεισμένος από το σύστημα, νιώθει αδικία και δεν έχει καμία ελπίδα. Τότε είναι έτοιμος για όλα..., και εργοστάσια καίει.»
Γιατί το έγραψα;
Βλέπω όλους τους "ειδικούς" να βγαίνουν σε τηλεόραση / ράδιο και να μιλούν
για διαρθρωτικές αλλαγές (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ),
ανάγκη για αλλαγή νοοτροπίας (ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ)
Όλα αυτά χωρίς ίχνος συμπόνοιας και λογικής σκέψης το όποιο μπορεί να είναι το αποτέλεσμα. Ζουν με την φαντασίωση ότι ΑΥΤΟΙ δεν χρειάζεται να αλλάξουν.
Νομίζουν ότι η ΚΡΙΣΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ άλλη μια ΕΥΚΑΙΡΙΑ (σας θυμίζει κάτι αυτό;) να γεμίσουν περισσότερο τις τσέπες τους.
Λοιπόν νάνοι της νοημοσύνης έγραψα το άρθρο αυτό για να ξέρετε πως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι, που είναι πραγματικά σκεφτόμενοι.
Έτσι δε θα έχετε καμία δικαιολογία ότι δεν ξέρατε όταν όμορφα «εργοστάσια» αρχίζουν να καίγονται όμορφα. ΠΑΝΤΟΥ.

ΥΓ. ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΣΟΥ ΘΥΜΙΖΟΥΝ ΜΕ ΛΥΠΗ ΚΑΙ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΜΑΣ;

Πηγή:http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/09/blog-post_2870.html#more
Διαβάστε περισσότερα...

Αφιερωμένο στους 300 πουλημένους της βουλής

Διαβάστε περισσότερα...

Άλλη μία απάτη των κομμάτων και των ΜΜΕ!

Πόσο ηλίθιους πια μας θεωρούν; Για πόσο ακόμα θα μας κάνουν πλύση εγκεφάλου; Για πόσο ακόμα θα μας παρουσιάζουν τα γεγονότα όπως αυτοί θέλουν; Για πόσο ακόμα θα κατασκευάζουν ειδήσεις και θα κάνουν το άσπρο μαύρο εξυπηρετώντας το σαθρό κομματικό κατεστημένο το οποίο είναι φερέφωνο των εγχωρίων και διεθνών οικονομικών συμφερόντων;

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ζούμε υπό το καθεστώς κατοχής. Η Δημοκρατία έχει καταλυθεί προ πολλού. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν αρκεί να αντισταθούμε με τα 'νόμιμα' εργαλεία που σου παρέχει μία Δημοκρατία: δηλαδή με απεργίες ή πορείες. Ο λόγος είναι απλός: Γιατί δεν έχουμε Δημοκρατία! Οταν έχεις χούντα ή όταν έχεις ξένη κατοχή πώς θα την ανατρέψεις; Με απλές απεργίες και μετά επιστροφή στην καθημερινότητα; Αυτά είναι αστεία πράγματα.

Πρέπει λοιπόν η αντίδραση να είναι πιο δυναμική, πιο ακραία, πιο επαναστατική. Πρέπει όλοι να κατεβούμε στους δρόμους και να τους αποκλείσουμε μέχρι να πέσει η χούντα των κομμάτων και των ΜΜΕ! Πρέπει να συμπαρασταθούμε στον ΜΟΝΑΧΙΚΟ αγώνα των οδηγών φορτηγών γιατί έχουμε να κάνουμε με απολυταρχικό σύστημα και γιατί απλούστα έρχεται και η σειρά μας!

Αντί λοιπόν να αφορίζουμε (όσοι το κάνουν) τους οδηγούς φορτηγών που κλείνουν το δρόμο θα πρέπει να κατηγορούμε τους εαυτούς μας που δεν κάνουμε το ίδιο! Η ηλίθια καραμέλα των ΜΜΕ που επαναλαμβάνεται κάθε μέρα ότι οι φορτηγατζήδες εμποδίζουν τους υπόλοιπους φιλήσυχους Έλληνες πολίτες να πάνε στην δουλειά τους πρέπει επιτέλους να σταματήσει! Να πάμε στην δουλειά μας γιατί; Για να περιμένουμε να έρθει και η δική μας σειρά μας όπου θα καταπατηθούν τα δικαιώματα μας; Και τότε τι θα κάνουμε; Θα κλαίμε την μοίρα μας και δεν θα κάνουμε τίποτα ώστε να πάνε οι υπόλοιποι φιλήσυχοι Έλληνες πολίτες στην δουλειά τους;

Φιλήσυχοι γι αυτούς σημαίνει πρόβατα! Τα ΜΜΕ κάνουν ότι μπορούν για να μας διαιρούν, να μας κοιμίζουν ώστε να διαιωνίζεται η παρούσα κατάσταση.

Διαβάστε το παρακάτω συγκλονιστικό άρθρο όπου φαίνεται ότι δεν υπάρχει ΚΑΜΙΑ κοινοτική οδηγία για την απελευθέρωση των οδικών μεταφορών! Φυσικά αυτήν την πληροφορία δεν θα την ακούσετε από κανένα ΜΜΕ! Είπαμε τα ΜΜΕ ενδιαφέρονται να πηγαίνουμε όλοι στην δουλειά μας! Με την Ελλάδα θα ασχοληθούμε τώρα;


Θα προσπαθήσω να περιγράψω μια από τις πιο περίεργες πτυχές του ανοίγματος της αγοράς οδικών εμπορευματικών μεταφορών, του κατά πόσον είναι επιταγή της ΕΕ από το 1992 (Συνθήκη Maastricht), το 2006 (DIRECTIVE 2006/123/EC) ή το 2007 (Συνθήκη της Λισσαβόνας.

Το κύριο νομικό κείμενο που περιγράφει το άνοιγμα των αγορών είναι η Οδηγία Bolkenstein. Σύμφωνα με την ΕΕ (DIRECTIVE 2006/123/EC OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL of 12 December 2006 on services in the internal market) έχει υιοθετηθεί η απελευθέρωση των αγορών σε όλες τις χώρες της ΕΕ. Σκοπός είναι τόσο η εξομάλυνση – άμβλυνση των ανισοτήτων όσο και η βελτίωση / αύξηση του παραγόμενου προϊόντος (σε όρους μονάδων ΑΕΠ). Παρ’ όλα αυτά όμως υπάρχουν τομείς που εξαιρούνται για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Πιο συγκεκριμένα στο σημείο 17 του σκεπτικού διαβάζουμε:

«However, certain services of general economic interest, such as those that may exist in the field of transport, are excluded from the scope of this Directive and certain other services of general economic interest, for example, those that may exist in the area of postal services, are the subject of a derogation from the provision on the freedom to provide services set out in this Directive.» (Ωστόσο, ορισμένες υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, όπως αυτές που μπορεί να υπάρχουν στον τομέα των μεταφορών, αποκλείονται από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας οδηγίας και για ορισμένες άλλες υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος, όπως για παράδειγμα, εκείνες που μπορεί να υπάρχουν στον τομέα των ταχυδρομικών υπηρεσιών, αποτελούν αντικείμενο παρέκκλισης από τη διάταξη περί ελεύθερης παροχής υπηρεσιών που καθορίζονται στην παρούσα οδηγία).
Ενώ παρακάτω στο κείμενο της Οδηγίας, και πιο συγκεκριμένα στο Άρθρο2 διαβάζουμε:
«§2. This Directive shall not apply to the following activities: […] (d) services in the field of transport, including port services, falling within the scope of Title V of the Treaty»
«Η παρούσα οδηγία δεν εφαρμόζεται στις ακόλουθες δραστηριότητες: [...] (δ) υπηρεσίες στον τομέα των μεταφορών, συμπεριλαμβανομένων των λιμενικών υπηρεσιών, που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του Μέρους V της Συνθήκης»

Βλέπουμε σαφέστατα ότι ο νομοθέτης, αναγνωρίζοντας την ιδιαίτερη κατάσταση και τα χαρακτηριστικά του τομέα των μεταφορών, έχει σαφώς αποκλείσει το άνοιγμα των μεταφορών εν γένει αλλά και ειδικά με σκοπό να προστατεύσει το δημόσιο συμφέρον.

Ένα άλλο θέμα που πρέπει να παρουσιαστεί είναι ο χαρακτήρας του ίδιου του ανοίγματος των αγορών. Η παραπάνω οδηγία δεν επιβάλει άνοιγμα αγορών σε τρίτες χώρες αλλά το πνεύμα της είναι η ισονομία των πολιτών της ΕΕ. Με άλλα λόγια όταν ένας Ισπανός έρθει στην Ελλάδα να μπορεί να ανοίξει εταιρεία με τον ίδιο τρόπο που ανοίγει ο Έλληνας. Με το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο αυτό έχει ήδη γίνει και μπορούν όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες να ανοίξουν εταιρεία μεταφορών στην Ελλάδα με τον ίδιο τρόπο που την ανοίγουν και οι Έλληνες. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι μπορούν ο οποιοσδήποτε που δεν έχει τα τυπικά ή ουσιαστικά προσόντα να ανοίξει μια εταιρεία.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η Ε.Ε. πλέον προωθεί την δραστική μείωση του κλάδου των οδικών μεταφορών. Πιο συγκεκριμένα στο πρόσφατο κείμενο του Logistics Action Plan 2008 (η Λευκή Βίβλος των Μεταφορών), η ΕΕ προτείνει στα κράτη μέλη να λάβουν μέτρα για την μείωση τόσο των διακινούμενων τονο-χιλιομέτρων (ένας άλλος δείκτης του τζίρου των εταιρειών μεταφορών) όσο και ακόμη «σκληρά» μέτρα περιορισμού των οχημάτων που κυκλοφορούν στους δρόμους.
Παρ’ όλ΄ αυτά είναι γνωστό ότι η απελευθέρωση μιας αγοράς, ειδικά σε περιόδους κρίσης και ανεργίας θα οδηγήσει στην αθρόα προσέλευση υποψηφίων επιχειρηματιών και άρα αύξηση των οχημάτων.
Και τέλος, για να αντιληφθούμε πλήρως ποιες εταιρείες ή και βιομηχανίες θα έχουν την μεγαλύτερη ωφέλεια από το άνοιγμα των οδικών εμπορευματικών μεταφορών στην Ελλάδα, η εμπειρία (ακαδημαϊκή και επιχειρηματική) δείχνει ότι εταιρείες που προσπαθούν να καθετοποιήσουν την αγορά έχουν συμφέρον να αποκτήσουν σημαντικό ρόλο στην τελική διανομή των προϊόντων τους. Ενδεικτικά αναφέρονται βιομηχανίες στους κλάδους:
• Πετρελαιοειδών
• Γάλακτος
• Εφημερίδες
• Courier και ταχυδρομεία
Οι εταιρείες στους παραπάνω κλάδους θα μπορούσαν να αποκομίσουν την μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια (κέρδος) αν διαθέτουν ιδιοκτησία σε όλη την εφοδιαστική αλυσίδα και μπορούν να επιβάλουν τιμές μονοπωλιακής η ολιγοπωλιακής αγοράς.
Πηγή:http://olympia.gr/2010/09/25/o-%ce%bc%cf%8d%ce%b8%ce%bf%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%cf%80%ce%b1%ce%af%cf%84%ce%b7%cf%83%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%af%ce%b3%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%bf%cf%82-%cf%84%cf%89%ce%bd-%ce%bf%ce%b4/#more-31430

Διαβάστε περισσότερα...

Υπέρ του μνημονίου είναι ΟΛΑ τα κόμματα!

Κάντε εδώ και δείτε το συγκλονιστικό βίντεο σχετικά με το μνημόνιο! Ο καθηγητής Πανεπιστημίου κ. Νότης Μαριάς παραθέτει αδιάσειστα στοιχεία για την προδοσία εις βάρος όλων ημών! Και ποιο είναι το μέγιστο σκάνδαλο: Η σύμβαση δεν έχει έρθει ακόμα στην Βουλή για επικύρωση!!! Από τη Βουλή έχει ψηφιστεί ΜΟΝΟ το μνημόνιο, δηλαδή το να δεχτούμε το δάνειο, αλλά ΕΚΚΡΕΜΕΙ η επικύρωση του, δηλαδή οι όροι αποδοχής του!!!

Συνεπώς προδοτική στάση δεν έχει μόνο η κυβέρνηση αλλά ΟΛΑ τα κόμματα. Κανένα κόμμα δεν ζητάει να έρθει το μνημόνιο προς επικύρωση γιατί απλούστατα τότε θα αποκαλυφθεί ότι όλα τα κόμματα είναι υπέρ του μνημονίου!!! Το τι κουτόχορτο μας ταΐζουν είναι απίστευτο!!!

ΝΔ, ΚΚΕ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ το μόνο που έχουν να κάνουν αν ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ με το μνημόνιο είναι απλά να ζητήσουν να έρθει στην Βουλή για κύρωση. Δεν το κάνει όμως κανένα κόμμα!

Τέτοιο ξεβράκωμα δεν έχει ξαναγίνει! Μία ακόμα απόδειξη ότι όλο το κομματικό σύστημα είναι σαθρό. Μία ακόμη απόδειξη του θεάτρου που παίζουν όλα τα κόμματα αφού στην ουσία όλα τα κόμματα θέλουν με νύχια και με δόντια την διατήρηση του σημερινού κατεστημένου!


Διαβάστε περισσότερα...

Σώστε την Σαλαμίνα!

Ο Περιβαλλοντικός Όμιλος Σαλαμίνας έχει ξεκινήσει τη συλλογή υπογραφών για την ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου και του φυσικού περιβάλλοντος της Κυνόσουρας Σαλαμίνας (όπου έγινε η Ναυμαχία της Σαλαμίνας), ενός μικρού κομματιού γης με παγκόσμια ιστορία.
Μπές κι εσύ στο ακόλουθο site http://sites.google.com/site/perivos/sylloge-ypographon-giaten-kynosoura και υπέγραψε, αρκεί να είσαι ...πάνω από 16 ετών! Ήδη έχουν συγκεντρωθεί πάνω απο 6000 υπογραφές.

Η σημερινή κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, συνεχίζει να απαξιώνει την ιστορία μας. Η Σαλαμίνα όπου έγινε η μεγαλύτερη ναυμαχία της παγκόσμιας ιστορίας για αυτά τα ανθρωποειδή που μας κυβερνούν είναι ισάξια μίας χωματερής. Και έχουν το θράσος να μας ζητούν θυσίες για να σώσουμε την πατρίδα! Οι ψεύτες, εθνομηδενιστές και δοσίλογοι!

Ας τους εμποδίσουμε!



Διαβάστε περισσότερα...

Ή αυτοί ή εμείς!

Βγάζω το καπέλο στους φορτηγατζήδες που δείνουν τον αγώνα τους μέχρι τελικής πτώσεως. Δεν καταλαβαίνουν τίποτα! Ούτε από την λάσπη των ΜΜΕ, ούτε από τις απειλές της κυβερνήσεως ούτε από την πλήρη εγκατάλειψη από όλα τα κόμματα.

Μόνοι τους και όλοι τους!

Ο αγώνας τους είναι αγνός και αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι οι κινητοποιήσεις τους είναι συνεχόμενες. Δεν είναι αυτές οι δήθεν, οι θεατρικές των συνδικάτων και του ΠΑΜΕ που θυμίζουν περισσότερο παράσταση παρά αγώνα. Έτσι μόνο πέφτει μία κυβέρνηση προδοτική, μόνο όταν ο αγώνας δεν σταματάει, όταν είναι μέχρι τελικής πτώσεως.


Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι συνδικαλιστές και οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ και των παρόμοιων οργανώσεων. Τότε γιατί δεν το κάνουν θα μου πείτε; Τι κάνει νιαου νιαου στα κεραμμύδια... Σιγά μην θέλουν αυτοί να πέσει το κατεστημένο! Έχουν και αυτοί θέση σε αυτό και μάλιστα πολύ ακριβοπληρωμένη!

Τα ΜΜΕ όλη την ημέρα βγάζουν την χωλή πάνω στους οδηγούς φορτηγών λέγοντας επιχειρήματα τόσο γελοία με αποτέλεσμα να γελοιοποιούνται αυτοί οι ίδιοι οι δημοσιογραφίσκοι που τα λένε! Ωρύονται ότι υπάρχουν φορτηγατζήδες που έχουν 30, 40 50και βάλες άδειες και ότι αυτοί αποτελούν την μαφία στον χώρο των μεταφορών που αρνείται το νέο νομοσχέδιο. Βρε γελοία ανθρωπάκια, βρε σιχαμένα παπαγαλάκια οι χιλιάδες των οδηγών που δίνουν τόσες ημέρες τον αγώνα κατά της κυβέρνησης του μνημονίου έχουν 40 και 50 άδειες;

Βρε γλυφτράκια του συστήματος, επειδή κάποιοι μετρημένοι στα δάχτυλα έχουν όντως πολλές άδειες και ίσως αποτελούν τα καρτέλ όπως λέτε, είναι αυτός λόγος για να οδηγηθούν στην καταστροφή χιλιάδες οικογένειες; Και στο κάτω κάτω δείξτε μας έναν επαγγελματικό χώρο όπου όλα είναι αγγελικά πλασμένα. Παντού υπάρχουν τα λαμόγια, αλλά αυτός δεν είναι λόγος για να διαλύσεις το 90% σωστών επαγγελματιών και ανθρώπων του μεροκάματου!

Και αν σας νοιάζουν τόσο τα καρτέλ, δεν γνωρίζετε ότι με το που θα γίνει απελευθέρωση του επαγγέλματος, τα ξένα καρτέλ θα κατακλύσουν την αγορά;

Φυσικά και το γνωρίζετε και φυσικά αυτός είναι ο στόχος σας. Να παραδοθεί σε ξένα χέρια ένα από τα τελευταία προπύγια εμπορικής εκμετάλευσης που ανήκει σε ντόπια χέρια. Αυτό επιτάσει η δοσίλογη κυβέρνηση του μνημονίου, αυτό υπερασπίζεστε κι εσείς με όλες σας τις δυνάμεις. Εφιάλτες!

Πουλήσαμε τα λιμάνια, πουλήσαμε τα αεροδρόμια, πουλήσαμε τον ΟΣΕ, το μόνο που μένει είναι να πουληθούν και οι οδικές μεταφορές στα ξένα καρτέλ. Ε αυτό θέλετε και είναι τόσο προφανές!

Το δρόμο σε όλους εμάς τον έδειξαν οι φορτηγατζήδες. Μπορεί όντως καθημερινά να δυσκολευόμαστε να πάμε στις δουλειές μας, αλλά πρέπει κάποια στιγμή να σκεφτούμε ότι δεν γίνεται πια να κοιτάει ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ και ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ!

Δεν γίνεται να μας νοιάζει μόνο να βγάλουμε κάποια λεφτά αδιαφορώντας για τα υπόλοιπα; Πότε θα καταλάβουμε ότι όσοι από εμάς δεν έχουν ακόμα πληγοί σοβαρά από την κυβέρνηση των δοσίλογων του μνημονίου, σύντομα θα έρθει και η σειρά μας;

Δεν γίνεται να χωριζόμαστε σε ομάδες επαγγελματιών και να ξεσηκωνόμαστε μόνο όταν πειράζουν την ομάδα στην οποία ανήκουμε. Πρέπει επιτέλους να ενωθούμε! Χωρίς επαγγελματικές ταμπέλες, χωρίς κομματικές ταμπέλες! Απλά ως Έλληνες πολίτες!

Η οδηγοί ανάψαν την σπίθα, το μόνο που μένει είναι να δυναμώσουμε όλοι μαζί την φλόγα και να κάψουμε μία και καλή τα παράσιτα που μας κυβερνούν.

Διάβασα σε ένα blog μία πολύ καλή ιδέα. Να δώσει ο Θεοδωράκης συναυλία μπροστά στην Βουλή! Να μαζευτούμε εκατομμύρια κόσμου και να τραγουδάμε και να φωνάζουμε μέχρι οι ποντικοί που βρίσκονται στην Βουλή να σηκωθούν να φύγουν! Να κάτσουμε όσες μέρες χρειαστεί μέχρι επιτέλους να αποτινάξουμε τον ζυγό που μας έχουν επιβάλει οι 'εθνοπατέρες' μας! Γιατί να ξέρετε, κάθε δόση που παίρνουμε βάσει του μνημονίου τόσο πιο βαθιά σκάβουμε το λάκο μας!

Δεν είναι δύσκολο, το μόνο που πρέπει να γίνει είναι η αρχή!

Ή αυτοί ή εμείς!

Διαβάστε περισσότερα...

ΓΑΠ ο εκλεκτός!

To διεθνές τραπεζικό κατεστημένο τον Γιωργάκη ήθελε για πρωθυπουργό της Ελλάδος.
Τον Γιωργάκη ήθελε για πρωθυπουργό, όταν θα μεθόδευαν την καταστροφή της Ελλάδος. Είναι καθαρή ευθύνη του Γιωργάκη η κρίση στη δανειακή μας ικανότητα και άρα εξαιτίας του Γιωργάκη σερνόμαστε στο ΔΝΤ.


Αυτό είναι το δεδομένο. Το ΔΝΤ το έφεραν συγκεκριμένοι άνθρωποι με συγκεκριμένες ενέργειες. Ό,τι και να έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν ήταν αυτές που μας οδήγησαν στο ΔΝΤ. Με όλα τους τα εγκλήματα δεν είχε υπάρξει πρόβλημα δανεισμού, εφόσον ποτέ δεν γίναμε χειρότεροι από πολλούς άλλους. Τα εγκλήματά τους έφταναν μέχρι του σημείου να κάνουν μια πλούσια Ελλάδα να φαίνεται χειρότερη ακόμα και από τις κατεστραμμένες Ιρλανδίες και τις Πορτογαλίες.

Όμως, για όσο διάστημα υπήρχαν αυτές οι χώρες και κατόρθωναν και δανείζονταν, η Ελλάδα δεν θα είχε το παραμικρό πρόβλημα. Ακόμα και υπό τη διακυβέρνηση του γνωστού κοιλιόδουλου "τυροπιτά" με το playstation δανειζόμασταν πολύ εύκολα …με μόνον 1% πάνω από τη Γερμανία. Στο ΔΝΤ οδηγηθήκαμε από προδοσία και απλά σήμερα βλέπουμε τον τελευταίο προδότη να προσπαθεί να σωθεί. Βλέπουμε τον Εβραίο Giorgo ν' αναζητά συνενόχους.

Η απόδειξη αυτού που λέμε είναι η εξής: Στις 5-10-2009 —την επομένη της εκλογικής νίκης του ΠΑΣΟΚ— και στις 22-10-2009 (με αριθμούς πρωτοκόλλου 690 και 691 αντίστοιχα), η Τράπεζα της Ελλάδος προέβη σε αλλαγή του κανονισμού του συστήματος διακανονισμού πωλήσεων των τίτλων του Ελληνικού Δημοσίου, επιτρέποντας διακανονισμό από 3 σε 10 ημέρες μετά την πώληση. Κάποιοι, δηλαδή, περίμεναν τη "νίκη" του Εβραίου, για να ξεκινήσουν τη διαδικασία, που θα "επιβεβαίωνε" το στοίχημά τους για χρεοκοπία της Ελλάδας.

Ο δικός τους άνθρωπος "νίκησε" —εξαιτίας τους— στις εκλογές και ως αντάλλαγμα τους εξυπηρέτησε. Τους βοήθησε εκ των "έσω" στο "ροκάνισμα" των ελληνικών αξιών και άρα στην έκρηξη των spreads. Αυτό το ροκάνισμα ήταν υπεύθυνο για την εμφάνιση του ΔΝΤ στη χώρα μας. Κάποιοι —και μάλιστα χωρίς χρήματα— έπαιξαν παιχνίδια εις βάρος των ελληνικών ομολόγων. Τα "σκότωναν" τζάμπα, για να τα υποβαθμίσουν και στη συνέχεια τα αγόραζαν επίσης τζάμπα, βγάζοντας τεράστια κέρδη. Οι αγοραπωλησίες ήταν χωρίς χρήματα, αλλά τα κέρδη ήταν πραγματικά χρήματα. Αυτά ήταν τα κέρδη των προδοτών και των χαφιέδων. Όλα αυτά δεν μπορούσαν να γίνουν χωρίς "άνωθεν" προστασία και καθοδήγηση.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που όλα αυτά ξεκίνησαν επί πρωθυπουργίας του Εβραίου; Κατάλαβε, γιατί αυτός ο "Έλληνας" πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον Εβραίο διευθύνοντα σύμβουλο της Goldman Sachs ελάχιστες ημέρες μετά τη "νίκη" του; Είναι φανερό ότι σ' εκείνη την κρυφή συνάντηση στο "Πεντελικόν" οδηγίες "πλεύσης" πήρε. Οδηγίες από τα "αφεντικά", τα οποία ελάχιστες ημέρες μετά το ραντεβού άρχισαν να πουλάνε μαζικά τα ελληνικά ομόλογα και άρα να δρομολογούν το "ροκάνισμά" τους. Για τι άλλο θα μπορούσαν να συζητήσουν; Τι δουλειά μπορεί να κάνει ένας Πρωθυπουργός σε ένα ξενοδοχείο; Οι ηγέτες έχουν γραφεία. Δεν συναντιούνται στα ξενοδοχεία. Στα ξενοδοχεία κλείνουν ραντεβού οι πόρνες και οι Εβραίοι μαστροποί και τοκογλύφοι.

Αυτοί μας έβαλαν στο ΔΝΤ. Αυτοί τώρα μας "σπρώχνουν" όλο και πιο βαθιά μέσα σε αυτό με όλα τα μέσα που διαθέτουν. Χρησιμοποιούν τα τηλεοπτικά κανάλια, για να πείσουν τους Έλληνες να μην αντιδρούν. Χρησιμοποιούν τις ελληνικές τράπεζες, για να δυσχεράνουν τη θέση της ελληνικής οικονομίας. Χρησιμοποιούν τους τραπεζίτες, οι οποίοι, αφού ρήμαξαν τον ελληνικό λαό την τελευταία δεκαετία, στηρίχθηκαν από το κράτος —και άρα από τα θύματά τους—, προκειμένου να μην καταρρεύσουν. Επειδή ήταν "ευγνώμονες", συμμετείχαν και οι ίδιοι στο "άδειασμα" των ελληνικών ομολόγων, που οδήγησε στην έκρηξη των spreads και στο ΔΝΤ. Ας ψάξει να βρει κάποιος ποιοι επωφελήθηκαν από το σκάνδαλο με το Τ10 στην Τράπεζα της Ελλάδας. Οι ελληνικές τράπεζες, που κατέκλεψαν τον κόσμο και σώθηκαν από τα χρήματα του κόσμου, οδήγησαν τον κόσμο στην καταστροφή.

Κατάλαβε ο αναγνώστης πόσα μεγάλα συμφέροντα —ντόπια και ξένα— κρύβονται πίσω από την είσοδό μας στο ΔΝΤ; Όλοι αυτοί είναι έτοιμοι ακόμα και σε εμφύλιο να μας βάλουν, προκειμένου να γλιτώσουν τα τομάρια τους και αυτό γίνεται μόνον με την είσοδό μας στο ΔΝΤ. Στην περίπτωση αυτήν δεν μιλάμε μόνον για τις περιουσίες τους, αλλά για τα ίδια τους τα τομάρια. Στοιχειωδώς αν αλλάξουν τα πράγματα, αυτοί κινδυνεύουν να πάνε φυλακή ισοβίως.

Κινδυνεύουν να πάνε φυλακή όλοι όσοι μας κυβέρνησαν, εξυπηρετώντας την Goldman Sachs, τη Citibank, τη Leman Bros ή την JP Morgan. Όλα τα εβραϊκά μαγαζιά της τοκογλυφίας. Τυχεροί θα είναι αν πάνε φυλακή, γιατί σε θέματα εθνικής προδοσίας προβλέπονται εκτελέσεις. Γι' αυτόν τον λόγο όλοι οι υπεύθυνοι όχι απλά ανησυχούν, αλλά "φλέγονται". Φλέγονταν ο Μητσοτάκης, ο Σημίτης ή ο Καραμανλής να μπούμε στο ΔΝΤ. Να κλείσει το θέμα του χρέους και να φορτωθούν τα πάντα στον λαό σύμφωνα με τις οδηγίες του ΔΝΤ. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν τον Καρατζαφεροϋπάλληλο και γνωστό "μπαούλο" του Μητσοτάκη να μιλήσει για εθνικό "κεφάλαιο", αναφερόμενος σ' αυτούς.

Εθνικό "κεφάλαιο", σύμφωνα με τον Καρατζαφέρη, είναι οι υπεύθυνοι, που μας οδήγησαν στην αθλιότητα της χρεοκοπίας. Εθνικό "κεφάλαιο" είναι οι "Εφιάλτες", οι οποίοι πέρασαν τους "Πέρσες" μέσα από τις "Θερμοπύλες" και θέλουν μέσω ΔΝΤ να τους παραδώσουν την εξουσία της πατρίδας μας. Σ' αυτό το εθνικό "κεφάλαιο" μάς πρότεινε ο Καρατζαφεροϋπάλληλος να παραδώσουμε την εξουσία εκ νέου, για να "σωθούμε". Να δώσουμε την εξουσία σε προδότες, οι οποίοι έχουν ανάγκη την εξουσία, για να σωθούν οι ίδιοι. Που έχουν ανάγκη την εξουσία, για να προστατεύονται από τον λαό και βεβαίως να αλλοιώνουν ή να αποκρύπτουν στοιχεία, που αποδεικνύουν την προδοσία τους.

Πηγή:http://dodoni-gr.blogspot.com/2010/09/4.html
Διαβάστε περισσότερα...

Οι γελοίοι εθνοπατέρες μας έκαναν πάλι το θαύμα τους!

Με πρωτοβουλία της Βουλής των Ελλήνων και γενναιόδωρη χρηματοδότηση του ελληνικού κράτους, το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης απέκτησε «έδρα Αρχαίας Ελληνικής Δημοκρατίας». Τα εγκαίνια της νέας έδρας στο φημισμένο αυτο ιδιωτικό πανεπιστήμιο έκανε την περασμένη εβδομάδα ή πρόεδρος της βουλής κ. Άννα Ψαρουδα - Μπενάκη, παρουσία επιφανών εκπροσώπων της ελληνικής ομογένειας και πολλών Ελλήνων, που ταξίδεψαν από την Ελλάδα.


Ή είδηση όμως βρίσκεται άλλου: Όπως μας ενημέρωσε η κρατική τηλεόραση, ως καθηγητής της «έδρας Αρχαίας Ελληνικής Δημοκρατίας» επελέγη ο διάσημος καθηγητής ελληνικής ιστορίας στο βρετανικό πανεπιστήμιο του Καίμπρίτζ, ΠΩΛ ΚΑΡΤΛΕΤΖ.

Ό μισθός που θα του δίνει το ελληνικό κράτος για να διδάσκει δημοκρατία στα Αμερικανάκια δεν έγινε γνωστός, άλλα πρέπει νά πρό κειται για αστρονομικό ποσό: Ό Πώλ Κάρτλετζ είναι από τους πιο ακριβοπληρωμένους ιστορικούς διεθνώς. Τον χρησιμοποιεί συνεχώς στα ντοκιμαντέρ του το «History Channel» και στις ταινίες του τό Χόλλυγουντ...

ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΒΑΣΙΛΙΑΣ Ο ΚΟΥΤΣΟΣ ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ
Μέχρις εδώ όλα καλά. Ουδείς εχέφρων άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει ότι ό κ. Κάρτλετζ είναι επιφανής καθηγητής, αν και η ειδικότατης του δεν είναι ακριβώς η Αρχαία Αθηναϊκή Δημοκρατία, άλλα οι Σπαρτιάτες και ό Μέγας Αλέξανδρος. Άλλωστε, τα δυο βιβλία του έχουν γίνει παγκόσμια «μπεστ-σέλλερ» κάι τον έχουν κάνει πάμπλουτο. "Έχουν κυκλοφορήσει και στα ελληνικά μαζί με το πρώτο του βιβλίο για τους «Ελληνες», το όποίο πρωτοβγήκε στα αγγλικά το 1993.

Ας δούμε, λοιπόν, τί πιστεύει ό πολύς κύριος Πώλ Κάρτλετζ για τους αρχαίους προγόνους μας, μιας και ή βουλή των Ελλήνων τον επέλεξε και τον χρυσοπληρώνει, για να διδάσκει δημοκρατία στα Αμερικανάκια. Άς ξεκινήσουμε με το κορυφαίο του «μπεστ-σέλλερ», δηλαδή τους «Σπαρτιάτες».

Στην σελ. 71 μαθαίνουμε Οτι «ή περίφημη γιορτή των Σπαρτιατών, τα Ύακίνθεια, ήταν μία καθαρά ομοφυλοφιλική γιορτή, προς τιμήν του όμορφου έφηβου Υάκινθου που ερωτεύθηκε τρέλα ό Απόλλων».

Στην σελ. 85 διαβάζουμε ότι «ή παιδεραστία στην αρχαία Σπάρτη ήταν αναμφίβολα σεξουαλική, Οπου ό εραστής ονομαζόταν «είσπνήλας» καί ό ανήλικος ερωμένος «άϊτας». Σε πολλές σελίδες μαθαίνουμε ότι «οι Σπαρτιάτες ήσαν αθεράπευτα εθισμένοι στην παιδεραστία» άλλα στην σελ. 274 ό κ. Κάρτλετζ μας πληροφορεί ότι «ή σεξουαλική σχέση περιοριζόταν στον περίφημο «διαμηρισμό», ώστε ό ανήλικος να άποκομίξη μικρή μόνο ηδονή και να μήν κατάληξη παθητικός ομοφυλόφιλος!..,»

Φυσικά, κατά την γνώμη του «ό Ιερός Λόχος των Θηβαίων (σελ. 310) ήταν 150 ζευγάρια εραστών και ερωμένων, ένω οι Σπαρτιάτες λάτρευαν τον χορό και χόρευαν πολλούς αισχρούς χορούς που σοκάριζαν τους ύπόλοιπους Έλληνες».

Στην σελ. 40 ό κ. Κάρτλετζ μας ενημερώνει ότι «στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε ή γενική φήμη «οτι οί Σπαρτιάτες έκαναν ανταλλαγή συζυγών, άλλα αυτό σήμερα είναι πολύ δύσκολο να αποδειχτεί. 'Επίσης, οί υπόλοιποι Ελληνες θεωρούσαν τις Σπαρτιάτισσες «εύκολες», κρυφομητρομανείς και ίσως πόρνες (σελ. 292)»!

Τρομερά είναι όσα ισχυρίζεται ό «επιφανής» καθηγητής του Κέμπριτζ για τον κορυφαίο Σπαρτιάτη βασιλιά, τον περίφημο Άγησίλαο (σελ 47, 272 και έξης): «Ο Αγησίλαος ήταν το «τέκνο» του πανίσχυρου Σπαρτιάτη στρατηγού Λυσάνδρου που κυρίευσε την Αθήνα. Δεν θα γινόταν ποτέ βασιλιάς γιατί ήταν κουτσός, άλλα τον επέβαλε ό Λύσανδρος για να διοικεί την Σπάρτη μέσω του «τέκνου» του»!

ΓΙΑΤΙ ΒΓΗΚΕ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ Ο ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΟΥ ΝΤΑΒΙΝΤ


6) Φυσικά, ισχυρίζεται ό ακριβοπληρωμένος καθηγητής (σελ. 230) «στην Σπάρτη δεν υπήρχε νόμος για την μοιχεία, διότι όλοι το κάνανε ελευθέρα!» Στην σελ. 161 μαθαίνουμε οτι «παρά την αυστηρή τους εκπαίδευση οί Σπαρτιάτες έδωροδοκουντο ευκολότερα άπο τους υπόλοιπους Έλληνες, ένω ήσαν οι μόνοι που υποδούλωναν Έλληνες (τους περίφημους είλωτες), ενώ οί Αθηναίοι και οι άλλοι υποδούλωναν βαρβάρους».
Στις σελ. 166 και 332 μαθαίνουμε οτι «ο ήρωας των Θερμοπυλών Λεωνίδας ήταν προικοθήρας και καθυστερούσε να νυμφευθή για να μεγαλώσει ή άνηψιά του ή Γοργώ, την οποία τελικά έκανε γυναίκα του».

Περιττό να πούμε οτι «ή αιμομιξία στους Σπαρτιάτες», κατά τον Κάρτλετζ, «πήγαινε σύννεφο».

Τέλος στις σελ. 151 και 172, ό κ. Κάρτλετζ απομυθοποιεί τις Θερμοπύλες γράφοντας. «Ό Λεωνίδας έμεινε τελικά με 300 γιατί απλούστατα οι υπό λοιποι "Ελληνες λιποτάκτησαν»! Επίσης, «ό Λεωνίδας ήλθε στις Θερμοπύλες να θυσιαστή, Οχι γιατί αγαπούσε την "Ελλάδα, αλλά γιατί υπήρχε χρησμός του Μαντείου των Δελφών που έλεγε ότι πρέπει να θυσιαστή ένας Σπαρτιάτης βασιλιάς για να σωθεί ή Σπάρτη από τους Πέρσες». Στην σελ. 344 υπάρχει ένα φοβερό υπονοούμενο--

Ό περίφημος πίνακας «Λεωνίδας» του Γάλλου ζωγράφου του 18ου αιώνος Ζάκ-Λουι Νταβίντ, ό όποιος κοσμεί σήμερα το Λούβρο, εί ναι ενα αριστούργημα για τον έξης λόγο: «Διότι και ο ίδιος ό Νταβίντ ήταν ομοφυλόφιλος, άρα γνώριζε πώς νά ζωγραφίσει τα γεμάτα ερωτισμό σώματα των Σπαρτιατών πού πολέμησαν ημίγυμνοι τους Πέρσες στις Θερμοπύλες»!

θα χρειαζόμουν τις σελίδες ενός περιοδικού για να σας περι γράψω επιγραμματικά τί γράφει ό κ. Πώλ Κάρτλεζ στα δύο άλλα βιβλία του που μνημόνευσα προηγουμένως. Στους «Ελληνες» μας πληροφορεί Οτι (αντίθετα απο οτι ισχυρίζεται ο Ηρόδοτος» «ή γενετική ομοιογένεια των αρχαίων Ελλήνων είναι ένας πελώριος μύθος». Είναι σαν να λέμε ότι ήταν φυλετικά ομοιογενείς οί Χριστιανοί έτη Βυζαντίου. Επίσης (σελ. 25) μαθαίνουμε άκουσον άκουσον οτι «ή ελληνική γλώσσα είναι "νεκρή"»!!!

Στον «Αλέξανδρο» ό κ. Κάρτλετζ μας διαβεβαιώνει οτι «ή περίφημη σχέση Μ. Αλεξάνδρου - 'Ηφαιστίωνος ήταν σίγουρα σεξουαλική, αν και δεν μπορούμε να πούμε οτι ό Μέγας Αλέξανδρος ήταν ομοφυλόφιλος. Απλώς, είχε παραιτηθή άπο τις ετεροφυλόφιλες σεξουαλικές σχέσεις και αντί να απολαμβάνει τις γυναίκες, απολάμβανε το χτίσιμο νέων πόλεων».

Αυτές είναι εν συντομία οι απόψεις του ... διαπρεπούς καθηγητού του Κεμπριτζ κ. Πώλ Κάρτλετζ, που ή ελληνική βουλή επέλεξε και χρυσοπληρώνει για να διδάσκει στην «έδρα Αρχαίας 'Ελληνικής Δημοκρατίας» του Πανεπιστημίου της Νέας 'Υόρκης. Αιδώς!!! Αλλά το ερώτημα είναι: Άν υποθέσουμε πώς έχει δίκιο ό κ. Κάρτλετζ στους ανιστόρητους και ανθελληνικούς αυτούς ισχυρισμούς του, γιατί δέν διδάσκουμε τις ...έπιστημονικές του απόψεις και στα ελληνικά σχολεία, νά γελάσει ό κάθε πικραμένος;

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/09/blog-post_9315.html#more
Διαβάστε περισσότερα...

Τα μάθατε τα νέα γιωργάκη και αντωνάκη;

Αδύνατον να χωνέψουν οι Ευρωπαίοι το ηχηρό πολιτικό χαστούκι που έφαγαν η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. από τη νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση της Ουγγαρίας,
η οποία αρνήθηκε επιδεικτικά να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις τους, προκειμένου να τους χορηγήσουν ένα δάνειο δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία πρόθεση να επιβάλει πρόσθετα μέτρα λιτότητας στον ουγγρικό λαό επειδή έτσι θέλουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί. «Πραγματικό χλευασμό επιφύλαξε η ουγγρική κυβέρνηση στο Δ.Ν.Τ. και στην Ε.Ε. που έστειλαν αντιπροσωπείες τους για να εκτιμήσουν το πρόγραμμα βοήθειας στην Ουγγαρία», έγραψε η γαλλική «Λιμπερασιόν».



Η επίσης γαλλική «Μοντ» δείχνει εξίσου σοκαρισμένη με τη στάση τόσο του Ούγγρου πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν όσο και των στελεχών της κυβέρνησής του απέναντι στη συμφωνία υποτέλειας της Ουγγαρίας προς το Δ.Ν.Τ. και την Ε.Ε. που είχε υπογράψει η προηγούμενη, σοσιαλιστική και εκεί, ουγγρική κυβέρνηση, η οποία συνετρίβη στις εκλογές το Μάιο, για να πάρει δάνειο 20 δισ. ευρώ.
«Η νέα ομάδα που βρίσκεται στην εξουσία στη Βουδαπέστη φαίνεται να θέλει να απαλλαγεί από τους όρους του δανείου. Αυτό είναι επικίνδυνο» γράφει η «Μοντ» και συνεχίζει: «Τα πάντα εξελίσσονται σαν να προτίθεται ο Βίκτορ Όρμπαν, ο νέος πρωθυπουργός, να αναιρέσει το λόγο που έχει δοθεί στην Ε.Ε. και στο Δ.Ν.Τ. Ο Όρμπαν επιδεικνύει ανοιχτά μια προκλητική και προσβλητική αναίδεια απέναντι στους πιστωτές του»!

Με ιερή αγανάκτηση η «Μοντ» πληροφορεί τους αναγνώστες της ότι ο νέος Ούγγρος πρωθυπουργός «προκαλεί την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.». Απουσίαζε από τη Βουδαπέστη όταν μετέβη εκεί ειδική αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. γιατί προτίμησε να πάει στη Νότια Αφρική προκειμένου να παρακολουθήσει τον. τελικό του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου! «Η αντιπροσωπεία του Δ.Ν.Τ. δεν κατόρθωσε να πάρει από τους Ούγγρους στοιχεία και καθαρές απαντήσεις και έτσι επέστρεψε στην Ουάσιγκτον με άδεια χέρια» υπογραμμίζει θιγμένη η «Μοντ», προχωρώντας στη διαπίστωση ότι η κυβέρνηση της Ουγγαρίας «δεν σκοτίζεται καθόλου για τις απαιτήσεις της Ε.Ε. ή των διεθνών οργανισμών!».

ΔΙΕΘΝΗΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΛΜΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥΣ
Η άρνηση της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης να συνεχίσει την πολιτική εθνικής υποτέλειας των σοσιαλιστών προκατόχων της, προκάλεσε φυσικά αντιδράσεις από τους θιγόμενους Ευρωπαίους, γέννησε όμως και αισθήματα μόλις συγκαλυπτόμενου θαυμασμού σε διεθνές επίπεδο.
«Προκαλώντας τους πιστωτές της, η Ουγγαρία αρνείται περαιτέρω σφίξιμο του ζωναριού», έγραψαν π.χ. στους τίτλους σχετικής ανάλυσής τους οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης» και υπογράμμιζαν: «Η προκλητική στάση. αποτυπώνει την κόπωση και την αντίσταση που απειλεί να προκαλέσει σε όλη την Ευρώπη η συνεχιζόμενη ώθηση για δημοσιονομική ορθότητα».

Ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών Σκιέργκι Μάτολσι ήταν σαφέστατος, όταν εμφανίστηκε στην τηλεόραση αναφορικά με τη γραμμή της κυβέρνησης Όρμπεν απέναντι στο «μνημόνιο» που είχαν υπογράψει οι Ούγγροι σοσιαλιστές:

«Αυτό το κληρονομήσαμε από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και θα θέλαμε να καταργήσουμε τις ατυχείς συνέπειες αυτών των βημάτων. Είπαμε στους εταίρους μας ότι δεν εξετάζουμε σε καμία περίπτωση τη λήψη πρόσθετων μέτρων λιτότητας», διακήρυξε χωρίς περιστροφές.
«Σπανίως μια ουγγρική κυβέρνηση ρίχτηκε στη δουλειά με τόση ορμή. Αυτό ήταν επειγόντως αναγκαίο γιατί έχει καθορίσει ως σκοπό της την υπέρβαση της απελπισίας και της έλλειψης αυτοπεποίθησης που άφησαν στον ουγγρικό πληθυσμό οκτώ χρόνια σοσιαλιστικής κυριαρχίας» ομολογεί και η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» και προσθέτει: «Η ομάδα του Όρμπεν θέλει εξαιτίας αυτού του λόγου να προωθήσει την "εθνική συνοχή"».
ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΦΟΡΟΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ!

Το χειρότερο από όλα όμως για την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. δεν ήταν η άρνηση των απαιτήσεών τους εκ μέρους της ουγγρικής κυβέρνησης ούτε η εθνικά υπερήφανη στάση του πρωθυπουργού Βίκτορ Όρμπαν μέσω της επιδεικτικής περιφρόνησης των εκπροσώπων τους. Ήταν το ότι η Βουδαπέστη τόλμησε να θίξει τα. «Άγια των Αγίων» της Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.: τις τράπεζες!
Για το 2010, η ουγγρική κυβέρνηση έχει να επιτελέσει ένα πανεύκολο έργο σε ό,τι αφορά στις υποχρεώσεις της έναντι των δανειστών της: να μειώσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού από 4% του ΑΕΠ που ήταν το 2009 σε. 3,8% του ΑΕΠ το 2010. Τίποτα δηλαδή.

Παρόλα αυτά, οι δυνάστες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. απαιτούν από την ουγγρική κυβέρνηση να περικόψει τις ήδη γλίσχρες συντάξεις, να μεταρρυθμίσει επί τα χείρω το εθνικό σύστημα υγείας περικόπτοντας μισθούς και θέσεις γιατρών και νοσοκόμων και μειώνοντας τα κρατικά κονδύλια για την υγεία, να κλείσει τεράστιες ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις απολύοντας εκατοντάδες χιλιάδες Ούγγρων.
Απαιτούνται περικοπές τουλάχιστον ενός δισ. ευρώ για να μπορέσετε να μειώσετε το έλλειμμα φέτος σε 3,8% και του χρόνου σε 3% είπαν οι εμπειρογνώμονες της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ. στους Ούγγρους.
Άρα, απαιτούνται πρόσθετα μέτρα λιτότητας, διαπίστωσαν εμβριθώς. Εκεί τους έκανε ρολάνς και τους τρέλανε η ουγγρική κυβέρνηση! Ένα δισ. πρόσθετα έσοδα σε δύο χρόνια θέλατε;» τους απάντησαν.
«Εμείς θα μαζέψουμε περισσότερα. Όχι όμως με νέα λιτότητα για τον κοσμάκη. Απλούστατα, θα φορολογήσουμε τις τράπεζες!».

ΤΑ ΠΑΡΑΣΙΤΑ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ
Αμ' έπος αμ' έργον! Η κυβέρνηση Όρμπαν ανακοίνωσε έκτακτη εισφορά για τρία χρόνια των τραπεζών, ύψους 0,45% όχι όμως επί των κερδών, αφού φυσικά όλες θα φρόντιζαν να εμφανίσουν ζημιές, αλλά επί των ακαθάριστων εσόδων! Έριξε και μια έκτακτη φορολογία 5,2% στο ύψος των συναφθέντων συμβολαίων των ασφαλιστικών εταιριών και μια έκτακτη φορολογία μέχρι 6% στις χρηματιστηριακές εταιρίες και σε όλες τις υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές δραστηριότητες!
Κόντεψαν να πάνε από εγκεφαλικό όλοι μαζί - η Ε.Ε., το Δ.Ν.Τ., οι τραπεζίτες και όλα τα παράσιτα και τα «λαμόγια» του χρηματοπιστωτικού συστήματος! Μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, πρέπει να πληρώσουν την πρώτη δόση, μέχρι τις 10 Δεκεμβρίου τη δεύτερη - με βάση τα έσοδα του 2009, τα οποία έχουν ήδη δηλώσει.

Περιχαρής ο υπουργός Οικονομικών της Ουγγαρίας έκανε δημοσίως τους λογαριασμούς του: οι τράπεζες θα «σκάσουν» 450 εκατομμύρια, οι ασφάλειες άλλα 135 και οι υπόλοιπες χρηματοπιστωτικές εταιρίες ακόμη 110 εκατομμύρια - να 'τα τα 700 εκατομμύρια ευρώ αμέσως - αμέσως μόνο για φέτος! «Γνωρίζουμε ότι αυτή είναι μια σημαντική έκτακτη επιβάρυνση, αλλά γνωρίζουμε επίσης ότι με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να πετύχουμε τον στόχο του ελλείμματος τους 3,8%» δήλωσε σαρκαστικά στην τηλεόραση ο Γκιέργκι Μάτολσι, ο Ούγγρος υπουργός Οικονομικών.
Με τα χρήματα αυτά όχι μόνο θα μειώσουμε το έλλειμμα στο 3,8% αλλά και θα δώσουμε κίνητρα για ανάπτυξη της οικονομίας, πρόσθεσε. Θα μειώσουμε στο μισό - δηλαδή στο 10% - τον συντελεστή φορολόγησης όλων των επιχειρήσεων που έχουν μικτά κέρδη μέχρι 1,8 εκατομμύρια ευρώ, ένα μέτρο που αφορά 250.000 επιχειρήσεις μικρές και μεσαίες, οι οποίες αποτελούν τα τρία τέταρτα του συνόλου των ουγγρικών επιχειρήσεων.

Επίσης, με τα λεφτά που θα πάρει η ουγγρική κυβέρνηση από τις τράπεζες, θα μπορέσει να μειώσει τον συντελεστή φορολογικού εισοδήματος φυσικών προσώπων στο ενιαίο ύψος του 16%, καλύπτοντας τις απώλειες φορολογικών εσόδων με ένα τμήμα των χρημάτων των τραπεζών!
«ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ "ΓΔΑΡΑΤΕ" ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ, ΤΩΡΑ ΠΛΗΡΩΣΤΕ!»
Πανικός επικράτησε στους κύκλους της Ε.Ε. Η Κομισιόν έσπευσε να προσάψει στην ουγγρική κυβέρνηση ότι. δεν εκτίμησε σωστά τις επιπτώσεις αυτής της έκτακτης φορολογίας στις τράπεζες, η οποία «ενδέχεται να έχει αρνητικές συνέπειες στην οικονομική ανάπτυξη» και να «αποθαρρύνει τους ξένους επενδυτές».

Ανοησίες και προσχήματα. Ο πραγματικός λόγος που πανικόβαλε την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. ήταν μήπως αυτή η εθνικά επωφελής ουγγρική στάση βρει μιμητές και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και δημιουργήσει «σχολή» παρακινώντας και άλλες κυβερνήσεις κρατών - μελών των «27» να φορολογούν τις τράπεζες αντί να υποβάλλουν τους λαούς τους σε εξοντωτικά μέτρα λιτότητας.
«Η Ουγγαρία θα γίνει η πρώτη χώρα στην Ευρώπη με μια αντίστοιχη απόφαση τέτοιων διαστάσεων» έγραψε η γερμανική «Φράνκφουρτ Αλγκεμάινε» την παραμονή της ψήφισης του νόμου για την έκτακτη φορολόγηση των τραπεζών από το ουγγρικό κοινοβούλιο, η οποία έλαβε ήδη χώρα από την περασμένη εβδομάδα.

Υπάρχει όμως ένα ακόμη «μυστικό» όπου καθιστά πραγματικά εξαιρετική αυτή την απόφαση της ουγγρικής κυβέρνησης. Το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από. ξένες τράπεζες - πρωτίστως αυστριακές και γερμανικές, αλλά και άλλες ευρωπαϊκές!
Πρακτικά, λοιπόν, από τα 700 εκατομμύρια ευρώ ένα τεράστιο τμήμα θα το πληρώσουν όχι οι Ούγγροι τραπεζίτες και παράγοντες του χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά οι. Ευρωπαίοι!
Όσον αφορά δε στην έλλειψη ρευστότητας που ενδέχεται να παρουσιάσουν κάποιες τράπεζες στην Ουγγαρία εξαιτίας της έκτακτης φορολογίας, αυτή θα καλυφθεί μέσω προσφυγής στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οπότε πάλι οι Ευρωπαίοι θα πληρώσουν! Ομολογουμένως διπλά αριστουργηματική η κίνηση της ουγγρικής κυβέρνησης.

ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΞΗΛΩΜΑ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ
Η Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ., πέρα από τις φραστικές διαμαρτυρίες, προσπάθησαν να υπονομεύσουν και στην πράξη την πολιτική της δεξιάς ουγγρικής κυβέρνησης. Κύριο όργανό τους ο διοικητής της Τράπεζας της Ουγγαρίας. Η κυβέρνηση απαιτούσε να μειώσει τα επιτόκια χορηγήσεων, ώστε να διοχετευθούν χρήματα στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και στους χρεωμένους καταναλωτές και νοικοκυριά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να κινηθεί η οικονομία. Αυτός όμως αρνείται πεισματικά, με πρόσχημα τον κίνδυνο. πληθωρισμού. Αρνείται επίσης να σηκωθεί να φύγει, παρόλο που η κυβέρνηση ακόμη και με δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού εκφράζει την παντελή έλλειψη εμπιστοσύνης της προς το πρόσωπό του και τον καλεί δημοσίως να παραιτηθει.

Η κυβέρνηση Όρμπαν αποφάσισε λοιπόν να τον χτυπήσει εκεί που πονούν όλα τα «λαμόγια» του φυράματος αυτού: στην τσέπη! Του περιέκοψε τον μισθό κατά. 75% από 30.000 ευρώ το μήνα (ποσό αστρονομικό για την Ουγγαρία) του τον έκανε 7.500 ευρώ. Ξεσηκώθηκε αμέσως αυτή τη φορά η. Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν αντέχει να βλέπει τραπεζίτες να υφίστανται τέτοια «μαρτύρια» και κατάγγειλε την ουγγρική κυβέρνηση για «καταχρηστικά μέτρα».

Μέσα σε ένα γενικό κλίμα κατάληψης ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού από τη Δεξιά και μάλιστα εξ εφόδου με σαφώς αντιδημοκρατικές μεθόδους, η κυβέρνηση Όρμπαν ξηλώνει με αστραπιαία ταχύτητα και τους μηχανισμούς των «Κουίσλινγκ» που υπηρετούν την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ.
Ήδη «αποκεφαλίστηκαν» οι άνθρωποι που είχαν τοποθετηθεί επικεφαλής της Ουγγρικής Υπηρεσίας Ανάπτυξης που διαχειρίζεται τα κονδύλια της Ε.Ε., της Ουγγρικής Τράπεζας Ανάπτυξης, της Γενικής Διεύθυνσης Φόρων, της Αρχής Ελέγχου Χρηματοοικονομικών Θεσμών, του Εθνικού Γραφείου Στατιστικής κ.λπ., πέρα φυσικά από τον επικεφαλής των ενόπλων δυνάμεων, της αστυνομίας και κρίσιμων υπηρεσιών της δημόσιας διοίκησης.

Παράλληλα, μέχρι σήμερα πρέπει να παραδώσει το πόρισμά του ο Λάσλο Πάπτσακ στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος αναφορικά με τη ζημιά που προξένησε στο δημόσιο συμφέρον η διακυβέρνηση των σοσιαλιστικών κυβερνήσεων του Φέρεντς Γκιούρτσαν και του Γκόρντον Μπάιναϊ προκειμένου να αποφασίσει ο Όρμπαν αν θα τους παραπέμψει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής για να τον καταδικάσει.

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/09/blog-post_8037.html
Διαβάστε περισσότερα...

Υπάρχει επιλέξιμη λύση;

Η κρίση που χτύπησε την ελληνική οικονομία και κοινωνία ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία να συνταράξει τα λιμνασμένα νερά μιας κοινωνίας που βυθιζόταν ανεπαίσθητα στην παρακμή, μέσα στην παχυσαρκία και την τζουλιοπληξία.

Γεωπολιτικά, οικονομικά, πολιτιστικά, βουλιάζαμε κάθε μέρα και περισσότερο, ενώ μια σαθρή ανάπτυξη, στηριγμένη στη έκρηξη του ναυτιλιακού συναλλάγματος, την άνοδο του τουρισμού και τις κατασκευές, συντηρούσε το όνειρο «της ταχέως αναπτυσσόμενης οικονομίας» του Σημίτη και των πρώτων χρόνων του Καραμανλή (το 2008 η Ελλάδα είχε έσοδα από το ναυτιλιακό συνάλλαγμα 18 δισ., από τον τουρισμό 17 δισ. και από τις εξαγωγές 16 δισ.). Την ίδια στιγμή όμως τα διαρθρωτικά προβλήματα της οικονομίας επιδεινώνονταν.


Η υλική παραγωγή στον βιομηχανικό και τον αγροτικό τομέα έμενε στάσιμη ή και συρρικνωνόταν σε απόλυτα μεγέθη, ενώ βέβαια ως ποσοστό του ΑΕΠ μειωνόταν δραματικά.

Μέσα σε τριάντα χρόνια, από το 1980 έως το 2010, η ελληνική οικονομία έγινε μια οικονομία «υπηρεσιών», και μάλιστα εμποροπαρασιτικού χαρακτήρα, και απώλεσε κάθε παραγωγικό χαρακτήρα. Η ένταξη στην Ε.Ε. λειτούργησε σαν ναρκωτικό που επιδείνωσε τα διαρθρωτικά μας προβλήματα και η κατάργηση της δραχμής και το πέρασμα στην Ευρωζώνη ήρθε να ολοκληρώσει τη διαδικασία, διότι έφερε την ελληνική οικονομία σε άμεσο ανταγωνισμό με χώρες υψηλότερης παραγωγικότητας και τεχνολογίας.
Ωστόσο αυτή η ένταξη πραγματοποιήθηκε και εν τέλει έγινε δεκτή από τον ελληνικό λαό ως όπλο για να αντιμετωπίσει την τουρκική επιθετικότητα, που, μετά την εισβολή στην Κύπρο, άρχισε πλέον να εκδηλώνεται ανοικτά εναντίον της Ελλάδας. Όταν μάλιστα κατέρρευσε και το ανατολικό μπλοκ, με όλες τις καταλυτικές αρνητικές συνέπειες που είχε αυτή η κατάρρευση για τις χώρες των Βαλκανίων, η Ευρωπαϊκή Ένωση φάνταζε ως η μοναδική λύση, στον βαθμό που πρώτη προτεραιότητα των βαλκανικών χωρών ήταν η ένταξη στην Ε.Ε.

Έτσι η Ελλάδα βρισκόταν παγιδευμένη ανάμεσα στις απαιτήσεις μιας αυτόκεντρης – ή έστω σχετικά αυτόκεντρης – ανάπτυξης, που επέτασσαν η οικονομική πραγματικότητα και οι ανάγκες της χώρας, και από την άλλη τις απαιτήσεις της πολιτικής πραγματικότητας μιας χώρας, η οποία, πιεζόμενη από την τουρκική επιθετικότητα που εκδηλώνεται όλο και πιο ανοικτά μετά το 1974, κατέφευγε στην «παπική τιάρα» για να αποφύγει το «τουρκικό σαρίκι». Με αυτά τα δεδομένα, η μόνη στρατηγική της χώρας θα ήταν

● η προώθηση επενδύσεων σχετικά υψηλής τεχνολογίας, ώστε να μπορέσει να ανταγωνιστεί στοιχειωδώς τους εοκικούς γίγαντες,

● η διοχέτευση όλων των εοκικών προγραμμάτων στην εκπαίδευση και την έρευνα, δηλαδή η παραγωγική και εκπαιδευτική αναβάθμιση της χώρας,

● η διατήρηση του τελευταίου εργαλείου μιας σχετικής οικονομικής αυτονομίας, δηλαδή του ελληνικού νομίσματος, της δραχμής, ως όπλου για τον προσανατολισμό της ελληνικής οικονομίας,

● και προπαντός η δημιουργία μιας νέας πραγματικότητας στα Βαλκάνια, με τη σύσφιγξη των οικονομικών σχέσεων και όχι απλά με τις αρπαχτές των τραπεζών και των διαφόρων παρασίτων.

Αντ’ αυτών, τα ΕΟΚικά προγράμματα φαγώθηκαν από τους ημετέρους του ΠΑΣΟΚ, της ανανεωτικής αριστεράς και των οικολόγων σε Πανεπιστήμια, ΙΕΚ και άλλες απάτες «σεμιναρίων», η δε αγροτική παραγωγή έπαψε να ενισχύεται με επενδύσεις και έγινε απλώς επιδοτούμενη από τους μηχανισμούς της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Τέλος, η αθρόα μεταναστευτική εισροή ανειδίκευτου και φτηνού εργατικού δυναμικού, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα σε πρωτοφανή επίπεδα για οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα, ήρθε να αποτελειώσει την ελληνική οικονομία, παρά τα αντιθέτως υποστηριζόμενα. Διότι

● υποβάθμισε το τεχνολογικό επίπεδο της παραγωγής, η οποία στηρίχτηκε στα φτηνά χέρια και όχι στην παραγωγική αναβάθμιση και την επένδυση στην τεχνολογία,

● έδιωξε τους Έλληνες από τις κατασκευές, τη βιομηχανία και την αγροτική παραγωγή και δημιούργησε ένα χαμηλής παραγωγικότητας «δουλοκτητικό μοντέλο παραγωγής».

Και όλοι γνωρίζουμε από την ιστορία πως η «δουλοκτησία» εξαχρειώνει τους δουλοκτήτες και υποβαθμίζει το επίπεδο της παραγωγικότητας.

Και όμως, όλα έμοιαζαν να πηγαίνουν κατ’ ευχήν με αυτό το μοντέλο, που στις αρχές της δεκαετίας του 1990 υπήρξαμε – για όσους το θυμούνται – οι μόνοι που το καταγγείλαμε με βάση και την οικονομική λογική. Και υπήρξε μια τέτοια ηχηρή σιωπή, διότι η αθρόα είσοδος φτηνών εργατικών χεριών επέτρεψε την πτώση του πληθωρισμού, επειδή έπεσε το κόστος της εργασίας, ενώ ανέβασε πρόσκαιρα τα εισοδήματα και την κοινωνική θέση των Ελλήνων εργαζομένων.

Έτσι τα παρασιτικά χαρακτηριστικά έγιναν ακόμα πιο έντονα. Οι επενδύσεις κατευθύνονταν μόνο σε δρόμους και «μεγάλα έργα», διευκολύνοντας την κυκλοφορία των εμπορευμάτων και του παρασιτικού κεφαλαίου, με αποτέλεσμα οι εισαγωγές να διευρυνθούν και οι εξαγωγές να μείνουν στάσιμες.

Χρηματιστήριο, Καγιέν και Ολυμπιακοί Αγώνες έμοιαζε να είναι το νέο όνειρο της Ελλάδας. Και, μέσα στη σύγχυση, η κυβέρνηση Σημίτη πέτυχε την τελευταία πινελιά στην παρασιτοποίηση της ελληνικής οικονομίας, την είσοδο στη Νομισματική Ένωση και την καθιέρωση του ευρώ, και μάλιστα με σχετικά υψηλή ισοτιμία: ένα ευρώ προς 340 δραχμές.

Έτσι το ΑΕΠ της Ελλάδας εμφανίστηκε να κάνει ένα άλμα προς τα πάνω, αλλά στην πραγματικότητα ενισχύθηκε η ακρίβεια και διευκολύνθηκαν ο δανεισμός και οι εισαγωγές, ενώ έγιναν ακόμα πιο δύσκολες οι εξαγωγές! Επί πλέον η πλασματική άνοδος του ΑΕΠ επέτρεπε ακόμα μεγαλύτερα δημοσιονομικά ελλείμματα και άνοδο του χρέους, μια και η Ελλάδα εμφανίστηκε να τα μειώνει δήθεν ως ποσοστό του ΑΕΠ!

Όταν λοιπόν ήρθε η παγκόσμια κρίση, η Ελλάδα βρέθηκε εντελώς ανυπεράσπιστη και απροετοίμαστη, σε απελπιστική θέση, ενώ οι τομείς στους οποίους στηριζόταν, η ναυτιλία και ο τουρισμός, μπήκαν σε κρίση.

Άρχισε λοιπόν η γενικευμένη αποδόμηση ενός μοντέλου που επιδεινώθηκε δραματικά από την πολιτική διαχείριση, τόσο του τελευταίου χρόνου της καραμανλικής διακυβέρνησης όσο και, κυρίως, των μαθητευόμενων μάγων της πιο άσχετης και ενδοτικής κυβέρνησης που έχει κυβερνήσει την Ελλάδα, τουλάχιστον μετά τη μεταπολίτευση.

Εισερχόμεθα λοιπόν σε μια σαρωτική και παρατεταμένη κρίση του παρασιτικού μοντέλου που οικοδομήθηκε στη μεταπολίτευση. Μια κρίση που, δυστυχώς, θα την πληρώσουν βαρύτερα απ’ όλους τα ίδια τα λαϊκά στρώματα.

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται, είναι ποια πρόταση μπορεί να διαμορφωθεί σήμερα για την αντιμετώπιση της κρίσης και ποια είναι η προσφορότερη για την εθνική οικονομία και τα λαϊκά στρώματα, συνυπολογίζοντας πάντα τα γενικότερα πολιτικά και γεωπολιτικά προβλήματα της χώρας. Τρεις είναι οι προτάσεις που σήμερα προωθούνται.

1. Η πρώτη είναι εκείνη της συμμόρφωσης με τις επιταγές του μνημονίου, την οποία προωθεί ολόκληρο το σύστημα της υποτέλειας, και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού.

2. Η δεύτερη είναι η πρόταση της άρνησης του χρέους, παράλληλα ή ταυτόχρονα με την έξοδο από την ΟΝΕ και πιθανότατα από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε η Ελλάδα να αποκτήσει τη δυνατότητα διαμόρφωσης σχετικά αυτόνομης οικονομικής πολιτικής.

3. Και η τρίτη είναι εκείνη που υποστηρίζει την αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ώστε και να μειωθεί το συνολικό ποσό του με «κούρεμα», δηλαδή υποτίμησή του, και να αυξηθεί ο χρόνος αποπληρωμής του ώστε αυτή να γίνει λιγότερο επαχθής. Σε αυτή την περίπτωση, άλλοι προτείνουν παράλληλα την έξοδο από την ΟΝΕ και άλλοι όχι.

Προφανώς, η πρώτη άποψη δεν χρειάζεται περαιτέρω επεξήγηση. Την ακούμε μήνες από την κυβέρνηση, τα κανάλια, την Καθημερινή, Το Βήμα κ.λπ. και από όλων των ειδών τις γραφίδες, από τον Παπαχελά έως τον Πρετεντέρη. Προσφάτως και από εκείνη του Χρ. Γιανναρά (Βλέπε Καθημερινή, 5 Σεπτεμβρίου).

Θα επιχειρήσουμε να παραθέσουμε ορισμένες από τις σκέψεις μας. Πιστεύουμε πως η αδυναμία της δεύτερης άποψης έγκειται στα εξής τρία σημεία:

1. Πρώτον, προϋποθέτει – ή θεωρεί δυνατή την εμφάνισή τους – την ύπαρξη πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων ικανών να φέρουν σε πέρας μία ολοκληρωτική ρήξη με τους μηχανισμούς της παγκοσμιοποίησης και του παγκόσμιου καπιταλισμού. Πιστεύουμε πως κάτι τέτοιο δεν υπάρχει στη σημερινή Ελλάδα.

Ως προς τις πολιτικές δυνάμεις, κανείς δεν θα διαφωνήσει. Ωστόσο δεν υπάρχουν ούτε οι κοινωνικές δυνάμεις που θα μπορούσαν να συμπαραταχθούν με μία τέτοια στρατηγική και οι οποίες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σχετικά σύντομα και τα αντίστοιχα πολιτικά υποκείμενα. Η ελληνική κοινωνία έχει παρασιτοποιηθεί σε βάθος, δεν διαθέτει πλέον εγχώρια εργατική τάξη και ο μετασχηματισμός της είναι θέμα μακράς διάρκειας. Κατά συνέπεια, αν υποθέταμε πως θα ακολουθούνταν μια στρατηγική άμεσης ρήξης με το παγκόσμιο σύστημα, οι δυνάμεις αυτής της ρήξης θα ήταν μειοψηφικές κοινωνικά και θα προκαλούσαν, πιθανότατα, τα αντίθετα αποτελέσματα.

2. Δεύτερον, η πιθανότητα της χρεοκοπίας και η έξοδος της Ελλάδας από την ΟΝΕ και την Ε.Ε. προωθείται, από την αρχή της κρίσης, από ένα μέρος του γερμανικού και αγγλοσαξονικού κεφαλαίου. Η πτώχευση και η παύση πληρωμών είναι μια υπαρκτή πιθανότητα που θα επιβληθεί στην Ελλάδα και θα προκαλέσει μια εκτεταμένη εκπτώχευση ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων. Εξάλλου ήδη οι Γερμανοί επιδιώκουν την εκδίωξή μας από την ΟΝΕ.

Έτσι, όσο καταστροφική υπήρξε η ένταξή μας στην ΟΝΕ, το ίδιο καταστροφική θα είναι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η εκδίωξή μας από αυτήν. Η πιθανή έξοδός μας από την ΟΝΕ πρέπει να πραγματοποιηθεί σε άλλες συνθήκες, αν είναι μεμονωμένη, ή σε περίπτωση γενικευμένης κρίσης του ευρώ.

3. Τρίτον, η λύση της άρνησης του χρέους, ενώ εμφανίζεται ως μία λύση που αρνείται την κηδεμονία των ξένων και διεκδικεί την «εθνική ανεξαρτησία», στην πραγματικότητα υποτιμά τα εθνικά ζητήματα και κινδυνεύει να οδηγήσει σε καταστροφή!

Διότι η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε δεινή θέση εξ αιτίας της τουρκικής επιθετικότητας και του νεο-οθωμανισμού, με ανοικτά μέτωπα στην Κύπρο, το Αιγαίο, τη Θράκη και τα Σκόπια, και οποιαδήποτε έξοδός της από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ή και η εκδίωξή της από την ΟΝΕ, θα υποβαθμίσει ακόμα περισσότερο τη διεθνή θέση της και θα πολλαπλασιάσει τους κινδύνους τελεσίδικων απωλειών και πάρα πέρα εθνικής συρρίκνωσης.

Η εθνική μας ανεξαρτησία δεν απειλείται μόνο από το ΔΝΤ και την Κομισιόν, αλλά και από την Ανατολή. Όποιος ξεχνάει αυτή την αποφασιστική παράμετρο, κινδυνεύει να αποφύγει την Σκύλλα για να πέσει στη Χάρυβδη.

Εξάλλου, καθόλου τυχαία, μια τέτοια άποψη διακινείται πολύ έντονα σε χώρους που αρνούνται τη σημασία των εθνικών ζητημάτων και τον κίνδυνο του νεο-οθωμανισμού, αλλά συμπαρασύρει συχνά και δυνάμεις που θεωρητικά έχουν περισσότερο πατριωτική στάση.
Η επιλογή της στάσης πληρωμών μεταβάλλει σε πρωταρχική και κυρίαρχη αντίθεση την αντίθεση με το ΔΝΤ, ξεχνώντας και υποτιμώντας τις υπόλοιπες.

Πρακτικά λοιπόν: Η αναδιάρθρωση του χρέους αποτελεί μία πράξη σύγκρουσης με το διευθυντήριο των Βρυξελλών, το ΔΝΤ και τα κοράκια των τραπεζών και απαιτεί ήδη τεράστιο θάρρος και αποφασιστικότητα. Είναι όμως μια λύση περισσότερο εφικτή διότι δεν οδηγεί σε μετωπική σύγκρουση με το σύνολο του συστήματος και διεθνή απομόνωση, ενώ ταυτόχρονα ελαφρύνει τα βάρη για τον λαό. Πιθανότατα, βέβαια, με τους ενδοτικούς ανικάνους που μας κυβερνούν, σε λίγο καιρό, να είναι και αυτή μια ανέφικτη και ουτοπική λύση – αν ήδη δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο.

Μια τέτοια πρόταση εντάσσεται και σε μία στρατηγική βαθμιαίας ανασυγκρότησης του παραγωγικού ιστού της χώρας, έτσι ώστε να ανατραπεί το παρασιτικό μεταπρατικό μοντέλο, χωρίς ταυτόχρονα να βρεθούμε εντελώς ξεκρέμαστοι και απομονωμένοι στην περιοχή.

Πηγή: olympia.gr
Διαβάστε περισσότερα...

Αυτοί είναι οι δημοσιογράφοι-γλύφτες του συστήματος

Τους λέει ο γιατρός τα αυτονόητα, ότι στην Ελλάδα δεν γίνονται ποτέ δημοψηφίσματα (ενώ γίνονται στην Τουρκία!), ότι η κυβέρνηση χωρίς να έχει λαϊκή εντολή μας ξεπουλάει στο ΔΝΤ και στα ξένα κεφάλαια και αυτοί τον τρομοκρατούν με το ΣΔΟΕ!

Τους λέει ότι έχουμε τυραννία και αυτοί απορούν! Γλύφτες, ανδρείκελα του συστήματος!
Ωσάν ιεροξεταστές έπεσαν πάνω του να το φάνε προκειμένου να μην θιγούν τα αφεντικά τους! Και το παίζουν δημοκράτες οι γελοίοι!

Διαβάστε περισσότερα...

Ζητούνται απαντήσεις από τον ΓΑΠ

Σύμφωνα με τηλεγράφημα του AFP σε δηλώσεις του ο Σλοβάκος ΥΠΕΞ Mikulas Dzurinda δήλωσε τα εξής:

«η βοήθεια προς την Ελλάδα είναι ένας ευφημισμός. Πρόκειται για τη διάσωση των κερδών των σημαντικότερων εμπορικών ευρωπαϊκών τραπεζών».

«Τα χρήματα αυτά διοχετεύονται προς τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα της Ελλάδας; Διοχετεύονται προς τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες», πρόσθεσε.


Πρόκειται, – σύμφωνα με τις δηλώσεις του- για μια «αλληλεγγύη των ανθρώπων που εργάζονται τίμια και που καταβάλλουν φόρους, προς τις μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες, για να συνεχίζουν αυτές να συμπεριφέρονται με ανεύθυνο τρόπο».

Το Κοινοβούλιο της Σλοβακίας είχε αρνηθεί τον Αύγουστο να δώσει το πράσινο φως για τη συμμετοχή της χώρας στον μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας.

«Θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα στους Ευρωπαίους αξιωματούχους που μας επικρίνουν σήμερα: πού βρίσκονταν όταν παραποιούνταν τα στατιστικά στοιχεία και η Ελλάδα όδευε προς την άβυσσο;», δήλωσε επίσης ο Σλοβάκος ΥΠΕΞ.

Δηλαδή με λίγα λόγια ο κ. Dzurinda σας λέει ότι: μας μειώνετε τις συντάξεις μας, μας κλέβετε τους μισθούς μας, μας στέλνετε στην ανεργία, αφήνετε τους καταχραστές να κυκλοφορούν ελεύθεροι, και για να τα επιτύχετε αυτά ψεύδεστε σαν τον χειρότερο εγκληματία, μόνο για να ΔΙΑΣΩΣΕΤΕ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ.

Μπορούμε να μάθουμε κύριε πρωθυπουργέ τι απάντηση έδωσε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας στον κ. Dzurinda?

Η μή απάντηση, όπως καλά γνωρίζετε κ. Πρωθυπουργέ σημαίνει ότι συμφωνείτε με τον κ. Dzurinda, ή δεν είναι έτσι?

Αναμένουμε…

Πηγή: olympia.gr Διαβάστε περισσότερα...

1+1=2

Καλά είμαστε σοβαροί; Πιστεύουμε ότι μπορούμε να επιτύχουμε εμείς οι Έλληνες ποτέ ανάπτυξη έτσι όπως πάμε; Και μάλιστα τέτοια ανάπτυξη ώστε να ρίξουμε το δημόσιο χρέος σε ποσοστό κάτω από το ΑΕΠ;


Ας συνέλθουμε λίγο. Πρέπει επιτέλους να έχουμε τουλάχιστον το «γνώθεις σ΄ αυτόν». Αναρωτιόμαστε: Με τι να κάνουμε ανάπτυξη, αφού δεν παράγουμε τίποτα; Έχουμε θεοποιήσει τον τριτογενή τομέα εμπορίου και υπηρεσιών. Έχουμε επιπλέον κατασκευάσει ένα τεράστιο γραφειοκρατικό τέρας μέσα στο οποίο κινείται η πλειοψηφία της κοινωνίας και ο ένας πουλάει στον άλλο υπηρεσίες γραφειοκρατίας, δηλαδή σκέτο αέρα. Μάλιστα πέφτουν και μίζες γι’ αυτόν τον αέρα. Μιλάμε για τέτοια κατάσταση. Στην ουσία ο ένας δουλεύει τον άλλο και όλοι μαζί συναλλασσόμαστε με τα δανεικά του κράτους.


Εκτός αυτού, πρέπει επιπλέον να είμαστε και λίγο πραγματιστές και να μην ακούμε τις αερολογίες της κυβέρνησης και του κάθε πολιτικού που μιλάνε αβασάνιστα για ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα. Αν μελετήσει κανείς την πορεία της ανταγωνιστικότητας της χώρας, όπως αυτή την υπολογίζει το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), θα δει ότι το 2001 η χώρα ήταν στην 35η θέση στην παγκόσμια κατάταξη της ανταγωνιστικότητας και σήμερα…. είμαστε στην 83η, πιο κάτω και από τα Σκόπια. Παράλληλα δε το δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε. Τι συνέβη λοιπόν μετά το 2001 και πήγαμε τόσο κατά διαβόλου;



Εμείς παρατηρούμε το εξής: Από την αρχή του 2002 ισχύει ως νόμισμα της χώρας το ΕΥΡΩ. Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η μεν ανταγωνιστικότητα της χώρας κατρακύλησε, το δε δημόσιο χρέος εκτοξεύτηκε. Πήραμε λοιπόν στα χέρια μας ένα σκληρό νόμισμα το οποίο για να μπορέσεις να το εκμεταλλευτείς πρέπει να έχεις παραγωγή και ανταγωνιστικότητα, διαφορετικά θα σε καταστρέψει. Εμείς, όχι μόνο δεν βελτιώσαμε την όποια παραγωγή μας, αλλά αντιθέτως αρχίσαμε να καταναλώνουμε υπερβολικά με χρήματα που προέρχονταν από τον δημόσιο δανεισμό. Μάλιστα το ΕΥΡΩ μας έδωσε την ευκαιρία να αγοράσουμε ποιοτικά και φτηνά εισαγόμενα προϊόντα με αποτέλεσμα να ατονήσει τελείως η όποια τέλος πάντων ντόπια παραγωγή υπήρχε, ενώ το δανεικό χρήμα, αντί να μένει τουλάχιστον εδώ, το διώχναμε με τις εισαγωγές πάλι έξω. Ήρθε λοιπόν η στιγμή που δεν έμεινε ούτε «σάλιο», όπως είπε και ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ.


Τώρα μας υπόσχονται ότι θα γίνει ανάπτυξη. Όμως η ανάπτυξη τι είναι; Μήπως είναι ένα κουμπί που το πατάμε; Όχι βέβαια.


Μέσα σε ένα σκληρό νόμισμα, εν προκειμένω το ΕΥΡΩ, για να επιτύχουμε ανάπτυξη θα πρέπει πρώτα πρώτα, όπως είπαμε, να παράγουμε κάτι. Έπειτα αυτό το κάτι θα πρέπει να είναι ανταγωνιστικό και για να είναι ανταγωνιστικό θα πρέπει να είναι ποιοτικά καλύτερο και ταυτόχρονα φτηνότερο από το αντίστοιχο γερμανικό ή το Γαλλικό ή το Ιταλικό ή ακόμα και το Κινέζικο. Λέτε να μπορούμε εμείς, που επί τόσα χρόνια δεν παράγουμε τίποτα και με καθόλου τεχνογνωσία και εμπειρία να επιτύχουμε ξαφνικά τέτοιου είδους ανταγωνιστικότητα μέσα στο ΕΥΡΩ και μάλιστα μέσα σε ένα περιβάλλον γραφειοκρατίας και βαριάς φορολογίας που αποθαρρύνουν τις επενδύσεις; Δεν νομίζουμε ότι το πιστεύει κανείς σοβαρά αυτό. Τι μένει λοιπόν;


Εκείνο που εμείς βλέπουμε ότι μπορεί κάτι να προσφέρει στην περίπτωσή μας είναι δυστυχώς η επάνοδος στη δραχμή, με ταυτόχρονη υποτίμηση και δραστική μείωση της φορολογίας και ως εκ τούτου η «δια της βίας» παραγωγή ελληνικού προϊόντος καθόσον τα ξένα αγαθά θα είναι απαγορευτικά ακριβά. Τότε μόνο θα επενδυθούν κεφάλαια και ταυτόχρονα θα πέσει η ανεργία. Εννοείται βέβαια ότι το επίπεδο ζωής που είχαμε μέχρι τώρα με την κατανάλωση καλών και φθηνών εισαγόμενων προϊόντων θα πέσει μέχρι να αναγκαστούμε, έπειτα από μακροχρόνια σκληρή δουλειά, να το επιτύχουμε μόνοι μας και όχι να είναι δανεικό.


Μπορούμε να το αντέξουμε αυτό;

Φίλοι μας αυτή είναι η μια λύση. Η άλλη είναι η μετανάστευση.

Πάντως αυτό που προσπαθεί να κάνει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή να εξαθλιωθεί ο λαός ώστε να εξοφληθούν οι ξένοι τοκογλύφοι, με νέα δυσβάστακτα δάνεια, οδηγεί σε αδιέξοδο και φυσικά στο τέλος θα οδηγήσει με τη βία και όχι με δική μας επιλογή στην πτώχευση και στη δραχμή.
Τότε όμως θα είμαστε εξαθλιωμένοι, υπερχρεωμένοι, απροετοίμαστοι και ηθικά παραδομένοι στις ορέξεις ξένων παραγόντων και τα πράγματα θα είναι τότε πολύ πιο δύσκολα με κινδύνους ακόμα και για την ίδια τη χώρα.

Όμως, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ό,τι οποιαδήποτε προσπάθεια και να κάνουμε, δεν πρόκειται να καταφέρουμε τίποτα, αν πρώτα δεν αλλάξουμε το πολίτευμα της χώρας. Αν πρώτα δεν καταρρεύσει το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα που είναι υπεύθυνο για την κατάντια μας. Αυτός είναι όρος άνευ του οποίου τίποτε δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει σ΄ αυτή τη χώρα.

http://hassapis-peter.blogspot.com/2010/09/blog-post_1870.html

Διαβάστε περισσότερα...

Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι λαούς!

Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ΒΛΑΚΑ τον ανέβαζε και ΒΛΑΚΑ τον κατέβαζε του γιο του Γιώργο!






Αυτός, όμως, ο πατενταρισμένος βλάκας, (το «όνειδος» των Παπανδρέου, θα έλεγε σήμερα ο Ανδρέας), νίκησε τον πατέρα του (την πολιτική αυτή μεγαλοφυΐα) κατά κράτος και τον ξεθεμελίωσε ολοκληρωτικά, για να επαληθεύσει για άλλη μια φορά το «Η βλακεία είναι ανίκητη», ειδικά όταν έχει μπάρμπα στην Κορώνη: Τους «νταβάδες» που παράγουν και εμπορεύονται τη βλακεία, τους Αμερικανούς και κυρίως τη Μαργαρίτα…


Καημένε Αντρέα...

Δεν νομίζω να έχει κυκλοφορήσει ποτέ θρίλερ πιο τρομακτικό από τις ειδήσεις που βλέπει ο Έλληνας το βράδυ.

Εθνική επιτυχία είναι πια τα πρόστιμα που το εθνοσωτήριο ΣΔΟΕ επιβάλει στους εγκληματικούς εμπόρους και τα λουκέτα που επιβάλλεται να μπουν στις εγκληματικές επιχειρήσεις.

Μπράβο παιδιά. Στη φυλακή όλοι οι εγκληματίες εμπορίου. Να μπορέσει να δημιουργηθεί μια νέα γενιά επιχειρηματιών που θα έχει όραμα, δεν θα κλέβει, δεν θα βασίζεται στην λαμογιά για να χτίσει βίλλες.

Και μην ακούτε αυτούς που ψευδώς διακηρύσσουν ότι όσοι έχουν τις βίλλες τις έχτισαν με λαδώματα και κοινοτικά κονδύλια και δεν πιάνονται ποτέ.

Ούτε αυτούς που ψευδώς διακηρύσσουν ότι ο πλούτος έχει συγκεντρωθεί σε πολιτικούς και δημάρχους καθώς και τους παρατρεχάμενους και συγγενείς τους.

Ο μικρομεσαίος ήταν πάντα ο κλέφτης και αυτός πρέπει να τιμωρηθεί για τα εγκλήματα του. Ακούς εκεί να έχει καταφέρει να αποκτήσει διαμέρισμα και αυτοκίνητο. Πόθεν έσχες ρε εγκληματία?

Όλοι συμφωνούν ότι η χώρα χρειαζόταν ένα σοβαρό νοικοκύρεμα. Εγώ θα το πω ακόμα και εγχείριση για να βγουν κάποιοι όγκοι που επί δεκαετίες απομυζούν τον κόπο των εργαζομένων. Έλα όμως που μόνο αυτοί οι όγκοι δεν πλήττονται. Όλοι οι άλλοι πλην αυτών στενάζουν και όταν μια κοινωνική τάξη βγαίνει για να διαμαρτυρηθεί η απάντηση είναι πάντα ο μπαμπούλας της...
Τρόικας.

Αν φτάσουμε στο χειρότερο και μας βγάλουν από το Ευρώ ποιος θα πληγεί περισσότερο? Ο μικρομεσαίος και ο μισθωτός που έχει γίνει η ζωή του κόλαση ή ο βολεμένος? Ποιοι επωφελούνται από όλα αυτά τα μέτρα για τα οποία παίρνει συνεχώς συγχαρητήρια η κυβέρνηση από το εξωτερικό?

Και το πιο σημαντικό ερώτημα: Αν υποθέσουμε ότι πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μείνουμε στο Ευρώ, να μην χρεοκοπήσουμε κλπ κλπ, πόσο ακόμα πιστεύει το υπουργείο οικονομικών ότι μπορεί να ξεζουμίσει τον μικρομεσαίο και πόσα θα μαζέψει από το ξεζούμισμα?

Η αγορά πεθαίνει. Δεν χρειάζεται να το δικαιολογήσω αυτό γιατί όποιος είναι λίγο στην πιάτσα και δεν ζει σε περιφραγμένη βίλλα το ξέρει πολύ καλά. Κάθε μαγαζί που κλείνει παρασέρνει τους προμηθευτές του και όσες εταιρίες συνεργάζονται στη ρουφήχτρα. Αυτό το ντόμινο έχει μόλις αρχίσει και επεκτείνεται. Η ύφεση έχει μόλις αρχίσει.

Κάποιοι αισιόδοξοι προσδοκούν ότι τα αναπτυξιακά μέτρα που ΘΑ ανακοινώσει η κυβέρνηση θα δώσουν ώθηση στην αγορά. Δεν πρόκειται γιατί έχει χτυπηθεί ανελέητα το βασικό στοιχείο που κρατάει ζωντανή μια αγορά: ο καταναλωτής.

Δεν πρόκειται να υπάρξει ανάπτυξη γιατί ο καταναλωτής δεν έχει χρήματα και τρέμει για το αύριο.

Δεν πρόκειται να υπάρξει ανάπτυξη γιατί οι Έλληνες επενδυτές τα μαζεύουν για άλλες χώρες.

Δεν πρόκειται να υπάρξει ανάπτυξη γιατί οι ξένοι επενδυτές δεν είναι ηλίθιοι να ακουμπήσουν τα λεφτά τους σε μια χώρα που έχει τόσο μεγάλους φόρους και τόσο άφραγκους καταναλωτές.

Η κυβέρνηση κάνει μια εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς στη χώρα χωρίς να έχει ασχοληθεί να βρει μόσχευμα. Απλά βγάζει αυτό που θεώρει "άρρωστο" πιστεύοντας ότι το υπόλοιπο θα συνεχίσει να λειτουργεί και μάλιστα καλύτερα από πριν. Δεν δουλεύει έτσι φωστήρες μου. Αν είχατε δουλέψει ποτέ στη ζωή σας θα το ξέρατε αλλά δεν έχετε δουλέψει. Μια ζωή στελέχη κάποιου κόμματος περιμένατε την ώρα που θα γίνεται βουλευτές και υπουργοί. Για ελάτε στη πιάτσα να σας δω. Για ελάτε να κάνετε "ανάπτυξη" με τρεις και εξήντα και τους τόκους των τραπεζικών δανείων στα ύψη να δω πόσο φωστήρες είστε.

Ναι ξέχασα. Θα υπάρξει ανάπτυξη στον τζόγο. Όπου να 'ναι θα μπουν και τα φρουτάκια και τα online καζίνα για να αρμέξουν τα τελευταία ευρώ. Στην Αμερική εκτέλεσαν την αγορά σε πολύ πλούσιες πολιτείες μέχρι που τα απαγόρευσαν. Εδώ θα είναι η χαριστική βολή για το λιανεμπόριο. Αλλά τα έσοδα των ταμείων είναι σημαντικότερα είπαμε. Ο πολίτης ζει για να χρηματοδοτεί το κράτος.

Καημένε Αντρέα. Μπορεί να μην σε ψήφισα ποτέ αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ ότι έδωσες κοινωνικές παροχές και δεν μασούσες όταν μας την έπεφταν τα γεράκια από δύση και ανατολή. Που είσαι να δεις το βλαστάρι σου που σώζει την Ελλάδα από τα "λάθη" σου. Αισθάνεσαι πατρική υπερηφάνεια εκεί που είσαι ή καταριέσαι την ώρα και την στιγμή που τον έβαλες στη πολιτική?

Πηγή: http://resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4853

Διαβάστε περισσότερα...

Μνημόνιο ή Μνημόσυνο;

«Παλιόφραγκοι, που πέφτετε
σαν όρνια στο ψοφίμι
εσείς πάντοτε κυνηγοί
και πάντα εμείς αγρίμι»





Ακόμη δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί ονομάζονται μνημόνια, οι κανιβαλικού τύπου διαταγές των γνωστών οικονομικών συμμωριών (= συν + μώρα. «Μώρα» σημαίνει προσωρινή πνευματική αδράνεια, διανοητική νωθρότητα, ενώ ως δεύτερη ερμηνεία, την οποία και προκρίνω για την παρούσα λεξιλογική σύνθεση, είναι εφιάλτης. Αυτά από το εγκυρότατο λεξικό του Δημητράκου).


Τα κελεύσματα, λοιπόν, της αλλοδαπής συμμωρίας (οι εφιάλτες), στα οποία, κοκαλιασμένοι σαν νεοσύλλεκτοι, υπακούουν τα ημέτερα πειθήνια ενεργούμενα ονομάζονται μνημόνια.

Γιατί; ιδού η απορία. Η λέξη μνημόνιο, με σαφή ετυμολογική καταγωγή από τη μνήμη, σημαίνει αυτό που υποβοηθεί την μνήμη, η υπενθύμιση τρόπον τινά για κάτι που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς.

Μας έδεναν οι μάνες μας στο χέρι μια κλωστή, για να μην ξεχάσουμε την ζάχαρη από τον μπακάλη της γειτονιάς. Η κλωστή ήταν μνημόνιο, λειτουργούσε υπομνηματικά. Αυτό το καταλαβαίνουμε όλοι.

Τα σουλτανικά όμως φιρμάνια της συμμωρίας, που εξοντώνουν βαθμιαία τον λαό μας και καταστρέφουν την εναπομείνασα κοινωνική συνοχή, τι σχέση έχουν με τα μνημόνια;

Και για να μην ξεφύγουμε από την γενέθλια λέξη (μνήμη) δεν θα ήταν καλύτερα να ονομάζονται μνημόσυνα; Εξʼ άλλου τηρούνται όλες οι προϋποθέσεις για να αποκληθούν μνημόσυνα. Και νεκρός αλήστου μνήμης, αναπαυόμενος εις τόπον χλοερόν και αναψύξεως, υπάρχει (το κράτος, η δημόσια διοίκηση) και θρηνόμενοι και οδυρόμενοι οικείοι, συγγενείς και φίλοι παρίστανται (ο λαός) και νεκροθάφτες προηγήθηκαν. Ποιοι είναι αυτοί; Παραπέμπω στον Παπαδιαμάντη, που γράφει σε άρθρο του με τίτλο «οιωνός» το 1896. (Το «οιωνός» ανήκει στο γνωστό ομηρικό «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης»).

«Άμυνα περί πάτρης δεν είναι οι σπασμωδικαί, κακομελέτηται και κακοσύντακται επιστρατείαι, ουδέ τα σκωριασμένης επιδεικτικότητος θωρηκτά. Άμυνα περί πάτρης θα ήτο η ευσυνείδητος λειτουργία των θεσμών, η εθνική αγωγή, η χρηστή διοίκησις, η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και του πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος, και η πρόληψις της χρεωκοπίας. Τις ημύνθη περί πάτρης; Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος…».

Το κακό είναι ότι αντί να γίνεται το μνημόσυνο των πλασάντων τα ερείπια ανίκανων κυβερνητών, αναπέμπουμε μνημόσυνες δεήσεις για τους εαυτούς μας.

Τον Σεπτέμβριο τίθεται σε εφαρμογή και άλλο μνημόνιο- «επικαιροποιημένο» αυτό- μνημόσυνο: φοροεπιδρομή επί δικαίων και αδίκων. («επικαιροποιημένο»: αθλιότατος νεολογισμός, της κακιάς ώρας).

Επαναλαμβάνω: Τα μνημόνια θυμίζουν σουλτανικά φιρμάνια για χαράτσι. Πλήρης αναβίωση της Τουρκοκρατίας. Είναι γνωστό πως τους Έλληνες της «θαυμαστής τάξης», της φρικτής σκλαβιάς στους «Ρωμαιοβόρους» Τούρκους, τους αποδεκάτιζαν, πλην της χατζάρας και οι ποικιλώνυμοι εξοντωτικοί φόροι. Για παράδειγμα υπήρχε φόρος με την ονομασία «κρεβατιάτικα». Όσα κρεβάτια για ύπνο υπήρχαν σε μια κατοικία επιβαρύνονταν το καθένα με 50 γρόσια. Οι αγαθοί όμως Οθωμανοί συμπολίτες μας εφηύραν κι έναν φόρο, που μόνο τουρκομυαλό θα τον είχε επινοήσει. Φόρος «των οδόντων κόπος».

Όταν κάποιος Τούρκος «φιλοξενούνταν» σε σπίτι χριστιανού και αφού καταβρόχθιζε ό,τι καλύτερο είχε το έρημο σπίτι, λάμβανε και «άσπρα» και τον κόπο που κατέβαλαν τα δόντια του μασώντας την τροφή. (Δ. Σούτζου, «Αγώνες για τη λευτεριά», Αθήνα 1978, σελ. 6).

Έτσι ακριβώς: πλήρωναν οι ραγιάδες και τα σαπιόδοντα των Τούρκων.

Να περιμένουμε σε ένα νέο μνημόνιο – μνημόσυνο να επιβληθεί, συν τοις άλλοις, και κάποιος παρεμφερής με τον οθωμανικό φόρο; Θα πρότεινα φόρο «προγαστορίας». Πλείστοι των Νεοελλήνων, λόγω της προηγηθείσης καλοπέρασης, παλυφαγίας και καλοφαγίας, προικίστηκαν με προεξέχουσα κοιλία – στομάχι (αρχαϊστί γαστήρ, εξ ου και προγαστορία). Ένα λογικό ποσό για κάθε προεξέχον εκατοστό περιττής γαστρός, είναι νομίζω ένας καθʼ όλα λογικός φόρος. Οι συνέπειες αυτού του μέτρου θα είναι ευεργετικές και για την υγεία του λαού. Άπαντες θα αποκτήσουμε ιδανική σιλουέτα.

Θυμίζω ότι η λέξη σιλουέτα είναι εξελληνισμένο δάνειο εκ της γαλλικής γλώσσας. Ο Ντε Σιλουέτ ήταν, Γάλλος υπουργός των Οικονομικών που έδρασε κατά τον 18ο αι. και πήρε μέτρα που εξυγίαναν την γαλλική οικονομία, εξαΰλωσαν όμως τον γαλλικό λαό.

Κάτι παρόμοιο προβλέπω να συμβεί, αν υλοποιηθούν όλες οι απειλές του Έλληνα Ντε Σιλλουέτ, οπότε όλοι μας, «ομοθυμαδόν», θα ψελλίζουμε τους στίχους του Καρυωτάκη:

«Κι αν πειναλέοι γυρνάμε ολημερίς
κι αν ξενυχτούμε κάτου απʼ τα γεφύρια
επέσαμε θύματα εξιλαστήρια
του περιβάλλοντος της εποχής».

(Ζητώ συγνώμη για την φαιδρολογία και το σκωπτικό ύφος, αλλά πώς αλλιώς μπορείς να αντέξεις την περιρρέουσα ασχήμια. Ευημερούν λήσταρχοι και σαλταδόροι του πολιτικοοικονομικού βίου και καταδικάζονται τα φτωχότερα στρώματα του λαού μας σε «διά βίου» απόγνωση).

Για να μην ξεφύγω από το ευτράπελον ύφος του κειμένου κλείνω με έναν χαριτωμένο και παρήγορο μύθο του Αισώπου. Τίτλος του: «λαγοί και βάτραχοι».

«Οι λαγοί, γνωρίζοντας τη δειλία τους, αποφάσισαν να πέσουν σε γκρεμό. Όταν έφτασαν πάνω από τον γκρεμό που είχε κάτω μια λίμνη, οι βάτραχοι που ήταν εκεί, όταν άκουσαν τα ποδοβολητά, βυθίστηκαν από το φόβο τους στα βάθη της λίμνης. Ένας λαγός που τους είδε, είπε στους άλλους. Ας μην πέσουμε στον γκρεμό, υπάρχουν ζώα πιο δειλά, σε χειρότερη μοίρα από μας».

Είμαστε σε δεινή θέση σίγουρα. Οι παππούδες μας ήταν σε χειρότερη οικονομική κατάσταση, όμως δεν έλειπε από τα χείλη τους το «έχει ο Θεός», εν παντί ευχαριστούσαν, δεν έκαναν την ζωή τους άχαρη, δεν τους έτρωγε τα σωθικά η μιζέρια και η θλίψη. «Ημείς λήξομεν δαίμονα ου δαίμων λήξει ημάς».


http://resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4873
Διαβάστε περισσότερα...